Οι δύο πόλεμοι που έγιναν ένας και το Ιράκ που γίνεται τρία

Η μπουλντόζα εκτόπισε ένα μέρος του διαχωριστικού αναχώματος και άνοιξε νέο δρόμο κάτω από τις ιαχές και τους πυροβολισμούς των μαυροντυμένων Τζιχαντιστών που, κραδαίνοντας καλάσνικοφ, τραγουδούσαν εμβατήρια.

Η ένωση των οδικών δικτύων Συρίας και Ιράκ ώστε να ενωθούν και φυσικά δια ευρείας οδού οι δυνάμεις των δύο χωρών και να γίνουν το ενωμένο Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και της Συρίας (ISIS), έγινε πραγματικότητα στη βόρεια επαρχία του Ιράκ, την ιστορική Νινευή στις 17 Ιουνίου του 2014. Ο δρόμος για την πολιορκία της Βαγδάτης, που απέχει 4 ώρες από τα σύνορα, έχει ανοίξει.

Το ISIS δεν άρχισε στη Συρία όπως πολλοί νομίζουν, αλλά στο Ιράκ σαν αποτέλεσμα του πολέμου ΗΠΑ – Ιράκ το 2003. Μετά τον πόλεμο αυτό, η διάλυση του Μπάαθ, και οι μαζικές απολύσεις σουνιτών αξιωματικών μαζί με την πατρίδα του Σαντάμ, Τικρίτ και την Φαλούζα που ήδη έβραζαν, έγιναν το φυτώριο της ανάπτυξης της Ιρακινής Αλ-Κάϊντα, προγόνου του σημερινού ISIS.

Πριν από τον πόλεμο αυτό ο Σαντάμ Χουσεΐν ξερίζωνε συστηματικά κάθε γκρουπούσκουλο με τάση φονταμενταλισμού. Μετά το τέλος του πολέμου αυτού, το ανώτατο στέλεχος της Αλ-Κάϊντα, ο Αλ Ζαρκάουι ήρθε από την Ιορδανία, έχοντας πριν διακριθεί στο Αφγανιστάν, και έγινε αρχηγός της Αλ-Κάϊντα του Ιράκ με τον τίτλο: Εμίρης της Αλ-Κάϊντα στη Χώρα των δυο ποταμών (Ιράκ). Οργάνωσε σειρά βιαιότατων βομβαρδισμών, επιθέσεων αυτοκτονίας, αποκεφαλισμών και κήρυξε ολοκληρωτικό πόλεμο εναντίον των σιιτών του Ιράκ μέχρις ότου σκοτώθηκε από τους Αμερικανούς το 2006.

Τότε δημιουργήθηκε το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ (ISI) που περιελάμβανε εκτός από την Αλ-Κάϊντα, ως συνεργαζόμενες δυνάμεις το Στρατιωτικό Συμβούλιο απαρτιζόμενο από τους καθαιρεθέντες αξιωματικούς του στρατού του Σαντάμ Χουσεΐν και την οργάνωση Νακσμπάντι (Naqshbandi) της οποίας ηγείται ένας πρώην υπαρχηγός του Σαντάμ, ο Ιζζάτ Αλ -Ντούρι.

Οι τρεις αυτές δυνάμεις, δηλαδή το παλιό Μπάαθ, οι πρώην αξιωματικοί του ιρακινού στρατού και η Αλ-Κάϊντα του Ιράκ ως ISI, όταν άρχισε ο εμφύλιος πόλεμος της Συρίας το 2011 ενώθηκαν ιδεολογικά με τους ακραίους και βιαιότατους φονταμενταλιστές της Συρίας -τους οποίους δεν ήθελε ούτε η Αλ-Κάϊντα Συρίας- και έτσι δημιουργήθηκε το ISIS. Η οργάνωση με αρχηγό τον Αμπού Μπακρ Αλ – Βαγκντατί πλέον από φέτος δρα επιχειρησιακά και συντονισμένα και στις δυο χώρες.

Το ISIS έκανε την επίθεση αστραπή φθάνοντας μέχρι σχεδόν την Βαγδάτη σε λιγότερο από δυο εβδομάδες. Ο εξαιρετικά μικρός αριθμός μαχητών του μπροστά στον οποίο κατέρρευσε ο μεγάλος και αμερικανικά εκπαιδευμένος στρατός του Ιράκ φανερώνει ότι πολλοί ανομολόγητοι παράγοντες συνετέλεσαν σε αυτό.

Εκτιμάται ότι η δράση των ομάδων αυτών τόσο στο Ιράκ όσο και στη Συρία έγινε δυνατή με χρηματοδότηση των αραβικών κρατών του Περσικού Κόλπου και την ευμενή ανοχή των ΗΠΑ που ενθάρρυναν την δημιουργία του Συριακού αλυτρωτισμού. Ο αλυτρωτισμός αυτός τροφοδοτήθηκε επαγγελματικά με οπλισμό, εκπαίδευση και κυρίως με το συνήθως αγνοούμενο από τους σχολιαστές, ην διοικητική μέριμνα, τα περίφημα Logistics. Η οδός ήταν μία, δια της Τουρκίας, η χρηματοδότηση ήταν αραβική, μέχρι ακόμη και αγοράς ουκρανικού εργοστασίου οπλισμού από σαουδάραβα πρίγκιπα, αλλά η οργάνωση ήταν και είναι δυτική.

