ΤΟΠ ΦΑΪΒ: Τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια που πρέπει να απαγορευτούν

Published On 23 December 2013 | By Βαγγέλης Γαροφάλλου | ΤΟΠ ΦΑΪΒ

Η γιορτή της αγάπης, της αλληλοβοήθειας και του άκρατου καταναλωτισμού είναι και πάλι εδώ. Ας θυμηθούμε μαζί τις επιτυχίες που θυμόμαστε μαζί κάθε χρόνο και αν συνεχίσουμε να τις θυμόμαστε μαζί στο τέλος θα κόψουμε τις φλέβες μας και η γιορτή της αγάπης θα βαφτεί ακόμα πιο κόκκινη.

5. Νότης Σφακιανάκης – «Η μπαλάντα των Χριστουγέννων»

Μετά τις δηλώσεις που προκάλεσαν σάλο, ο αυθεντικός λαϊκός ερμηνευτής ετοιμάζεται να σας τραγουδήσει «το αχ πουλί και πέταξε πάνω απ’ τις καμινάδες / κι εσύ χριστουγεννιάτικες μου στέλνεις μαντινάδες». Μην ακούσω μπαρούφες τύπου «δεν τον ακούω εγώ τον χρυσαυγίτη». Δηλαδή το πρόβλημά σου με τον Σφακιανάκη είναι ότι είναι χρυσαυγίτης; Βλαμμένος είσαι, φίλε αναγνώστη; Τα τραγούδια του τα έχεις ακούσει; Τέλος πάντων, συγνώμη για το «βλαμμένος». Μέρες που είναι, ας φιλιώσουμε. Βάλε τη μπαλάντα των Χριστουγέννων να παίζει, στόλισε το σπίτι, τοποθέτησε έναν μαίανδρο στην κορυφή του χριστουγεννιάτικου δέντρου και όλα θα φτιάξουν. Εσύ στο βάθος που πετάχτηκες και είπες «μα ο καθένας έχει δικαίωμα να λέει τη γνώμη του, ειδικά οι άνθρωποι της τέχνης, αγαπώ την ιστορία», καρφώνεσαι. Ξέρουμε ότι είσαι ο Μπογδάνος.

4. Mariah Carey – «All I want for Christmas is you»

Αυτό που θυμάμαι για τη Μαράια -γιατί δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμα- είναι ένα βίντεο κλιπ όπου έπλενε ένα αυτοκίνητο λιγουλάκι προκλητικά, με αποτέλεσμα εμείς οι τότε νεολαίοι που δεν είχαμε ακόμα youporn να περνάμε φανταστικά, μην κοιτάτε τώρα με τον Σαμαρά που σας έφερε τα γουάιφάι. Όσον αφορά το εν λόγω χιτ, η ακρόασή του φέρνει στο μυαλό ζευγαράκια να κατεβαίνουν χέρι-χέρι κυλιόμενες σκάλες σε εμπορικά κέντρα, η κοπέλα ευτυχισμένη που καταναλώνει ό,τι αναβοσβήνει, το αγόρι δυστυχισμένο που δεν παίζει playstation με τους φίλους του. Αλλά στην εποχή της κρίσης, η Μαράια στέλνει το μήνυμα, έστω και ξεχασμένη στο παρελθόν: άσε τα υλικά αγαθά. Δεν θέλει παλάτια και λεφτά. All I want for christmas is you, σου λέει. Ότι τα είχε με τον διευθυντή της Sony (ή της Warner, δεν παίζει ρόλο) τι σημασία έχει, δηλαδή; Αυτόν ήθελε. Μην είστε κακεντρεχείς, χρονιάρες μέρες.

