Athens Pride: «Ωραίο πράγμα η υπερηφάνεια, όμορφο…»

Πάνε κιόλας 11 χρόνια από την πρώτη παρέλαση της LGBTQI κοινότητας στην Αθήνα για την ισότητα όλων των μελών της στην ελεύθερη έκφραση. Πάνε κιόλας 11 χρόνια κι ακόμα είμαστε στην αρχή. Γι’ αυτό το λόγο το Athens Pride, το Φεστιβάλ Υπερηφάνειας της Αθήνας, επιστρέφει αυτό το Σάββατο, 11 Ιουνίου, και κάνει την πιο χρωματιστή παρέλαση της πόλης στην Πλατεία Κλαυθμώνος.

Με αφορμή το φετινό Prideweek, μια εβδομάδα πριν την επίσημη Ημέρα Υπερηφάνειας γεμάτη δράσεις, συζητήσεις και ενημέρωση γύρω από ζητήματα που μας αφορούν όλους, γνωρίσαμε την οργανωτική επιτροπή πίσω από το Φεστιβάλ που δίνει κάθε χρόνο δύναμη σε χιλιάδες κόσμου να περπατήσει σύσσωμος και υπερήφανος στους δρόμους της Αθήνας.

Η Άντρεα, ξεκινώντας ως εθελόντρια στο πρώτο (!) Athens Pride το 2005, σήμερα είναι ο άνθρωπος που «πληρώνει του λογαριασμούς». Ο Τέλης είναι μέλος του Athens Pride από το 2012 και υπεύθυνος ημέρας, μαζί με τον Ανδρέα. Ο Γιάννης είναι επικεφαλής οικονομικών και τμήματος μάρκετινγκ από το 2012 και ο Ραφαήλ είναι υπεύθυνος επικοινωνίας. Στην επιτροπή είναι φέτος και η Ερωφίλη, από την ομάδα Queertrans. Και η σταθερή αξία ως επικεφαλής του εθελοντισμού η Φωτεινή.

Τι σημαίνει λοιπόν υπερηφάνεια; Πόσες και ποιες σκέψεις, πράξεις και συναισθήματα μπορούν να χωρέσουν σε μια λέξη; «Ωραίο πράγμα η υπερηφάνεια, όμορφο» απαντάει ο Τέλης. «Είναι μοναδικά όμορφο και ρομαντικό να μπορείς να είσαι κυριολεκτικά ο εαυτός σου στο φως της ημέρας, σε μια πλατεία, όπου πολύς κόσμος θα θέλει να σε βρίσει, αλλά δε θα το κάνει, γιατί εσύ είσαι εκεί, δείχνεις μέρα μεσημέρι το πρόσωπό σου και δε σε νοιάζει. Αυτό είναι περηφάνεια. Πολλοί λένε “γιατί, οι straight είναι υπερήφανοι που είναι straight;”. Δεν αισθάνονται ωστόσο την ίδια καταπίεση που βιώνουμε εμείς. Στην ουσία η λέξη υπερηφάνεια ορίστηκε γιατί χρειάστηκε με κάποιον τρόπο να καταπολεμήσουμε την εσωτερικευμένη ομοφοβία και τρανσφοβία, τη ντροπή που θέλει η κοινωνία να μας κάνει να νιώθουμε». Όπως συμπλήρωσε και ο Γιάννης: «Υπερηφάνεια είναι να νιώθεις καλά με αυτό που πραγματικά νιώθεις και είσαι, να μην έχεις δεύτερες σκέψεις».

Το Athens Pride ξεκίνησε το 2005 ακολουθούμενο από μόλις 500 άτομα. Σήμερα μετρά πάνω από 30.000 υπερήφανα άτομα στις παρελάσεις του. Η διαδρομή μέχρι εδώ ωστόσο, σίγουρα δεν ήταν στολισμένη με δάφνες και βάγια. «Η αλήθεια είναι οτι το να κάνεις ένα φεστιβάλ γκέι – λεσβιακής – αμφί υπερηφάνειας και ορατότητας σίγουρα δεν είναι εύκολο. Με τις προηγούμενες δημοτικές αρχές έχουμε περάσει χρόνια προσπαθώντας να πάρουμε την αιγίδα του Δήμου. Κάποια στιγμή τα καταφέραμε. Για πολλά χρόνια επίσης δεν ερχόταν καν ο Δήμαρχος να χαιρετίσει. Τα πολύ τελευταία χρόνια έχει αλλάξει αυτό, με το αποκορύφωμα πέρυσι, που ήρθε η Πρόεδρος της Βουλής, ως θεσμικό όργανο, να χαιρετίσει από το stage του Athens Pride. Για εμάς αυτό ήταν μια πολιτική νίκη. Είναι ένα φεστιβάλ με μεγάλη διαδρομή. Αν αναλογιστεί κανείς πώς ξεκίνησε και πως τόσες χιλιάδες κόσμου βγαίνουν έξω και κάνουν αυτήν την υπέροχη παρέλαση – πορεία – διαμαρτυρία – όπως θέλετε πείτε την, γιατί είναι όλα αυτά μαζί – είναι υπέροχο. Το περίεργο είναι πως όποια δυσκολία και να αντιμετωπίσουμε, στο τέλος σκάει ένα χαμόγελο και τα ξεχνάμε όλα».

