Πολύχρωμες απόψεις για την πιο πολύχρωμη γιορτή

To Athens Pride κλείνει φέτος τα 10 του χρόνια και επιστρέφει με σύνθημα «Οικογενειακή Υπόθεση». Ο Βάτραχος συζητάει με νέους ανθρώπους, gay και straight, για το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας και το LGBTQ κίνημα.

Mε σύνθημα «Οικογενειακή Υπόθεση», το φετινό Pride εστιάζει στη δυνατότητα των επιλογών στην οικογενειακή ζωή και ειδικότερα στο δικαίωμα δημιουργίας νομικά αναγνωρισμένης οικογένειας από LGBTQ άτομα. Το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας ζητά να πάψει η εξαίρεση πολιτών από το Σύμφωνο Συμβίωσης, τον γάμο, την τεκνοποίηση και την υιοθεσία λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου.

Ήδη πέρυσι, το Athens Pride έσπασε κάθε προηγούμενο ρεκόρ, με την πολύχρωμη παρέλαση να αριθμεί 15.000 άτομα. Δεν είναι λίγοι όμως αυτοί που στην Ελλάδα του 2014 δεν μπορούν ακόμη να αποδεχτούν την διαφορετικότητα.  Εμείς ζητήσαμε από νέους ανθρώπους, gay και straight, να μας πουν τη γνώμη τους για το Pride και ευρύτερα το σύγχρονο LGBTQ κίνημα.

«Το στηρίζω γιατί είναι κάτι που δίνει τη δυνατότητα σε εμάς τους ομοφυλόφιλους να δηλώσουμε την παρουσία μας, να προσπαθήσουμε να βγούμε από το περιθώριο όπου μας έχει θέσει η κοινωνία», μου λέει ο Φ. και στέκεται στην πολυχρωμία του Φεστιβάλ: «Έχει πάρα πολλές αποχρώσεις καθώς συμμετέχει όλο το LGBTQ κίνημα, το στηρίζει μέρος της αριστεράς και ο αντιεξουσιαστικός χώρος, ενώ μέσα από αυτό δίνεται η δυνατότητα να ενωθούν άνθρωποι με διαφορετικές ιδέες». Ωστόσο, παρότι μεταξύ των στόχων του Athens Pride είναι και η «συνύπαρξη γκέι, λεσβιών, στρέιτ, χωρίς κοινωνική αμηχανία», ο Φ. θεωρεί ότι «για λόγους διαφήμισης δείχνει να διαχωρίζει έμμεσα τον ομοφυλόφιλο από τον ετεροφυλόφιλο. Ταυτόχρονα αυτό το καθιστά, πιο εμπορευματοποιημένο, με ιμιτασιόν-αντιγραφές από το εξωτερικό, αντιγραφές που στην Ελλάδα δεν είναι αποδεκτές για λόγους άμεσα συσχετισμένους με την ιστορία της χώρας».

Η Χριστίνα είναι ακόμη πιο επιφυλακτική: «Θέλω να πάω να δω πως είναι, αλλά δε με ενθουσιάζει. Είμαι gay, γιατί είναι τόσο αξιοσημείωτο, ώστε να κάνω παρέλαση; Το μόνο θετικό που βλέπω είναι ότι συμβάλλει στο να μην μας αντιμετωπίζει τόσο αρνητικά η κοινωνία. Από την άλλη όμως, νιώθω ότι μπαίνουμε σε καλούπια κάνοντας κάτι τέτοιο». Πάντως, σε μία κοινωνία όπου η προάσπιση των δικαιωμάτων των LGBTQ ατόμων είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη (η Ελλάδα μετά βίας φτάνει το 31% στον «χάρτη ισότητας» της ILGA-Europe), το Pride έχει καταφέρει να υποστηρίζεται από χιλιάδες πολίτες, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού. Όπως λέει ο Γιάννης : «Είμαι υπέρ γιατί αρχικά πρέπει να δοθεί ένα τέλος στις ομοφοβικές τάσεις της κοινωνίας. Θεωρώ ότι το LGBTQ κίνημα είναι ισάξιο με τα κινήματα των μεταναστών, των Ρομά, των ατόμων με αναπηρία και το εργατικό κίνημα, γι’ αυτό και θα το στηρίξω, αν και δε με αφορά άμεσα».