Η καλά ενορχηστρωμένη και ορμητική έφοδος του ISIS μοιάζει με την επίθεση Τετ του Βιετνάμ. Τώρα όμως δεν υπάρχει το απογοητευμένο αμερικανικό κοινό που ζήτησε παύση του πολέμου. Οι σιίτες θα υπερασπιστούν τα εδάφη τους και τα Ιερά τους πληρώνοντας όσο φόρο αίματος χρειαστεί.

Αν απέναντι στο ISIS αντιπαρατεθούν 4 μεραρχίες του ιρανικού τακτικού στρατού, θα σαρώσουν τους Τζιχαντιστές μέχρι τη Συρία. Όμως το Ιράν δεν έχει λόγο να αποκτήσει σουνιτικά εδάφη του Ιράκ.

Η έλλειψη στήριξης προς το παρόν ιρακινό κράτος ξενίζει. Η ανηλεής κριτική που ασκούν οι ΗΠΑ στον Αλ Μαλίκι είναι περίεργη. Τώρα είναι η ώρα να στηριχθεί από τις ΗΠΑ που τον επέλεξαν το 2006 και όχι να του προτείνουν σύμπραξη με τους σουνίτες, πράγμα τουλάχιστον αφελές με τις παρούσες συνθήκες, ούτε να του προτείνουν συνεργασία με το Κουρδιστάν το οποίο έχει ήδη δηλώσει την επιθυμία του για ανεξαρτησία δια του πρωθυπουργού του Μπαρζάνι.

Εφ’ όσον οι ΗΠΑ συνεννοούνται με τον πρώην εχθρό τους, το σιιτικό Ιράν, τί τους φταίει ο δικός τους σιίτης κ. Αλ Μαλίκι τον οποίον τώρα αφήνουν χωρίς ουσιαστική στρατιωτική βοήθεια και πολιτικά καθαιρούν; Προφανώς υπάρχει ευρύτερη συνεννόηση με το σιιτικό κατεστημένο Ιράκ και Ιράν της οποίας ο κ. Μαλίκι δεν είναι μέρος.

Τα πράγματα όπως εξελίσσονται επιτρέπουν τη σταδιακή διαμόρφωση μιας νέας γεωπολιτικής πραγματικότητας. Ένα κράτος σουνιτικό στο βορειοδυτικό Ιράκ, ένα κράτος κουρδικό στο βορειοανατολικό Ιράκ και ένα κράτος σιιτικό στην υπόλοιπη χώρα. Το σιιτικό κράτος θα διαθέτει τα 3/4 του πετρελαίου του Ιράκ και το κουρδικό κράτος το υπόλοιπο. Η Βαγδάτη προβλέπεται ως ανεξάρτητη πόλη-κράτος στα σύνορα μεταξύ του σουνιτικού και του σιιτικού.

Σχετικός με τα ανώτερο ένιαι και ο γνωστός χάρτης που παρουσιάζουμε, του αμερικανού συνταγματάρχη Ralph Peters της Αμερικανικής Εθνικής Ακαδημίας Πολέμου που δημοσιεύθηκε στο επίσημο έντυπο των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ το 2006.

Παρ’ όλο που ένα εγκεφαλικό κατασκεύασμα όπως ο χάρτης αυτός δεν υπαγορεύει κατ’ ανάγκη την πραγματικότητα, τα μέχρι τώρα γεγονότα και συμβαίνοντα δείχνουν ότι η τάση και η κατεύθυνση ακολουθούν τον χάρτη.

Τα σημεία αξία παρατήρησης είναι:

• Το τριχοτομημένο Ιράκ (έγινε)
• Το μεγάλο Κουρδικό Κράτος που έχει και τα κουρδικά εδάφη της Τουρκίας (γίνεται)
• Το μεγάλο Ιράν εις βάρος του δυτικού Αφγανιστάν (προετοιμάζεται)
• Το συρρικνωμένο Πακιστάν και το νέο κράτος Μπαλουχισταν (πρώτα στάδια)

Τα δυο ανωτέρω προγραμματίζονται με την αποχώρηση των Αμερικανών από το Αφγανιστάν το 2016.

• Η δημιουργία ισλαμικού κράτους τύπου Βατικανού με την δημιουργία ανεξάρτητου κράτους πέριξ της Μέκκας και της Μεδίνας.
• Η διάσπαση της Σαουδικής Αραβίας με το σιιτικό κομμάτι περί τον Περσικό κόλπο ως μέρους το σιιτικού Ιρακ.

Στην μεγάλη αυτή κρίση της Μέσης Ανατολής οι Αμερικανοί χρησιμοποίησαν την μέθοδο Κίσσινγκερ για την διαχείριση των κρίσεων: «Πρώτα δημιουργείς μια κρίση και μετά την διαχειρίζεσαι». Χωρίς κατ’ ανάγκη να συμφωνεί μαζί του, πρέπει κανείς να θαυμάσει την πολιτική Ομπάμα. Χωρίς να ξοδέψει τη ζωή ενός στρατιώτη του ή ένα δολάριο κατάφερε να ξαναφτιάξει τον χάρτη του Ισλάμ σε Αφρική και Ασία, να βάλει σε άμυνα τη Ρωσία και να αναγκάσει την Ευρώπη να ευθυγραμμισθεί πλήρως μαζί του.

Την τεράστια αναταραχή που δημιουργήθηκε ένας μόνο μπορεί να ρυθμίσει όταν θέλει: οι ΗΠΑ.

Κάσσανδρος

* Περισσότερα άρθρα στο www.kassandros.gr