Τι γίνεται όταν το θύμα είναι ο άντρας;

Όταν μία γυναίκα πέφτει θύμα κακοποίησης από έναν άντρα, οι περαστικοί αντιδρούν άμεσα. Τι γίνεται όταν οι ρόλοι αντιστρέφονται;

Η ομάδα του Ock TV έκανε ένα μικρό κοινωνικό πείραμα: δύο μέλη της ομάδας  υποδύονται ένα ζευγάρι που λογομαχεί στο δρόμο, ενώ η σκηνή καταγράφεται από κρυφή κάμερα. Στην πρώτη περίπτωση, ο άντρας κατηγορεί τη γυναίκα ότι τον απάτησε και γρήγορα περνάει από τη λεκτική στη σωματική βία. Κάθε φορά, χωρίς εξαίρεση, οι περαστικοί αντιδρούν άμεσα σπεύδοντας να σταματήσουν τον άντρα.

Τί γίνεται όμως όταν αντιστρέφονται οι ρόλοι;

Οι περισσότεροι κάνουν ότι δεν βλέπουν και προσπερνούν βιαστικά. Κάποιοι γελάνε, ένας μάλιστα απαθανατίζει τη στιγμή με το κινητό του. Ίσως το βρίσκουν αστείο, επειδή ο άντρας δεν είναι αρκετά… “άντρας”. Οι ίδιοι άνθρωποι που θα τον σταματούσαν αν ήταν ο θύτης, τον αφήνουν αβοήθητο όταν γίνεται θύμα. Τελικά, αναπαράγεται με απόλυτη ακρίβεια το πρότυπο περί γυναίκας-“αδύναμου” φύλου που χρειάζεται τη βοήθειά μας και άντρα-“δυνατού” φύλου που δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι χρειάζεται βοήθεια.

Κι όμως, το 7,4% των Αμερικανών (περίπου 2,5 εκατομμύρια άνδρες) δηλώνουν ότι έχουν υποστεί σωματική κακοποίηση στο σπίτι από τη σύζυγο ή τη σύντροφό τους. Ο πραγματικός αριθμός των θυμάτων είναι πολύ δύσκολο να εκτιμηθεί, καθώς οι άντρες διστάζουν να καταγγείλουν τα περιστατικά, ή όταν το κάνουν, συχνά δεν βρίσκουν ανταπόκριση από την αστυνομία.

Το μήνυμα είναι σαφές: «If you see something, say something!» («Αν δεις κάτι, πες κάτι!»). Οφείλουμε να αντιδρούμε ανεξαρτήτως του φύλου του θύματος και του θύτη.

ΥΓ. Για να μην υπάρξει απολύτως καμία παρεξήγηση: δεν υπάρχει ούτε υπόνοια πρόθεσης να υποτιμηθεί το μέγεθος της βίας κατά των γυναικών. Ούτε φυσικά η βία κατά των αντρών μπορεί να δικαιολογήσει την κακοποίηση των γυναικών. Αλλά πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι και η βία κατά των ανδρών είναι υπαρκτό πρόβλημα.