Ζωή μετά χαμηλών πτήσεων: Οι ήρωες του Αρκά χαρίζουν γέλιο και συγκίνηση στο θέατρο Vault

Published On 19 January 2017 | By Πέννυ Γέρου | Frog and the City

Την Παρασκευή που μας πέρασε κάτι μαγικό συνέβη στον 3ο όροφο του Πολυχώρου Vault (Μελενίκου 26, Βοτανικός) – οι ήρωες του Αρκά είχαν πρεμιέρα!

Από εκείνη την Παρασκευή, και κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή για 40 παραστάσεις, τα σκίτσα του Αρκά παίρνουν σάρκα και οστά, και μάλιστα από εφτά καταπληκτικούς ηθοποιούς που τους αγάπησαν και τους αγκάλιασαν με μεράκι και σεβασμό.

Η «Ζωή Μετά Χαμηλών Πτήσεων» είναι η νέα παράσταση του Δημήτρη Αγορά, η οποία ζωντανεύει τα σκίτσα του αγαπημένου Έλληνα σκιτσογράφου σε μια σειρά ιστοριών, συνδυάζοντας διαφορετικά καρέ από διαφορετικές ιστορίες του με τον πιο φυσικό και αβίαστο τρόπο.

Η τραγικότητα του Ισοβίτη και η χρησιμοθηρία του Μοντεχρήστου, η απελπισία του Μπαμπά Σπουργίτη και το πνεύμα αντιλογίας του μικρού του, το ακούραστο κουτσομπολιό που κάνει τις γειτόνισσες να πιάνονται μαλλί με μαλλί, η απογοήτευση του πεθαμένου και η αέναη κόντρα του Διαβόλου με τον Αρχάγγελο, η σαγήνη της πιο ξαναμμένης γάτας στον κόσμο των κόμιξ και ο πιο φλώρος γάτος αντίστοιχα – όλα αγκαλιάζονται και συμπνέουν τόσο όμορφα για μιάμιση ώρα στη σκηνή του Πολυχώρου Vault. Τόσο όμορφα που κάποια στιγμή πιάνεις τον εαυτό σου να συγκινείται, ειδικά όταν βλέπεις τον Επίλογο των Χαμηλών Πτήσεων να έχει φωνή και έκφραση.

Αφού η πρεμιέρα της παράστασης έφτασε στο τέλος της, ο Βάτραχος τρύπωσε στο φουαγιέ του Πολυχώρου και ξέκλεψε λίγο από το χρόνο του σκηνοθέτη Δημήτρη Αγορά, ο οποίος μοιράστηκε τις εντυπώσεις του από αυτήν την πρώτη συνάντηση της παράστασης με το κοινό: «Νομίζω ότι ήταν πολύ κοντά σε αυτό που ήθελα. Ήταν η πρώτη φορά που άκουσα την παράσταση. Διάλεξα το δύσκολο δρόμο του να έχω μόνο δύο μικρούς ρόλους, σε σχέση με τα υπόλοιπα παιδιά,  και έτσι μου δόθηκε η δυνατότητα να έχω τη σκηνοθετική ματιά της παράστασης. Το κυριότερο ήταν ότι άκουγα τα γέλια του κόσμου και για εμένα το γέλιο είναι ένας μετρητής επιτυχίας. Νομίζω λοιπόν ότι σήμερα ήταν καλά – όσο καλά μπορεί να είναι μια πρώτη παράσταση που έχει άγχος. Παρόλα αυτά το γέλιο του κόσμου μου έδωσε κουράγιο και πίστη ότι θα πάει καλά».

