Το Φεστιβάλ Βαλίτσας πρωταγωνιστεί στο Θέατρο Προσκήνιο

Το πρώτο Φεστιβάλ Βαλίτσας, αγγλιστί Athens Suitcase Festival, παρουσιάζεται φέτος στο Θέατρο Προσκήνιο, ένα παραδοσιακό θέατρο στα σχεδόν κατασκότεινα στενά της Αθήνας. Μεταξύ δεκάδων παραστάσεων που φιλοξενούνται στο πρόγραμμά του, ο Βάτραχος παρακολούθησε τη μουσικοθεατρική performance «Στη σκοινί» με τη Ζώγια Σεβαστιανού και έτσι βρήκε την ευκαιρία να μιλήσει με το σκηνοθέτη και εμπνευστή της ιδέας αυτού του φεστιβάλ, Νίκο Χατζηπαπά.

Το Θέατρο Προσκήνιο (Καπνοκοπτηρίου 8 & Στουρνάρη, Πολυτεχνείο) άνοιξε τις πόρτες του την Πέμπτη 8 Οκτωβρίου για να εγκαινιάσει ένα από τα πιο ενδιαφέρονται φεστιβάλ που συναντάμε φέτος στη χώρα και πραγματικά ελπίζουμε να γίνει θεσμός.

Από εκείνη τη μέρα ξεκίνησε ένας 20ήμερος θεατρικός «μαραθώνιος», με παραστάσεις θεάτρου, κουκλοθεάτρου, χοροθεάτρου, σεμινάρια και εργαστήρια, με ένα πρόγραμμα από το οποίο δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις.

Πιάνοντας το νήμα από την αρχή μαζί με το σκηνοθέτη Νίκο Χατζηπαπά, ο ίδιος μίλησε στο Βάτραχο για την ιδέα που γεννήθηκε για το εν λόγω φεστιβάλ και το χρόνο που επιτέλους έφτασε για να γίνει πραγματικότητα: «Το φεστιβάλ αυτό ξεκίνησε από μια παλιά μου ιδέα, η οποία περίμενε μια σωστή χρονική στιγμή για να υλοποιηθεί. Το 2009 προηγήθηκε και το Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου Δρόμου, το οποίο την καθυστέρησε λίγο. Απαιτούνταν ούτως ή άλλως και η ύπαρξη ενός θεατρικού χώρου. Από την περσινή σεζόν ανέλαβα το Θέατρο Προσκήνιο και έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία να μπει μπροστά αυτό το σχέδιο. Πριν 30 χρόνια περίπου συμμετείχα σε ένα αντίστοιχο φεστιβάλ στη Σόφια και ήταν μια πολύ θετική και περιπετειώδης εμπειρία, η οποία μου άφησε ωραίες αναμνήσεις και την ιδέα να δημιουργήσουμε ένα αντίστοιχο φεστιβάλ στην Αθήνα».

«Ο στόχος, αφενός», προσθέτει, «είναι η διαφορετική λειτουργία του χώρου, να μην είναι δηλαδή απλώς ένας χώρος όπου φιλοξενούνται κάποιες παραστάσεις, αλλά ένας χώρος όπου αναπτύσσεται κι ένας διάλογος γύρω από το θέατρο. Αφετέρου, έχουμε ως στόχο τη δημιουργία μιας λαϊκής πλατφόρμας ανταλλαγής πληροφοριών και εμπειριών μεταξύ των καλλιτεχνών από το χώρο του θεάτρου ή των ζωντανών τεχνών – εξάλλου σκοπός του φεστιβάλ δεν είναι αμιγώς το θεατρικό είδος, αλλά να συμπεριληφθούν και άλλες μορφές τέχνης, όπως το κουκλοθέατρο, το χοροθέατρο ή οποιαδήποτε άλλη που μπορεί να παρουσιαστεί σε ένα θεατρικό χώρο».