Πέρα από την αύξηση των υποστηρικτών και των συμμετεχόντων του, το Athens Pride επεκτείνει φέτος και τη διάρκειά του με το Prideweek που ξεκίνησε από τις 6 Ιουνίου και γεμίζει διάφορα σημεία της Αθήνας με δράσεις, ομιλίες και πάρτυ. Θα μπορούσε ωστόσο το Prideweek να καθορίσει τη φετινή χρονιά ως εκείνη που η Αθήνα ανοίγει λίγο ακόμα την αγκαλιά της απέναντι στην LGBTQI κοινότητα; «Μπορούμε σίγουρα να πούμε οτι η κοινότητά μας γίνεται όλο και πιο ανοιχτή, όλο και πιο τολμηρή. Θεωρούμε πως και η πόλη δείχνει πολύ καλά σημάδια.Δε θα ήμουν όμως απόλυτος γιατί, το να βλέπουμε το Prideweek και ταυτόχρονα εκρήξεις βίας ή φασισμού, δεν είναι ιδιαίτερα αισιόδοξο. Παρόλα αυτά, η κοινότητα κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για την ορατότητα».

Διεκδίκηση του Athens Pride είναι η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου. Το δικαίωμα αυτό στον αυτοπροσδιορισμό, την επιλογή και την αυτοδιαχείριση του σώματος και της σεξουαλικής, και κατ’ επέκταση ατομικής και προσωπικής, ταυτότητας αφορά φυσικά όλους μας. Σε περίπτωση που δε μπορούμε να το συνειδητοποιήσουμε, ο Γιάννης επιδιώκει να το κάνει όσο πιο ξεκάθαρο γίνεται: «Σκέψου ένα άτομο το οποίο προσδιορίζεται διαφορετικά από το φύλο που του αποδόθηκε κατά τη γέννηση. Οι πρακτικές δυσκολίες έρχονται όταν το άτομο αυτό δε μπορεί να αλλάξει το όνομά του στην ταυτότητά του ή το πτυχίο του ή θα πρέπει να πηγαίνει στις δημόσιες υπηρεσίες και του απευθύνονται σε ένα όνομα που δεν τον αντιπροσωπεύει. Εξαιρετικά σαφές γίνεται ωστόσο αν αναλογιστούμε τη βία που θα ασκηθεί σε αυτό το άτομο».

«Μεγάλη σημασία σε αυτό» συμπληρώνει ο Τέλης, «έχει για την κοινότητα και το φετινό διπλό σύνθημα του Athens Pride, “Γυναίκα δε γεννιέσαι, γίνεσαι” / “Άντρας δε γεννιέσαι, γίνεσαι”, το οποίο επιδιώκει και την αμφισβήτηση όλης της κοινωνικής κατασκευής. Σκέψου οτι στη ζωή μας, πολύ πριν γεννηθούμε, μόλις μέσα από ένα υπερηχογράφημα, μας έχουν δώσει ταμπέλα, για την οποία δε ρωτηθήκαμε ποτέ».

Πέρα από το τέρατα του φασισμού, της ομοφοβίας και της τρανσφοβίας, τα οποία από μόνα τους είναι υπεραρκετά, θα μπορούσαμε να διακρίνουμε κι άλλον έναν κλοιό να στενεύει περιστασιακά γύρω την LGBTQI κοινότητα και τις δράσεις της, αυτόν του «political correctness», για τα καλά και τα στραβά του οποίου μας μιλούν αναλυτικότερα: «Είναι ένα φοβερό εργαλείο, όταν χρησιμοποιείται όπως πρέπει και δεν σε περιορίζει, αλλά αντιθέτως γίνεται αυτοσκοπός. Πρέπει να σκεφτόμαστε με όρους και άλλων ανθρώπων. Μήπως αυτό που θα πω είναι προσβλητικό, παρεμβατικό, ακόμα και βίαιο; Σε αυτήν περίπτωση το “political correctness” είναι εξαιρετικά σημαντικό. Αντίστροφα, το να κρυβόμαστε για να είμαστε πολιτικά ορθές και ορθοί, χωρίς να το νιώθουμε, είναι προβληματικό. Το θέμα είναι να φτάσουμε σε ένα σημείο που θα το κατανοούμε τόσο, ώστε να προκύπτει αυθόρμητα».

Χωρίς περιστροφές, προκαταλήψεις ή πάσης φύσεως κοινωνικές συστολές, είμαστε όλοι υπερήφανοι – για τους εαυτούς μας, τους φίλους μας, τους γονείς μας, τους συνεργάτες μας, τους διπλανούς μας.

Το Σάββατο, 11 Ιουνίου, η χρωματιστή σημαία θα ανεμίσει και πάλι στο κέντρο της Αθήνας!

Για το αναλυτικό πρόγραμμα του Athens Pride, πατήστε εδώ.