Οι αθάνατες ερωτήσεις: υπάρχουν εξωγήινοι;

Η ανθρωπότητα, από την αυγή της έως σήμερα, ταλανίζεται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, από μια συγκεκριμένη λίστα «αθάνατων» ερωτήσεων τις οποίες και αδυνατεί να απαντήσει με σιγουριά. Ένα από αυτά τα αθάνατα ερωτήματα είναι η απορία σχετικά με την ύπαρξη ή όχι εξωγήινων. Όπως και σε κάθε μια από τις ερωτήσεις αυτές, ο άνθρωπος αφιέρωσε και συνεχίζει να αφιερώνει ένα τεράστιο κομμάτι της συλλογικής του ύπαρξης για να τις απαντήσει και να τις αποδείξει, αλλά δεν το έχει καταφέρει ακόμα.

Οτιδήποτε γεννιέται στον πλανήτη μας θεωρείται προϊόν της Γης και το ονομάζουμε «γήινο». Οτιδήποτε προέρχεται από το αχανές σύμπαν που πλαισιώνει την «τελεία» μας, το ονομάζουμε εξωγήινο. Είτε πρόκειται για μια πέτρα ή για ένα βακτήριο, είτε για μια ζωόμορφη ύπαρξη, ακόμα και για ένα νοήμον ον. Ήταν λοιπόν πάντα ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα μας, ακόμα και στην αρχαιότητα, αν κάπου εκεί ψηλά βρίσκεται κάποια άλλη, διαφορετική από εμάς, νοήμων ύπαρξη. Αν σκέφτεται σαν και εμάς, αν γνωρίζει την παρουσία μας, αν θα το γνωρίσουμε ποτέ και αν είναι τελικά εχθρικό απέναντι μας. Στην αρχαιότητα οι απαντήσεις αυτές καλύπτονταν επί το πλείστον από φαντασιακές ερμηνείες αλλά όσο ο άνθρωπος εξελισσόταν και η επιστήμη αναπτυσσόταν, η παρατήρηση και η απόδειξη έγιναν όλο και πιο πολύ οι μοναδικές επιλογές για την εύρεση της απάντησης. Παράλληλα όμως, η ίδια η ανάπτυξη, άφησε αρκετό χώρο και ελευθερία για την πίστη. Έτσι κατέληξε να συμβιώνει η επιστήμη με την ελεύθερη πίστη, σαν δυο χέρια στο ίδιο σώμα.

Υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι υπάρχουν εξωγήινοι. Αν δεν λάβουμε υπόψη μας τους θερμόαιμους υποστηρικτές φανταστικών σεναρίων και θεωριών συνομωσίας και ξεκινήσουμε από τους επιστήμονες που μελετούν το σύμπαν, θα τους ακούσουμε να μιλάνε για το απύθμενο μέγεθος του. Όσο πιο πολύ το παρατηρούν και μελετούν την άπειρη διάσταση του και την ασημαντότητα του πλανήτη μας, όπως είναι ένας κόκκος άμμου σε μια παραλία, από τις αναρίθμητες «παραλίες» πλανήτων που αποτελούν το σύμπαν, τόσο πιο πολύ πείθονται. Πείθονται διότι διαπιστώνουν την ύπαρξη πλανητών με παρόμοιες περιβαλλοντικές συνθήκες με αυτόν που αναπτυχτήκαμε εμείς και καταλήγουν σε ένα λογικό κατά αυτούς συμπέρασμα. Είναι μια μη αποδεδειγμένη υπόθεση, αλλά τουλάχιστον είναι στηριγμένη σε μια λογική βάση και εν μέρει σε επιστημονικές παρατηρήσεις. Πέρα από αυτή την υπόθεση δεν υπάρχει καμιά απόδειξη. Τα ραντάρ ραδιοκυμάτων, αν και λειτουργούν μόλις μερικά δεκάδες χρόνια, που είναι ένα σχετικά πολύ μικρό διάστημα σε σχέση με το μέγεθος του ουρανού που εξετάζουν, δεν έχουν αποδώσει κανένα σήμα από κάποια άλλη μακρινή πηγή που θα υποδείκνυε την ύπαρξη κάποιου άλλου ανεπτυγμένου πολιτισμού (πέρα από το ανεξήγητο έως σήμερα σήμα που εντοπίστηκε το 1977 και έχει μείνει στην ιστορία ως το σήμα «ουάου» – The Wow! Signal). Τα δικά μας ραδιοκύματα που εκπέμπονται εδώ και έναν αιώνα και διαχέονται στο διάστημα, δεν φαίνεται να έχουν προκαλέσει το ενδιαφέρον σε κάποιο εξωγήινο πολιτισμό να μας επισκεφθεί. Θα μου πείτε, εξαρτάται και από το ποια εκπομπή έτυχε να δουν.