Η συμμετοχή των καλλιτεχνικών ομάδων στο πρόγραμμα του φεστιβάλ αντιστοιχεί εκτός των άλλων και σε ένα διαγωνιστικό μέρος, ο νικητής του οποίου θα λάβει ως έπαθλο τη διαθεσιμότητα του Θεάτρου Προσκήνιο για μια μέρα τη βδομάδα κατά τη διάρκεια της φθινοπωρινής σεζόν. «Θέλουμε να δοθεί η ευκαιρία σε νέους καλλιτέχνες και καλλιτεχνικές ομάδες» εξηγεί ο κ. Χατζηπαπάς, «που δεν έχουν την ευχέρεια ενός δικού τους θεατρικού χώρου, να παρουσιάσουν τη δουλειά τους και, μέσα από το διαγωνιστικό κομμάτι του φεστιβάλ, να το κάνουν αυτό σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου. Σκοπός του διαγωνιστικού μέρους είναι να δοθεί χώρος και χρόνος στις καλλιτεχνικές ομάδες ώστε να συνεχίσουν τη δουλειά τους για ένα χρονικό διάστημα με πολύ ευνοϊκούς όρους, τους οποίους δε θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν σε καμία άλλη περίπτωση».

Έχοντας εμπιστοσύνη στη μακρά πείρα του στο χώρο της σκηνοθεσίας και του θεάτρου, ζητήσαμε από τον εμπνευστή του φεστιβάλ τη γνώμη του για το αθηναϊκό κοινό: είναι τελικά οι Αθηναίοι θεατρόφιλοι; «Πιστεύω ότι υπάρχει ένα θεατρόφιλο κοινό, το οποίο δυστυχώς είναι περιορισμένο. Είναι δυσανάλογη η προσφορά και η ζήτηση. Δεν είναι γιατί δεν αγαπούν το θέατρο, αλλά γιατί είναι ιδιαίτερες οι συνθήκες, κυρίως οι οικονομικές, που τους ενώνουν με αυτό. Ένας από τους στόχους του θεάτρου Προσκήνιο είναι η ύπαρξη πολύ χαμηλού εισιτηρίου και προσφορών, ακριβώς επειδή έχουμε στο νου μας αυτούς τους περιορισμούς. Ταυτόχρονα θέλουμε να δημιουργούμε συνεχώς νέα γεγονότα, ώστε να καλούμε ξανά και ξανά τον κόσμο στο θέατρο. Το Φεστιβάλ Θεάτρου Βαλίτσας, και άλλες δράσεις που σκεφτόμαστε να υλοποιήσουμε, στοχεύουν ακριβώς σε αυτό, να προσεγγίσουν ένα ευρύτερο θεατρόφιλο κοινό».

Τελικά πόσα πράγματα χωράνε σε μια βαλίτσα; Η απάντηση έρχεται με ένα χαμόγελο: «Πάρα πολλά».

«Ωστόσο, για να πραγματοποιηθεί το θέατρο» διαπιστώνει στο τέλος ο Νίκος Χατζηπαπάς, «δε χρειάζονται πολλά πράγματα. Χρειάζονται από τίποτα έως ελάχιστα υλικά. Χρειάζεται μια σανίδα και μια ψυχή, όπως θα έλεγε και ο Μπρεχτ. Αυτή είναι και η έννοια του Φεστιβάλ Θεάτρου Βαλίτσας – η διάθεση και η ψυχή του ηθοποιού αρκούν για να δώσουν ένα πλήρες καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς υποβοηθητικά. Παρόλα αυτά η βαλίτσα δεν παραπέμπει μόνο στο θέμα της σκηνικής οικονομίας και της εστίασης στο περιεχόμενο, αλλά εμπεριέχει και την έννοια του ταξιδιού στο θέατρο, στην τέχνη, και είναι ένα ταξίδι κοινό για τον ηθοποιό και τον κόσμο».

Το Φεστιβάλ Βαλίτσας θα είναι από τις καλύτερες προτάσεις του Σαββατοκύριακου που έρχεται, με παραστάσεις όπως «Η μεγάλη διαδήλωση του ενός» του Παναγιώτη Σπηλιόπουλου, «Ανωνύμων Πάθη» σε διασκευή του Αντώνη Διαμαντή και «Στρατηγού Μακρυγιάννη Απομνημόνευμα» του Θανάση Σαράντου, και εργαστήρια, όπως οι «Διαδρομές φωνής» της Κορίννας Λατέλη. Με πολλές ακόμη παραστάσεις, εργαστήρια και συζητήσεις, το φεστιβάλ θα διαρκέσει μέχρι τις 27 Οκτωβρίου, οπότε θα ρίξει αυλαία με την τελετή λήξης, την απονομή των βραβείων και ένα party για συμμετέχοντες, επιτροπή και κοινό.

Περισσότερες πληροφορίες για το αναλυτικό πρόγραμμα και τις τιμές των εισιτηρίων θα βρείτε στη σελίδα του Φεστιβάλ Βαλίτσας στο Facebook.