Διαφορετικές απόψεις, όμως, δεν εκφράζονται μόνο για το Athens Pride, αλλά και για την ουσία των αιτημάτων του LGBTQ κινήματος. Ενώ υπάρχει ομοφωνία για το σύμφωνο συμβίωσης, η διεκδίκηση του δικαιώματος στην υιοθεσία προκαλεί αντιδράσεις, ακόμη και από gay άτομα. «Είμαι υπέρ του γάμου, όχι όμως του θρησκευτικού, γιατί δε μου αρέσει να προκαλώ», λέει η Χριστίνα. «Αυτό στο οποίο είμαι περισσότερο αρνητική είναι η υιοθεσία. Πιστεύω ότι ένα παιδί μεγαλώνει σωστά όταν έχει παρόντες γονείς και των  δύο φύλων, θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχει το αντρικό και το γυναικείο πρότυπο». Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Χρήστος, που θεωρεί αυτονόητο το σύμφωνο συμβίωσης, «διότι κάθε ζευγάρι πρέπει να αντιμετωπίζεται νομικά από το κράτος με τον ίδιο τρόπο» αλλά διαφωνεί για την υιοθεσία: «Θεωρώ ότι δεν είναι φυσικό να υιοθετούν ομόφυλα ζευγάρια, εφόσον ένα παιδί γεννιέται από τη σύμπραξη και των δύο φύλων». Αντίθετα, απόλυτη θεμιτή διεκδίκηση θεωρεί το αίτημα των LGBTQ ατόμων για νόμιμη απόκτηση παιδιών ο Φ.: «Είμαι υπέρ της υιοθεσίας, εφ’ όσον βέβαια αποβεί ωφέλιμη για το παιδί».

Ανεξάρτητα από το αν υπάρχει ομοφωνία για όλες τις διεκδικήσεις, πώς θα μπορούσαν να προβάλλονται καλύτερα, πέραν του Athens Pride; Ο Γιάννης πιστεύει ότι το LGBTQ κίνημα χρειάζεται καλύτερη οργάνωση και συνέχεια στις δράσεις του: «Έτσι θα μπορέσουν πραγματικά να αλλάξουν κάτι, όχι να υπάρχει ένα “ξέσπασμα” μία φορά το χρόνο όπως γίνεται σήμερα». O Χρήστος στέκεται στη συνεργασία με άλλα κινήματα «με στόχο την κοινωνική απελευθέρωση και την κοινωνική χειραφέτηση» ενώ ο Φ. τονίζει, κλείνοντας: «To Pride θα έπρεπε να επικεντρώνεται στους προβληματισμούς της κοινωνίας και ταυτόχρονα να αναδεικνύει τις αξίες της διαφορετικότητας».

Τελικά, οι επιφυλάξεις και οι επιμέρους ενστάσεις, ίσως είναι κάθε άλλο παρά αρνητικές. Τουλάχιστον ένα μέρος της ελληνικής κοινωνίας φαίνεται ότι έχει αποδεχτεί το Athens Pride σαν θεσμό και αναζητά επιπλέον τρόπους διεκδίκησης, όχι για να ακυρώσει αυτή την πολύχρωμη γιορτή υπερηφάνειας, αλλά να δυναμώσει τη φωνή του LGBTQ κινήματος σε μία σύγχρονη δημοκρατία.

Το Athens Pride 2014 θα γίνει στην Πλατεία Κλαυθμώνος, το Σάββατο 14 Ιουνίου. Το φεστιβάλ θα περιλαμβάνει, πέρα από την καθιερωμένη παρέλαση, dj sets, συναυλίες και workshops, ενώ θα γίνει και αφιέρωμα στο 1ο Athens Pride του 2005. Περισσότερες πληροφορίες στο επίσημο site του Athens Pride.