Δεν σταματά όμως η ερώτηση στην ύπαρξη εξωγήινων. Συνεχίζεται στο εάν είναι εξωγήινοι με παρόμοια ή ακόμη και μεγαλύτερη νοημοσύνη με εμάς; Αν εμφανισιακά μας μοιάζουν; Έστω στα βασικά. Πόσο ανεπτυγμένοι τεχνολογικά είναι; Είναι ειρηνικοί ή εχθρικοί;

Υπάρχουν πάρα πολλοί επιστήμονες, ανάμεσα τους και ο μεγάλος Στίβεν Χώκινγκ, που διατηρούν πολλές επιφυλάξεις για το πόσο ειρηνική θα ήταν μια συνάντηση μας με πιο εξελιγμένους από εμάς εξωγήινους. Αυτή η μεγάλη μερίδα επιστημόνων πιστεύει ότι η συνάντηση κατά πασά πιθανότητα θα έχει ως αποτέλεσμα τον αφανισμό του ανθρώπινου είδους.

Σαν παράδειγμα χρησιμοποιείται η συνάντηση των δυτικοευρωπαίων με τους ιθαγενείς αμερικάνους κατά την ανακάλυψη της ηπείρου. Δυο πολιτισμοί οπού ο ένας ήταν τεχνολογικά ανώτερος από τον άλλο και η συνάντηση τους κατέληξε στον αφανισμό του αδυνάτου.

Αν και είναι δημοφιλέστατη αυτή η άποψη, προσωπικά διαφωνώ. Θεωρώ ότι αν ποτέ συναντηθούμε με εξωγήινους, πιο εξελιγμένους από εμάς, το τελευταίο που πρέπει να περιμένουμε είναι κάποιου είδους απειλή ως προς την ύπαρξη μας. Η πίστη μου αυτή δεν αντλείται από κάποια ρομαντική προσέγγιση αλλά από την απλή παρατήρηση που έχει η επίδραση της ανεπτυγμένης νοημοσύνης προς τους ζώντες οργανισμούς. Όσο αναπτύσσεται η ανθρώπινη νοημοσύνη τόσο μεγαλύτερο σεβασμό έχει ως προς την «ζωή» γενικότερα, την «φύση», και τόσο περισσότερο συνειδητοποιεί τον πρωτόγονο χαρακτήρα της «βίας» ως επιλογής συμπεριφοράς. Η «βία» για έναν τόσο ανεπτυγμένο πολιτισμό θεωρώ ότι θα είναι κάτι ασύλληπτο ως επιλογή. Το παράδειγμα των Ισπανών με τους Ινδιάνους δεν είναι αντιπροσωπευτικό διότι η διαφορά των πολιτισμών μετριόταν σε μερικές ίσως εκατοντάδες χρόνια ενώ στην περίπτωση που εξετάζουμε μιλάμε για χιλιάδες ίσως και εκατομμύρια χρόνια διαφοράς μεταξύ των δυο πολιτισμών. Πιο εύστοχο παράδειγμα θα θεωρούσα τον τρόπο που διαχειριζόμαστε εμείς σήμερα ιθαγενείς που μέχρι πρόσφατα δεν είχαν έρθει σε επαφή με τον ανεπτυγμένο κόσμο και εξακολουθούν να βρίσκονται σε μια παρόμοια κατάσταση σαν αυτή των προγόνων τους πριν χιλιάδες χρόνια. Τους γνωρίζουμε, τους παρατηρούμε με περιέργεια και σεβασμό, τους βοηθάμε διακριτικά και τους αφήνουμε στην ηρεμία τους προσπαθώντας να μην διαχαράξουμε τον πολιτισμό τους. Επίσης, η θεωρία των εξωγήινων που θα επιτεθούν στην Γη για τον φυσικό της πλούτο, είναι αβάσιμη διότι οι ακατοίκητοι πλανήτες από τους οποίους θα μπορούσε ένας τόσο ανεπτυγμένος πολιτισμός να αντλήσει οποιαδήποτε πρώτη υλη, είναι άπειροι. Γιατί να μπει στον κόπο να αφανίσει ή να συγκρουστεί με μια νοήμονα ύπαρξη για να αποκτήσει μια κατά τα άλλα διάχυτα ευρισκόμενη πρώτη υλη; Όποια και να είναι αυτή.

