Πέντε soundtracks ελληνικών ταινιών που θα έπρεπε να έχεις ακούσει

Από τον “Ασυμβίβαστο” μέχρι τα “Φθηνά Τσιγάρα”: διαλέγουμε πέντε soundtracks που «έντυσαν» με τον καλύτερο τρόπο αγαπημένες ελληνικές ταινίες.

Ελληνικές ταινίες που αγαπήσαμε γιατί μας χάρισαν κινηματογραφικές ώρες γεμάτες νόημα, συγκίνηση, γέλιο και ερωτήματα. Ταινίες αντισυμβατικές που άφησαν το στίγμα τους κινηματογραφικά, που θέλησαν να στηλιτέψουν την Ελληνική κοινωνία, τον Νεοέλληνα, την ηθικολογία, τον έρωτα του σήμερα και να αναρωτηθούν για το χαμένο νόημα της ζωής, για τον πολιτισμό, τον έρωτα και την επανάσταση.

Πάνω από όλα μας χάρισαν μερικά από τα πιο όμορφα τραγούδια που ακούστηκαν στον ελληνικό κινηματογράφο. Ο Βάτραχος θυμάται πέντε από αυτά:

Φτηνά τσιγάρα, 2000

Ο Ρένος Χαραλαμπίδης σκηνοθετεί την καλοκαιρινή Αθήνα του ’99 όπου οι ιστορίες αγάπης αρχίζουν και τελειώνουν σαν μια μπόρα. Η ομορφιά της άδειας πόλης του Χαραλαμπίδη κλείνει πανέμορφα με την Έλλη Πασπαλά να τραγουδά ανατριχιαστικά «Το δάκρυ» σε στίχους Παναγιώτη Καλατζόπουλου και μουσική Ελένης Ζιώγα.

Τα Φτηνά Τσιγάρα ήταν η δεύτερη προσωπική ταινία του ηθοποιού και σκηνοθέτη και είχε αποσπάσει κολακευτικές κριτικές στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης .

Αυτή η νύχτα μένει, 1999

«Καταδικασμένοι να ζήσουν έναν έρωτα επίγειο» έγραψε και συνέθεσε ο Σταμάτης Κραουνάκης, ο οποίος επιμελήθηκε την μουσική ολόκληρης της ταινίας, όπου διακρίθηκε το ομώνυμο κομμάτι «Αυτή η νύχτα μένει». Η Δήμητρα Παπίου το τραγούδησε συγκλονιστικά όπως συγκλονιστικά έντυσε το ίδιο το κομμάτι όλο το φιλμ του Νίκου Παναγιωτόπουλου. Το τραγούδι αγαπήθηκε πολύ και ερμηνεύτηκε από πολλούς καλλιτέχνες όπως η Μελίνα Κανά, η Ρία Αντωνοπούλου αλλά και η Τάνια Τσανακλίδου με την πολύ ξεχωριστή ερμηνεία της.

Η ταινία ξεχώρισε επίσης για την εξαιρετική απόδοση της ατμόσφαιρας των σκυλάδικων της επαρχίας και του ονείρου πολλών νεοελλήνων να «πιάσουν μια μέρα την καλή».

Ο χαμένος τα παίρνει όλα, 2002

Η τρίτη ταινία της τριλογίας του Νίκου Νικολαΐδη μετά Τα Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα και τη Γλυκιά Συμμορία είναι Ο Χαμένος τα Παίρνει Όλα. Ο Γιάννης Αγγελάκας όχι μόνο πρωταγωνιστεί στην ταινία, αλλά την ντύνει με την μοναδική μουσική και τους πάντα με βαθύ νόημα στίχους του. Εξάλλου ο ίδιος λίγα χρόνια νωρίτερα είχε γράψει για τον ήρωα της ταινίας στο κομμάτι “Καινούργια Ζάλη”. Το κομμάτι που ξεχώρισε ήταν το ομώνυμο “Ο χαμένος τα παίρνει όλα”, που ακόμα και χρόνια μετά ζητιέται πάντα σε κάθε live του Αγγελάκα.

Ασυμβίβαστος, 1979

Είναι η ταινία για την ζωή του Παύλου Σιδηρόπουλου, την οποία σκηνοθετεί ο Ανδρέας Θωμόπουλος, θαυμαστής του Πρίγκιπα της Ροκ και της μουσικής του. Του προτείνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, έναν ρόλο μουσικό και κινηματογραφικό και μαζί δημιουργούν μια όμορφη ταινία που δεν πήρε όμως τις καλύτερες κριτικές. Η αλήθεια είναι ότι το soundtrack που έντυνε την ταινία ήταν αυτό που την έκανε μετέπειτα γνωστή, αλλά και φυσικά η παρουσία του ίδιου του Σιδηρόπουλου. Το “Να μ’ αγαπάς” που περιλαμβάνεται στο soundtrack είναι ένα από τα πιο συγκινητικά τραγούδια που γέννησε η ελληνική δισκογραφία.

Ο Δράκουλας των Εξαρχείων, 1983

Το τραγούδι του Στέλιου Καζαντζίδη «Υπάρχω» διασκευάζεται σε ροκ από τον Δημήτρη Πουλικάκο -που κάνει μια guest εμφάνιση- και ντύνει ιδανικά την πολιτική-πολιτιστική-μουσική-ιδεολογική σάτιρα  και ταινία του Νίκου Ζερβού. Η ταινία εκτός από τα πολλαπλά μηνύματά της έχει να επιδείξει το εξαιρετικό καστ της με γνωστούς ηθοποιούς και φοβερές συμμετοχές – έκπληξη όπως του Νικόλα Άσιμου και του Σάκη Μπουλά. Το ελληνικό καλτ στα καλύτερα του και η μουσική δίνει ρέστα, ειδικά με τον Πουλικάκο να βάζει την ψυχή του στο «Υπάρχω».