Σε ένα άλλο κράτος…

Σε ένα άλλο κράτος θα είχαν νόημα πολλές από τις συζητήσεις που γίνονται για την υπόθεση του Νίκου Ρωμανού. Σε αυτό το κράτος είναι άσχετες.

Σε ένα άλλο κράτος, αν η Βουλή είχε ψηφίσει ένα νόμο πριν 13 μήνες, ο νόμος θα εφαρμοζόταν ήδη. Αν, για παράδειγμα, είχε ψηφιστεί τον Οκτώβριο του 2013 νομοσχέδιο που προβλέπει χρήση των λεγόμενων ηλεκτρονικών βραχιολιών για την επιτήρηση των κρατουμένων όταν λαμβάνουν άδεια, τον Δεκέμβριο του 2014 το μέτρο θα βρισκόταν σε πλήρη εφαρμογή.

Σε αυτό το κράτος, χρειάστηκε ένας χρόνος για να ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός για την προμήθεια των βραχιολιών και τώρα περιμένουμε την πιλοτική εφαρμογή του μέτρου. Κάποιοι όμως λένε: «ναι, αλλά ακόμη και αν εφαρμοζόταν, ο Ρωμανός θα δεχόταν να το φορέσει; Αφού έχει πει ότι…»

Σε ένα άλλο κράτος, η παρακολούθηση μαθημάτων μέσω τηλεδιάσκεψης δεν θα ακουγόταν σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Δεν θα αναρωτιόταν ο πρόεδρος ενός ΤΕΙ για το πού θα βρεθεί η τεχνολογική υποδομή και το ειδικευμένο προσωπικό, ώστε να μη μείνουν οι εξαγγελίες στα χαρτιά. Κυρίως όμως, θα γινόταν σεβαστή η άποψη των διδασκόντων, αν αυτοί θεωρούσαν ότι η φυσική παρουσία στη σχολή είναι υποχρεωτική για την πλήρη και ισότιμη συμμετοχή στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Σε αυτό το κράτος, η κυβέρνηση προτείνει ως λύση ακριβώς αυτή την ανέφικτη -προς το παρόν τουλάχιστον- «καινοτομία». Κάποιοι όμως λένε: «ναι, αλλά ακόμη και αν εφαρμοζόταν, ο Ρωμανός θα δεχόταν να παρακολουθήσει τα μαθήματα εξ αποστάσεως; Αφού έχει πει ότι…»

Σε ένα άλλο κράτος, η κυβέρνηση βραχυπρόθεσμα θα διασφάλιζε ότι δεν θα χαθεί μια ανθρώπινη ζωή και μακροπρόθεσμα θα αντιμετώπιζε συνολικά (όχι μόνο στα χαρτιά, αλλά και στις υποδομές) το τεράστιο πρόβλημα με το καθεστώς των αδειών των κρατουμένων- που η ίδια κυβέρνηση δημιούργησε πριν λίγους μήνες με το νομοσχέδιο για τις φυλακές «τύπου Γ».

Σε αυτό το κράτος, προωθείται ένα μεσοβέζικο νομικό μπάλωμα «για να μην καεί όλη η Αθήνα». Διότι -κακά τα ψέματα- αν δεν υπήρχε αυτός ο κίνδυνος, η υπόθεση του Ρωμανού δεν θα έφτανε ποτέ στα κεντρικά δελτία ειδήσεων.

Σε ένα άλλο κράτος, τα δικαιώματα δεν θα γίνονταν λάστιχο από την κατά βούληση ερμηνεία του καθενός.

Σε αυτό το κράτος όμως, κάποιοι δεν ντρέπονται να λένε: «ναι, αλλά γιατί να σεβαστούμε τα δικαιώματα του Ρωμανού; Αφού έχει πει ότι…». Κι όταν τέτοιες απόψεις είναι διάχυτες, οι συζητήσεις για δικαιώματα και εφαρμογή των νόμων καθίστανται δυστυχώς άσχετες. Πολύ απλά, διότι έχουμε ήδη τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη που μας αξίζει.

Καλή μας τύχη.