«ΝΑΙ»

Ας ξεκινήσουμε αυτή την διαδρομή από τη αρχή. Από εκείνη την αρχή που βρίσκεται πριν τον δικό μας μικρό-χρόνο, τα μνημόνια και τα δημοψηφίσματα. Την αρχή εκείνη, που αργότερα θα ενέπνεε τον διαφωτισμό και θα αποτελούσε τον θεμέλιο λίθο του Ευρωπαϊκού πολιτισμού.  Από εκείνη την «αρχή», της κλασσικής Ελλάδας, έως σήμερα, αυτό το Έθνος έχει περάσει τα πάντα. Σήμερα καλείται εσπευσμένα να αντιμετωπίσει άλλη μια πρόκληση. Αναλογιζόμενος αυτή την ένδοξη ιστορία, είμαι βέβαιος ότι θα επιβιώσει και από αυτήν την δοκιμασία. Ακόμα και αν πλειοψηφήσει το «ΟΧΙ».

Αλλά αυτή η σκέψη είναι μεμψίμοιρη, είναι «παρηγορική», είναι μια συρρικνωμένη φιλοδοξία. Η νέα γενιά της σημερινής Ελλάδας δεν επιδιώκει απλά να επιβιώσει. Στα όνειρα της ξεπερνά το παρελθόν της οικογένειας που την μεγάλωσε. Απαιτεί πολλά περισσότερα από εκεί που ξεκίνησε. Διεκδικεί ένα καλύτερο μέλλον για αυτήν και ακόμα περισσότερο για τα παιδιά της. Δικαιούται μια πορεία ανάπτυξης και σύγκλισης προς τις ευρωπαϊκές κοινωνίες – πρότυπα. Αυτή η νέα γενιά αποτελείται από Έλληνες που έμαθαν να ζουν σε μια ευρωπαϊκή οικογένεια.

Οπότε, αυτή η προαναφερόμενη «επιβίωση», εμένα που ανήκω σε αυτή την γενιά, δεν με αφορά. Δεν νιώθω παγιδευμένος ώστε να κρέμομαι από τα αρχέγονα ένστικτα μου. Είμαι ελεύθερος να διεκδικήσω το μέλλον που μου ανήκει και σκοπεύω να αξιώσω το μέγιστο από αυτό και όχι το ελάχιστο.

Το ιστορικό παρελθόν της χώρας μου, μου ζητά να το ξεπεράσω και όχι να το επαναλάβω.

Απέναντι μου, δεν έχω πρόσωπα, δεν έχω χώρες, δεν έχω συνωμοσίες. Έχω το παραμορφωμένο είδωλο μου. Αυτό που μου προβάλλουν οι λανθασμένες πολιτικές δεκαετιών. Με αυτά που δεν μπόρεσαν να κάνουν οι άλλοι έρχομαι εγώ τώρα αντιμέτωπος. Αυτή την φορά όμως δεν θα κοιτάξω αλλού. Δεν θα αδιαφορήσω. Δεν θα αφήσω να με παρασύρει αυτή η δίνη στο παρελθόν από όπου γεννιέται και ανήκει. Δεν θα πολεμήσω τον αδερφό μου και ούτε θα πολεμήσω τον εταίρο μου. Δεν θα σας κάνω την χάρη. Θα πολεμήσω με αυτά που με έφεραν εδώ.

Με κάθε καλό, με κάθε κακό, οι ευρωπαίοι εταίροι μου, είναι τα μέλη της οικογένειας μου. Είναι αυτά και δεν προσθέτονται, δεν αφαιρούνται. Δεν θα στραφώ εναντίον της οικογένεια μου αυτής, ακόμα και αν διαφωνήσω μαζί τους. Θα διεκδικήσω, θα προτείνω, θα διαφωνήσω και όλα θα τα κάνω μέσα στο σπίτι μου. Κάτω από την στέγη αυτής της οικογένειας. Την στέγη αυτή που σμιλεύτηκε από τους προγόνους μου. Είμαι Έλληνας Ευρωπαίος. Έχω μεγαλώσει στην Ελλάδα της Ευρώπης. Δεν γνωρίζω κάτι άλλο. Δεν θα δώσω σε κανέναν το δικαίωμα να μου στερήσει την ταυτότητα μου, ούτε να την χρησιμοποιήσει ώστε να διαπραγματευτεί. Δεν έχει δικαίωμα να την αγγίξει καν. Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να χρησιμοποιήσει τον πόνο μου και την δυσχέρεια μιας περιόδου για να με πετάξει στην απομόνωση. Εγκαταλειμμένο και μακριά από τα αδέρφια μου. Ό,τι είναι να κάνω θα το κάνω εδώ. Στην Ευρώπη. Στο σπίτι μου. Αυτή είναι η μάχη που θα δώσω. Αυτό είναι το ηρωικό «ΝΑΙ» της σύγχρονης ιστορίας μου. Της ιστορίας που θα φτιάξω εγώ, όχι εσύ.

Το αισθάνομαι ηρωικό, διότι για να προστατέψω την οικογένεια μου, μέσα και έξω από την χώρα μου, θα πρέπει να πω «ΝΑΙ» σε πολιτικές που με επιβαρύνουν.

Θα πρέπει να θυσιάσω την άποψη μου ώστε να μην καταδικάσω εξ ολοκλήρου το μέλλον μου και των γενεών που θα ακολουθήσουν. Αναρωτιέμαι όμως, γιατί ήρθα μέχρι εδώ; Γιατί βρέθηκα απέναντι σε διλλήματα που η ιστορία μου έχει απαντήσει; Γιατί αυτοί που με κυβέρνησαν με στρέφουν απέναντι στον αδερφό μου, μέσα και έξω από την χώρα μου; Φυσικά, βρέθηκα εδώ διότι ποτέ δεν μου είπατε την αλήθεια. Διότι φοβηθήκατε να σηκώσετε το βάρος της. Διότι προτιμήσατε την εύκολη λύση. Αλλά δεν πρόκειται να σας κρίνω ούτε να σας καταδικάσω. Δεν προλαβαίνω να ασχοληθώ με την παραμόρφωση σας. Πρέπει να ασχοληθώ με την χώρα μου και με το μέλλον μου. Δεν θα κοιτάξω πίσω. Σας εγκαταλείπω στα βιβλικά Σόδομα της ιστορίας. Είστε το παρελθόν και είμαι το μέλλον.