Ο κλέφτης της Βαγδάτης
Τα γεγονότα που συμβαίνουν στο Ιράκ προσομοιάζουν λίγο με ιστορίες της Σεχραζάτ ή παραμύθια της Χαλιμάς.
Ιστορία πρώτη: Στη Μοσούλη ήταν εγκατεστημένες δυο πλήρεις μεραρχίες του τακτικού Ιρακινού στρατού, μια μεραρχία στρατό-χωροφυλακής και άλλες δυνάμεις που συνολικά ανέρχονταν σε 78.000 ένστολους. Ο κυβερνήτης της Μοσούλης πέντε μέρες πριν εκδηλωθεί η επίθεση της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος Ιράκ – Σύριας (ISIS) προειδοποίησε την κεντρική κυβέρνηση και μίλησε για το θέμα αυτό στην τηλεόραση.
Όπως γνωρίζουμε από το BBC, για την κατάληψη της Μοσούλης κινήθηκε ένα τάγμα μαχητών ISIS δυνάμεως 500-800 ανδρών και ιδού το θαύμα, 78,000 ένστολοι εγκατέλειψαν την Μοσούλη διότι δεν μπορούσαν(!) να αντιμετωπίσουν ένα τάγμα ανταρτών όταν η αναλογία δυνάμεων ήταν 1 προς 100.
Οι αντάρτες κατέλαβαν την Μοσούλη, πόλη 1,5 εκατομμυρίου κατοίκων, αποκόμισαν δε το μυθώδες για αυτούς πόσο των 450 εκατομμυρίων δολαρίων που υπήρχε στις τράπεζες και αλλού και απέκτησαν στρατιωτικά λάφυρα 400.000 τεμαχίων ΑΚ-47, πολυβόλων, ρουκετοβόλων, όλμων και πυροβολικού μαζί με τα οχήματα που εγκατέλειψαν οι Ιρακινοί στρατιώτες. Λύγισαν μπροστά στους μαχητές ISIS, ας το δεχτούμε, γιατί όμως εγκατέλειψαν τα οχήματά τους που ήταν το καλύτερο μέσο φυγής;
Ο πρωθυπουργός Μαλίκι αφού γνώριζε την κατάσταση γιατί δεν είχε δώσει καμιά εντολή για την αντιμετώπισή της; Για οργάνωση της άμυνας; Για την μεταφορά η την καταστροφή των όπλων και πυρομαχικών; Για προστασία των κατοίκων;
Ιστορία δεύτερη: Γράφεται ότι οι υπηρεσίες των ΗΠΑ αιφνιδιαστήκαν. Γιατί; Δεν παρακολουθούσαν τηλεόραση; Όλο αυτό το σύστημα που ήξερε ακόμη και πού κοιμάται ο κάθε Ιρακινός διαλύθηκε; Η ISIS δεν αξίζει παρακολούθησης;
Ιστορία τρίτη: Ο Πρόεδρος Ομπάμα εξετάζει πάνω από μία εβδομάδα πώς θα αντιμετωπίσει καλύτερα την κρίση και πάντως δηλώνει χωρίς αμερικανικό στρατό. Επιρρίπτει δε τις ευθύνες για όλα όσα συμβαίνουν τώρα στον Πρωθυπουργό Μαλίκι, ο οποίος δεν ήταν αρκούντως “δημοκρατικής νοοτροπίας” και αποξένωσε έτσι σουνίτες, σιίτες και Κούρδους, ανεξάρτητα αν αυτοί σφάζονται μεταξύ τους τελευταίους 15 αιώνες. Υποθέτουμε ότι ο κ. Μαλίκι ουδόλως συνομιλούσε με τους Αμερικανούς και δεν δεχόταν παρεμβάσεις τους στο έργο του.