Ήταν ωστόσο το γέλιο ο στόχος; «Ήταν ο βασικός στόχος. Νομίζω ότι το έχουμε ανάγκη σε αυτή τη δύσκολη εποχή, κατά την οποία ζούμε μια εθνική κατάθλιψη. Μάλιστα, έχουμε ανάγκη όχι απλά από γέλιο, αλλά από το συγκεκριμένο γέλιο, ενός ανθρώπου, του οποίου το χιούμορ δεν είναι καθόλου τυχαίο. Είναι βαθιά στοχευμένο και πολιτικοποιημένο και για αυτό τον αγαπώ ιδιαίτερα. Δική μου πεποίθηση είναι ότι κάνω πολιτικό θέατρο, όχι απλά κωμωδία. Νομίζω είναι ο κατάλληλος, ο μόνος που σήμερα μπορεί να μας χαρίσει λίγο χαμόγελο – πικρό μεν, αν θέλεις. “Το δικαίωμα να λέω όχι” που είπε και ο Ισοβίτης. Πριν κάποιους μήνες ο κοσμάκης αυτός το είπε, αλλά δεν τον άκουσε κανείς».

Πώς είναι λοιπόν να προσεγγίζεις το έργο του Αρκά και μάλιστα να κάνεις την υπέρβαση της μεταφοράς του στη θεατρική σκηνή; «Ο ίδιος ο Αρκάς, όταν μιλήσαμε, μου είπε “Δε γίνεται. Δεν είναι θεατρικό έργο”. Εγώ από την άλλη, διασκέδασα πάρα πολύ με αυτήν την κοπτοραπτική που έκανα, το να κόψω από τον τόμο του Ισοβίτη, το καρέ της σελίδας 1, και να το κολλήσω με το καρέ της σελίδας 28 και μετά με αυτό της 68, γιατί έχουν μια κοινή θεματολογία, και να φτιάξω από αυτό μια ιστορία που έχει αρχή, μέση, τέλος. Ομολογουμένως ήταν δύσκολο να κόψεις, γιατί θες να τα βάλεις όλα μέσα. Μου πήρε 3 μήνες, κατά τη διάρκεια των οποίων είχα τη χαρά να είμαι κλεισμένος στο δωματιάκι μου και να μου λένε “Πάλι εκεί είσαι; Έχεις φάει το  μυαλό σου στον Αρκά!”. Είχα πάρει τα Άπαντα, κατέληξα σε αυτές τις πέντε ιστορίες και από αυτές μου ήταν πολύ δύσκολο ακόμα και να κρατήσω 20 λεπτά από την καθεμία, ώστε να έχει μια θεατρική δομή. Ήταν χαρά. Ήταν η πρώτη φορά που δούλευα τόσες πολλές ώρες και δεν κουραζόμουν. Πέρναγα καλά, μόνος μου, διαβάζοντας Αρκά».

Πέρα από το τεχνικό και λειτουργικό κομμάτι της μεταφοράς, ο Δημήτρης Αγοράς ήρθε αντιμέτωπος και με άλλες προκλήσεις, περισσότερο συναισθηματικές, ή και ηθικές ενίοτε: «Πρόκληση ήταν μόνο και μόνο που πέρασε από το μυαλό μου να το κάνω θέατρο. Όταν μετά από πολύ κόπο βρήκα τον Αρκά – είναι επιλογή του να μην τον βρίσκεις εύκολα και το σέβομαι  – και μου είπε το ναι, ένιωσα το βαρύ φορτίο που είχα να σηκώσω στις πλάτες μου, γιατί είμαι μεγάλος fan και ο ίδιος έχει άλλους χιλιάδες. Όταν αυτοί οι fans έρχονται να δουν την παράσταση γιατί αγαπούν τον Αρκά, θα φύγουν και θα σκέφτονται, “είδα Αρκά ή είδα κάτι άλλο;”. Αυτό είναι για μένα η μεγάλη πρόκληση και αυτό που έχω στο νου μου σαν σκηνοθέτης, σαν δημιουργός αυτής της ιδέας, αυτής της θεατρικής σύνθεσης».

Παρόλο που ξεκαρδίστηκα με τη Λουκρητία και την πιστή – κατ’ εμέ – αναπαράστασή της από τη Μαρία Μπαλούτσου, και συγκινήθηκα με το απελπισμένο, κωμικοτραγικά καταβεβλημένο βλέμμα του Μπαμπά Σπουργίτη, όπως αυτό αποτυπώθηκε στα μάτια του Στέφανου Κοσμίδη, υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο κάποιος άλλος θεατής να μη δει στην παράσταση αυτή τον ήρωα που ο ίδιος είχε πλάσει στο μυαλό του – και αυτό είναι απόλυτα θεμιτό και αναμενόμενο.