3. Δέσποινα Βανδή – «Χριστούγεννα»

Το πιάσατε, έτσι; Έβαλα τον ανένταχτο Νότη, αλλά έβαλα και την φωνή των χουλιγκάνων («ανάβεις φωτιές ανάβεις κι όλα τα καις, κι απ’ όπου περάσεις κάνεις καταστροφές») για να αναδείξω την κόντρα και να κάνω την στήλη μου πιο εμπορική, παρότι δε μου αρέσει το εμπόριο, είμαι πιο κομμουνιστής και από τον ΝiVo. Το τραγούδι «Χριστούγεννα» φημολογείται ότι ο Φοίβος το έγραψε μέσα σε είκοσι λεπτά, πλένοντας παράλληλα τα πιάτα και ταυτόχρονα φουσκώνοντας με το πόδι ένα στρώμα θαλάσσης, γιατί δεν ήταν Χριστούγεννα. Ωστόσο αυτό το μουσικό κλύσμα είναι κάτι σαν τους Red hot chili peppers: άμα σου βάλουν να ακούσεις κάτι ένα εκατομμύριο φορές, στο τέλος θα το ξέρεις απ’ έξω, μη σου πω ότι θα αρχίσει να σου αρέσει κιόλας. Απορίας άξιον το γιατί η ερμηνεύτρια είναι τόσο χαρούμενη και ενθουσιασμένη όταν τραγουδάει «βλέπω τον Αϊ Βασίλη να μου χαμογελάει κι η έλλειψή σου δυο φορές με πονάει». Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες θέλουν το δίδυμο Φοίβου-Βανδή να ετοιμάζει τραγούδι και για το Πάσχα, με βασικό στίχο το «Όσο ροδίζει το αρνί με πιάνει μία αναμονή».

2. Οne – «Οι καμπάνες κτυπούν»

Οι One διασκεύασαν Wham, όσο αστείο κι αν ακούγεται. Αν δεν υπήρχαν οι One στη θέση τους θα ήταν οι Wham, αλλά αφού υπήρξαν οι One, όσο κι αν αυτό μοιάζει αδιανόητο, χαλάλι τους. Η ελληνική βερσιόν των Take Τhat και των Backstreet Βoys, μεγάλη η χάρη τους, συνεχίζει να μας στοιχειώνει ακόμα και σήμερα με αυτό το λουλούδι που ηχογράφησε. Δηλαδή, ειλικρινά, ακούω τον στίχο «φέτος μες την παγωνιά, ζητώ πίσω την καρδιά μου», και μετά θέλω να βάλω να ακούσω αυτό, ο Θεός να με συγχωρέσει, άγιες μέρες:

Συγνώμη για την βλάσφημη παρένθεση. Α, ναι. Οι One. Έχω ήδη χαλάσει σχεδόν 100 λέξεις για τους One, οπότε δεν έχω να πω κάτι άλλο, εκτός από το ότι το «Κτυπούν» είναι πολύ πιο διασκεδαστικό από το «Χτυπούν».

1. Χρήστος Σαντικάι- «Άγια Νύχτα»

Κάποιος κακόψυχος έγραψε πρόσφατα στο facebook ότι «σήμερα ο Χρήστος Σαντικάι θα κλέβει βενζίνη με καλαμάκι», συνεχίζοντας την παράδοση της κοροϊδίας απέναντι στο πιο αντιπαθές παιδί-θαύμα που ξεφύτρωσε στην ελληνική τηλεόραση. Το φαινόμενο αυτό δείχνει γιατί η χώρα μας δεν πάει μπροστά: στις ΗΠΑ ο Σαντικάι θα είχε γίνει ένας τριχωτός Τζάστιν Μπίμπερ. Στην Ελλάδα, που τρώει τα παιδιά της, παρέμεινε μία φρικτή εικόνα του πώς θα έμοιαζε μικρός ο Νίκος Ευαγγελάτος. Όσοι αγόρασαν κάποτε τα cd του Σαντικάι, παρακαλούνται να μην παραπονιούνται για το πώς φτάσαμε στην κρίση: ψηφίζοντας κλέφτες και αγοράζοντας τέτοια αριστουργήματα. Χρόνια πολλά και καλά Χριστούγεννα.

Like this Article? Share it!

About The Author

Ο Βαγγέλης Γαροφάλλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1985. Το 2008 κυκλοφόρησε η συλλογή διηγημάτων του «Πρωινά ξυπνήματα» (εκδ. Πολύτροπον) και το 2009 το μυθιστόρημα «Η βασίλισσα του βυθού» (εκδ. Νόβολι). Η νέα του συλλογή διηγημάτων, «Αγριάλιτι», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πολύτροπον.