Όλα αυτά βεβαίως συνέβησαν κατά σύμπτωση όταν οι ιρακινοί Κούρδοι μέσω Τουρκίας αποπειράθηκαν να πωλήσουν 2.000.000 βαρέλια πετρελαίου της περιοχής τους χωρίς την έγκριση της κεντρικής κυβέρνησης και των Αμερικανών.
Τώρα βλέπουμε την εξής κατάσταση: οι μαχητές ISIS, που όπως ακόμα και η κεντρική κυβέρνηση του Ιράκ εκτιμά ανέρχονται σε 5.000 – 6.000 άνδρες για όλο το Ιράκ, να βρίσκονται προ των πυλών της Βαγδάτης αφού έχουν καταλάβει το 1/4 της χώρας και να ετοιμάζουν το Μεσογειακό Ταλιμπανάτο.
Οι Κούρδοι, εκμεταλλευόμενοι το κενό εξουσίας πήραν την πόλη Κιρκούκ, το όραμα που από αιώνες επιθυμούσαν, εκτείνοντας τα όρια του κράτους τους μέχρι τον ποταμό Τίγρη. Το πέτυχαν αφού διέταξαν τον τακτικό ιρακινό στρατό να φύγει και να τους παραδώσει την μεγαλύτερη αποθήκη πολεμικού υλικού του Ιράκ. Οι μαχητές ISIS φρονίμως απέφυγαν τη σύγκρουση με τον σκληρά εκπαιδευμένο και πολεμικά μπαρουτοκαπνισμένο στρατό των Κούρδων, Πεσμεργκά.
Οι Κούρδοι έχουν τώρα τον τεράστιο πλούτο πετρελαίου και αερίου και τα βουνά τους είναι γεμάτα χρυσό και πλατίνα που περιμένει να εξαχθεί. Η Τεχεράνη τους στηρίζει. Η Τουρκία συνεργάζεται μαζί τους γιατί θέλει μέρος του θησαυρού και για αυτό είναι βέβαιο ότι θα επιβάλει στον ISIS που εξαρτάται από αυτή την μη ενόχληση των τούρκο-κουρδικών συνόρων και θα κατασκευάσει αγωγούς πετρελαίου και αερίου που δεν θα περνούν από σουνιτικά εδάφη. Ταυτόχρονα θα συνεννοηθεί με τους Κούρδους της Συρίας που συνορεύουν με αυτήν και έχουν επίσης πετρέλαιο. Το ιρακινό Κουρδιστάν, σύντομα ανεξάρτητο, θα είναι ο καθαρός κερδισμένος της πολύμορφης αυτής σύγκρουσης.
Σε άλλες εξελίξεις, ο Πρόεδρος του Ιράν Ρουχάνι διαβεβαίωσε δημόσια τον κ. Μαλίκι ότι «η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν θα κάνει ότι χρειαστεί για να καταπολεμήσει την τρομοκρατία που ασκείται στη γείτονα της». Πρότεινε μάλιστα στις ΗΠΑ κοινή δράση εναντίον του ISIS.
O Μέγας Αγιατολάχ Αλ-Σαντρ ενεργοποίησε την Σιιτική Εθνοφυλακή και κάλεσε όλους τους πιστούς να πάρουν τα όπλα και να υπερασπιστούν τα Σιιτικά Ιερά. Τα ίδια μαζί με την εξασφάλιση θέσης στον Παράδεισο υποσχέθηκε και ο άλλος Μέγας Αγιατολάχ, Αλ-Σιστάνι.
Οι Τούρκοι, με τις προεδρικές εκλογές εν όψει, διαπραγματεύονται με την οργάνωση ISIS την οποία οι ίδιοι εξόπλισαν δαπάνες Σαουδαραβών και Κατάρ. Οι μαχητές ISIS, μέχρι τώρα που απέκτησαν χρήμα και οπλισμό, είχαν τον ομφάλιο λώρο τους να περνά από την Τουρκία και δεν έχουν ακόμη την αυτοδυναμία για να τον κόψουν.
