Το Μανιφέστο των ανέργων

Ένα μεγάλο πείραμα με στόχο την αυτοοργάνωση των ανέργων και την ανάπτυξη της δυνατότητάς τους να επεξεργαστούν μόνοι τους τα αιτήματά τους, χωρίς να υπόκεινται σε μια ιεραρχημένη οργάνωση, είναι έτοιμο να βγει «στον αέρα» του internet.

“Είχαμε βάλει τα παιδιά για ύπνο. Ο μεγάλος επτά και o μικρός πέντε χρονών τότε. Περνώντας έξω από το δωμάτιό τους, τους άκουσα να ψιθυρίζουν στο σκοτάδι. “Ο μπαμπάς απολύθηκε”, είπε ο μεγάλος. “Τι θα πει απολύθηκε;”, ρώτησε ο μικρός. “Τον έδιωξαν από τη δουλειά”.

“Και τώρα τι θα κάνουμε; Πώς θα ψωνίζουμε; Τι θα τρώμε;”, αναρωτήθηκε με φανερή αγωνία ο μικρός. “Μη σε νοιάζει, κοιμήσου τώρα…”. Δεν ξαναμίλησαν…Έτρεξα έξω από το σπίτι να μην ακούσουν το λυγμό μου…”.

Ιστορία από αυτές που ακούει κανείς κάθε μέρα. Από έναν φίλο, από έναν συγγενή, από έναν γείτονα, από έναν γνωστό. Ιστορία που “ταιριάζει” με άλλες ιστορίες ανέργων -διαφορετικής έντασης και διάρκειας- και απλά συνθέτει ένα ακόμη κομμάτι στο παζλ του αχαρτογράφητου αυτού τοπίου, που ονομάζεται ανεργία.

Οι διαφορετικές τραγωδίες όμως πρέπει να βρουν έναν κοινό δρόμο, μια κοινή διέξοδο και σίγουρα το πρώτο βήμα έχει γίνει, μέσα από ένα αρκετά πρωτότυπο project. Το όνομα αυτού “Το ημερολόγιο ενός ανέργου“. Όλα ξεκίνησαν πριν από δύο περίπου χρόνια όταν ο δημοσιογράφος και συγγραφέας, Χριστόφορος Κάσδαγλης ενέταξε στο βιβλίο του “Ανώνυμοι χρεοκοπημένοι” 17 κείμενα που αναφέρονταν σε ιστορίες ανέργων. “Στη συνέχεια σκέφτηκα ότι θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον και αυθεντικό να αναζητήσουμε ιστορίες που θα γράφουν οι ίδιοι οι άνεργοι. Έτσι βγήκε το σλόγκαν ‘να σπάσουμε το ταμπού της ντροπής και της σιωπής'”, όπως εξηγεί στο 3pointmagazine.

Και κάπως έτσι ξεκίνησε το εκτεταμένο ιντερνετικό πείραμα, στο οποίο δειλά δειλά άρχισαν να συμμετέχουν όλο και περισσότεροι άνθρωποι, που ήθελαν να μοιραστούν τη δική τους “ιστορία ανεργίας”.

* Διαβάστε ολόκληρο το ρεπορτάζ στο 3pointmagazine.gr