Ο Δημήτρης Αγοράς ωστόσο, με ταπεινότητα και μετριοφροσύνη, αναμένει ότι το αποτέλεσμα – η δική του πρόταση – θα συναντήσει τις προσδοκίες του κόσμου, αλλά και του δημιουργού: «Είχα πολύ άγχος, γιατί ο κόσμος μέχρι τώρα είχε μπροστά του ένα σκίτσο. Το πώς το σκίτσο εμφανίζεται επί σκηνής, αυτή είναι η δική μας πρόταση. Είναι τόλμημά μας να κάνουμε το σκίτσο θέατρο».

«Ο ίδιος ο Αρκάς – μάλλον – δεν το έχει δει», προσθέτει. «Ελπίζω να το δει, θέλω πολύ. Ελπίζω να μη θυμώσει, γιατί τα παιδιά του είναι σπουργίτια, γάτα, σκύλος, και εμείς είμαστε άνθρωποι. Αυτό που του έλεγα μιλώντας στο τηλέφωνο είναι ότι αυτοί οι δύο κόσμοι κάπου θα συναντηθούν. Και αν αυτή η συνάντηση είναι επιτυχής, το ίδιο θα είναι και το αποτέλεσμα».

Πληροφορίες παράστασης

13 Ιανουαρίου 2017 – 9 Απριλίου 2017
Παρασκευή & Σάββατο: 21:00 / Κυριακή: 18:15
Πολυχώρος VAULT THEATRE PLUS
Μελενίκου 26, Γκάζι, Βοτανικός

Συντελεστές

Συγγραφέας: ΑΡΚΑΣ
Θεατρική διασκευή / Σκηνοθεσία: Δημήτρης Αγοράς
Παίζουν: Δημήτρης Αγοράς, Έλενα Αρβανίτη, Αλέξης Βιδαλάκης, Δημήτρης Κανέλλος, Στέφανος Κοσμίδης, Μαρία Μπαλούτσου, Χαρά Τσιτομενέα
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Μάνος Αντωνιάδης
Κοστούμια: Κωνσταντινιά Βαφειάδου
Σκηνικά: Δημήτρης Αγοράς – Μαρία Κακάρογλου
Κίνηση: Αντιγόνη Γύρα
Φωτισμοί: Anti Steve
Βοηθός Σκηνοθέτη: ‘Ελενα Τυρέα
Γραφιστική επιμέλεια/Σχεδιασμός αφίσας: Σοφία Αποστολοπούλου
Τρέιλερ: Στέφανος Κοσμίδης
Φωτογραφίες: Σπύρος Περδίου
Κομμώσεις: Γιώργος Νικολαΐδης
Παραγωγή: VAULT – ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Εισιτήρια

Γενική είσοδος: 15 €
Μειωμένο: 12€ (Φοιτητές/ Μαθητές/Σπουδαστές/Κάτοχοι Κάρτας Πολυτέκνων/ΑμεΑ) | Κάτοχοι Κάρτας Ανεργίας (ΟΑΕΔ): 10€ | Ατέλειες: 5€ | Προπώληση viva: 12€

Like this Article? Share it!

About The Author

: Έχει σπουδάσει Επικοινωνία και ΜΜΕ στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται στο χώρο της πολιτιστικής δημοσιογραφίας και της επικοινωνίας. Αγαπάει τον κινηματογράφο, τα βιβλία, τις βόλτες στην πόλη και ψιθυρίζει στίχους στο μετρό νομίζοντας ότι δεν τη βλέπει κανείς. Είναι πάντα «stuck in the middle» και η θεραπεία της για αυτό βρίσκεται στις κονσόλες και τα μικρόφωνα του TrollRadio.gr.