“American History X” χωρίς άλλο αίμα
Το πώς θα ζήσει ο καθένας από τους χιλιάδες νέους που ψήφισαν και συνεχίσουν να στηρίζουν Χρυσή Αυγή το δικό του American History X, χωρίς να ζήσουμε ανάλογα δραματικά γεγονότα, είναι η κουβέντα που επιβάλλεται να μπει στο τραπέζι.
Ο αστικός μύθος που κυκλοφόρησε την επαύριο των εκλογών απέδιδε την εκτόξευση των ποσοστών της Χρυσής Αυγής στην ανασφάλεια των ηλικιωμένων να κυκλοφορήσουν μόνοι στους δρόμους του κέντρου της Αθήνας.
Τα ΜΜΕ έβγαζαν στο γυαλί 70άρηδες από τον Άγιο Παντελεήμονα να κάνουν δηλώσεις απελπισίας, ενώ εφημερίδα με το προχώρησε λίγο παραπέρα με “αποκαλυπτικό” ρεπορτάζ, όπου μποντιμπιλντεράς της οργάνωσης κάλυπτε τρομοκρατημένη γριούλα που έπαιρνε λεφτά από ATM, με την κορμοστασιά του.
Η υπερβολή από την αλήθεια είναι δυο τσιγάρα δρόμος. Πράγματι μία από τις αιτίες που η Χρυσή Αυγή κέρδισε 441.018 ψήφους είναι κι αυτή. Είναι οι άνθρωποι που φοβούνται να κυκλοφορήσουν στη γειτονιά τους επειδή έχει γίνει γκέτο.
Όμως αλίμονο αν η Χρυσή Αυγή προκαλούσε ανησυχία επειδή είχε λαϊκό έρεισμα στις μεγάλες γενιές.
Στην τελευταία δημοσκόπηση της εταιρείας Pulse RC για την Εφημερίδα των Συντακτών, η Χρυσή Αυγή λαμβάνει μόλις 6% στις ηλικίες 60 και πάνω, ενώ στις ηλιακές ομάδες 18-20 και 30-44 συγκεντρώνει ποσοστά 10 και 13%, αντίστοιχα, που ήταν κι ακόμα μεγαλύτερα πριν τη δολοφονία του Φύσσα.
Συνολικά η πτώση της Χ.Α υπολογίζεται κοντά στις 5 ποσοστιαίες μονάδες. Στις 10 Σεπτεμβρίου, σε δημοσκόπηση της ίδια εταιρείας η Χ.Α έφτανε στο 15%. Τώρα είναι στο 10.5%. Μ’ άλλα λόγια απώλεσε το 1/3. Ωστόσο, αν αύριο γίνονταν εκλογές το κόμμα των ναζί θα έβγαινε τρίτο και μάλιστα με αυξημένη δύναμη από τις τελευταίες εκλογές (6.92%).
Από την πληθώρα νέων που ψήφισαν κι εξακολουθούν να στηρίζουν Χρυσή Αυγή δεν λείπει μόνο η γνώση. Λείπει και το κριτήριο που διαχωρίζει την αγάπη για την πατρίδα από το φασισμό και την πολιτική πρακτική από το έγκλημα. Οι συνειδητοποιημένοι φασίστες είναι λίγοι. Είναι οι λίγοι στους οποίους απεύθυνε κάλεσμα αυτοθυσίας η κόρη Μιχαλολιάκου. Ο κίνδυνος να γίνουν όμως πολλοί είναι υπαρκτός.
Διότι ο νέος που δεν είχε το πολιτικό κριτήριο για να μη ψηφίσει τους ναζί, είναι ο ίδιος που επίσης δεν έχει το κριτήριο να κρίνει ως μεμπτή τη “διακόσμηση” του σπιτιού του Παππά με εικονίσματα του Χίτλερ, είναι ο ίδιος που δεν θεωρεί και τόσο δα μεγάλη υπόθεση τη δολοφονία του Φύσσα, γενικεύοντας κι εξισώνοντας το περιστατικό μ’ εκείνο της Marfin κι είναι φυσικά ο ίδιος που μεθαύριο θα βρει λογικό τον εμφύλιο.
Οι συλλήψεις από μόνες τους δεν λύνουν το πρόβλημα. Η Χ.Α. πρέπει να ηττηθεί πολιτικά πέρα από νομικά. Όμως ακόμα κι αν ηττηθεί, αυτό πρέπει να γίνει κι αντιληπτό. Το πώς θα ζήσει ο καθένας από τους χιλιάδες νέους το δικό του American History X, χωρίς να ζήσουμε ανάλογα δραματικά γεγονότα, είναι η κουβέντα που επιβάλλεται να μπει στο τραπέζι.