Επίσης, αν σταθούμε στις θολές φωτογραφίες και στις μαρτυρίες αυτών που πιστεύουν ότι είδαν εξωγήινους ή τους απήγαγαν για πειράματα, πάλι δεν θα βρούμε κάποια απόδειξη. Αυτοί οι ένθερμοι οπαδοί των εξωγήινων υποστηρίζουν θεωρίες οι οποίες όσο περνούν τα χρόνια είναι όλο και πιο δύσκολο να στηριχτούν στην λογική. Είναι για παράδειγμα πολύ δύσκολο να φανταστούμε κάποιο λόγο, για ένα τόσο εξελιγμένο τεχνολογικά πολιτισμό που κατάφερε να ταξιδέψει έτη φωτός για να φτάσει στην Γη, να χρειάζεται να απαγάγει κάποιον αγρότη από την μέση του πουθενά για να κάνει πειράματα πάνω του. Και άντε και το έκανε. Για ποιο λόγο θα χρειαζόταν να το κάνει συνέχεια και σε διάφορους ανθρώπους και σε τόσο προσωπικό επίπεδο επαφής; Θα ακούσουμε μια αντιπροσωπευτική θεωρία για την εξήγηση των «απαγωγών» να λέει ότι θέλουν να μας μεταλλάξουν το DNA. Δεν έχουν κάποια τεχνολογία που να το κάνει μια και έξω σε όλους; Και ας δεχτούμε ότι αυτό θέλουν να μας κάνουν. Γιατί; Για να μας κατακτήσουν; Μα ένας πολιτισμός ο οποίος έχει φτάσει τεχνολογικά στο επίπεδο των διαγαλαξιακών ταξιδιών είναι τόσο τεχνολογικά μπροστά από εμάς όσο βρισκόμαστε εμείς από τους πιθήκους ή ας πούμε από έναν άνθρωπο των σπηλαίων, αν τον συναντούσαμε σήμερα. Γιατί να χρειάζεται να μπούμε ινκόγκνιτο στην σπηλιά του για να τον απαγάγουμε, να τον παρατηρήσουμε, να τον κατακτήσουμε ή ακόμα και να τον αφανίσουμε;

Τέλος, το σενάριο της κυβερνητικής συγκάλυψης είναι από τα πιο αγαπημένα και δημοφιλή. Κατά ένα περίεργο τρόπο κάθε κυβέρνηση ανά τον κόσμο, ειδικά από τις μεγάλες χώρες, τα τελευταία εβδομήντα χρόνια συγκαλύπτει τις μυστικές μας επαφές με τους εξωγήινους. Έτσι έχουμε τους εξωγήινους που είναι σε επαφή με τους Αμερικάνους, με τους Ρώσους, με τους Άγγλους και πάει λέγοντας. Οι διαφορετικές αυτές φυλές εξωγήινων διαλέγουν την χώρα που τους αρέσει περισσότερο ή είναι απλά η ίδια φυλή και το διασκεδάζει «τα μάλα» να μας δουλεύει. Να σημειώσουμε εδώ ότι αν δεν είσαι μεγάλη χώρα σε παραμελούν οι εξωγήινοι.

Δεν έχει ακουστεί κάποια γνωστή συνωμοσία εξωγήινων με την κυβέρνηση της Μάλτας ή με εμάς. Είναι λίγο σνομπ αυτοί οι εξωγήινοι.

Αυτά τα τεράστια επτασφράγιστα μυστικά λοιπόν, όποιοι τα διαχειρίστηκαν τις τελευταίες επτά δεκαετίες τα πήραν στον τάφο μαζί τους χωρίς να αποκαλύψουν κανένα στοιχείο ποτέ. Ήταν δηλαδή όλοι τόσο φανατικά πιστοί στην διατήρηση των μυστικών του κράτους. Μια εξήγηση σε αυτό υποστηρίζει ότι θεωρητικά η ανθρωπότητα δεν μπορεί να διαχειριστεί την ύπαρξη εξωγήινων. Μια από τις επιπτώσεις υποτίθεται ότι θα ήταν η κατάρρευση κάποιων θρησκειών. Μου είναι πολύ δύσκολο να καταλάβω πως συνδέουμε τους νοήμονες εξωγήινους με την ύπαρξη του Θεού τον 21 αιώνα. Πώς το ένα αναιρεί το άλλο;

Επανερχόμενοι λοιπόν στο αθάνατο ερώτημα μπορούμε να πούμε ότι δειλά έχουμε κάνει κάποια βήματα προς την απάντηση. Ίσως χρειαστούν δεκάδες, εκατοντάδες ή ακόμα και χιλιάδες χρόνια για μια σίγουρη απάντηση. Ίσως ποτέ να μην μπορέσουμε να το απαντήσουμε και το ερώτημα να διατηρηθεί αθάνατο. Ένα όμως έχει μεγάλη σημασία και αυτό είναι η πίστη μας στην προσπάθεια να βρούμε την απάντηση.

Όσον αφορά για το πρωινό εκείνο στο οποίο θα σηκωθούμε σε ένα σύμπαν στο οποίο θα διαπιστώσουμε ότι συγκατοικούμε και με «άλλους», είμαι σχετικά σίγουρος ότι θα εξακολουθούμε να θέλουμε να πιούμε ένα καφεδάκι πρώτα.