Όλοι εμείς που παρακολουθήσαμε τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας ξέρουμε ότι ήταν εφικτός γιατί όλοι είχαν κάτι να κερδίσουν από αυτόν και μόνο όσοι επιθυμούσαν την ενωμένη Γιουγκοσλαβία -δηλαδή οι Σέρβοι- είχαν κάτι να χάσουν. Το ίδιο συμβαίνει τώρα στο Ιράκ. Τα περισσότερα συμφέροντα επιθυμούν την πολυδιάσπαση της χώρας, με την διάφορα ότι τώρα οι Αμερικάνοι ηγούνται υπογείως. Ο Μαλίκι ή όποιος τον διαδεχθεί θα προΐσταται ενός πολύ μικρότερου Ιράκ. Τα σύνορα της περιοχής θα αναδιαταχτούν όπως τα σύνορα της Βαλκανικής.
Η αστραπιαία προέλαση των δυνάμεων ISIS δείχνει τώρα τον πραγματικό της σκοπό που είναι η κατάληψη της Βαγδάτης. Τους κατευθύνει ο σαουδάραβας πρίγκιπας Αμπντούλ Ραχμάν προς τη Βαγδάτη για να ενισχύσει τις θέσεις της χώρας του στις διαπραγματεύσεις με το Ιράν. Μέχρι τώρα έφτασαν σχεδόν μέχρι τα προάστια και το σχέδιο χρονολογείται από το 2006, όπως είχαν ανακαλύψει τότε οι Αμερικανικές Υπηρεσίες, οι οποίες τώρα αιφνιδιαστήκαν. Το σχέδιο προβλέπει κατάληψη της περιφέρειας της Βαγδάτης και με αντιαεροπορικούς πυραύλους να προστατευθούν οι καταδρομείς οι οποίοι θα διεισδύσουν στην πόλη. Ήδη έχουν προελάσει μέχρι τα προάστια της δυτικής Βαγδάτης όπου και το αισχρής φήμης Αμπού Γκράϊμπ και περικυκλώνουν την πόλη από βορρά και νότο. Η ανατολική/σιιτική Βαγδάτη πιθανόν θα κρατηθεί από τις ιρακινές και ιρανικές δυνάμεις. Η σουνιτική Βαγδάτη, που είναι όμως μικρή, θα γίνει το εφαλτήριο των επιδρομέων και βομβιστών.
Η Βαγδάτη δεν θα καταληφθεί από το αίμα που θα χυθεί, ούτε θα κρατηθεί από τον ηρωισμό των υπερασπιστών της. Ποιος θα είναι ο κύριος της Βαγδάτης, όπως έγινε και στη Μοσούλη, θα είναι προϊόν υπόγειων μηχανορραφιών, προδοσιών και λαθροχειριών.
Ο κλέφτης της Βαγδάτης είναι βέβαιο ότι θα έχει δεσπόζουσα θέση στην αραβική ψυχή. Η Βαγδάτη, η λαμπρή πρωτεύουσα του Χαλιφάτου των Αββάσιδων από το 750 μ.Χ. και για πολλούς αιώνες μετά, είναι θρύλος στην αραβική παράδοση όπως η Κωνσταντινούπολη για εμάς. Οι ηγέτες του ISIS θέλουν να φτιάξουν το νέο σουνιτικό Χαλιφάτο με την παναραβική ακτινοβολία της Βαγδάτης και αντίστοιχα οι σιίτες θέλουν τη Βαγδάτη για δικό τους σύμβολο. Ο αγώνας θα είναι μακρύς. Το Μεσογειακό Ταλιμπανάτο μαζί με την ουκρανική περιπέτεια θα αναγκάσουν την Ευρώπη σε πλήρη ευθυγράμμιση με τις ΗΠΑ.
Κάσσανδρος
* Περισσότερα άρθρα στο www.kassandros.gr