Frog pic(k)s: Πέντε εκπληκτικά installations

Γλυπτά από πλεκτό πλαστικό, λαβύρινθοι βιβλίων, δωμάτια ελεγχόμενης βροχής: τεράστιες, εντυπωσιακές, σουρεαλιστικές εγκαταστάσεις που δύσκολα θα βλέπαμε ποτέ στην Ελλάδα.

Studio 400: “White” Installation

Είκοσι φοιτητές αρχιτεκτονικού σχεδιασμού από το Polytechnic State University της California δημιούργησαν αυτό το μεγάλης κλίμακας διαδραστικό γλυπτό για να παρουσιάσουν τις ερευνητικές τους εργασίες.

Το “White” καταλαμβάνει έναν χώρο 1.500 τετραγωνικών μέτρων. Είναι κατασκευασμένο από 27.000 τετραγωνικά μέτρα πλαστικού “υφάσματος” που κόπηκε, πλέχθηκε και δέθηκε από τους φοιτητές. Το αποτέλεσμα είναι μία τεράστια επιφάνεια στην οποία ο επισκέπτης μπορεί να σκαρφαλώσει, να κάτσει αναπαυτικά και να περιεργαστεί τις εργασίες της ομάδας.

Tomás Saraceno: Cloud Cities

Οι ιστοί αράχνης, οι σαπουνόφουσκες αλλά και η αστροφυσική αποτελούν βασικές πηγές έμπνευσης για τον Tomás Saraceno. Ο Αργεντινός καλλιτέχνης δημιουργεί τεράστια αντικείμενα που μοιάζουν με μπαλόνια, τα οποία αποκαλεί “βιόσφαιρες”. Ορισμένα είναι προσβάσιμα στους επισκέπτες, άλλα κατοικούνται από φυτά.

Οι βιόσφαιρες συνθέτουν τις Cloud Cities, τεράστιες εγκαταστάσεις που ο Saraceno έχει παρουσιάσει κατά καιρούς σε ιστορικές γκαλερί και μουσεία όπως το Metropolitan Museum of Art στη Νέα Υόρκη και το Hamburger Bahnhof – Museum für Gegenwart στο Βερολίνο.

Gerda Steiner & Jörg Lenzlinger: The Lymphatic System

Οι Ελβετοί καλλιτέχνες δημιούργησαν το Lymphatic System (“Λεμφατικό Σύστημα”) στον Πύργο Τέχνης του Mito, στην Ιαπωνία. Η περιοχή επηρεάστηκε από την καταστροφή στη γειτονική Φουκουσίμα και, όπως εξηγούν οι Steiner και Lenzlinger, “το να ζεις εδώ είναι εξαιρετικά απαιτητικό για το λεμφατικό σύστημα. Η εγκατάσταση στοχεύει στην ενδυνάμωσή του”.

Η κατασκευή, με ύψος πάνω από 10 μέτρα, κρέμεται από το ταβάνι. Οι επισκέπτες μπορούν να ξαπλώσουν από κάτω και να “απορροφηθούν σε αυτό το τεράστιο λεμφατικό σύστημα”, αναφέρεται στο επίσημο site των καλλιτεχνών.

Random International: Rain Room

To Rain Room, που παρουσιάστηκε τη σαιζόν 2012-2013 στο Barbican Centre του Λονδίνου, είναι στην κυριολεξία ένα δωμάτιο βροχής: ένας κλειστός χώρος εκατό τετραγωνικών μέτρων, στον οποίο νερό πέφτει διαρκώς από το ταβάνι. Όμως ο επισκέπτης δεν βρέχεται καθόλου, όποια διαδρομή και να ακολουθήσει.

Το σύστημα ελέγχου του νερού βασίζεται σε τρισδιάστατες κάμερες και ειδικό software που ρυθμίζει τη “βροχόπτωση” ανάλογα με τις κινήσεις του επισκέπτη. Στόχος της ομάδας Random International ήταν να καταγράψει πώς αντιδρά ο άνθρωπος όταν έχει τη δύναμη να ελέγξει τη βροχή.

Marco Saboya and Gualter Pupo: aMAZEme Labyrinth

Πρόκειται για έναν τεράστιο λαβύρινθο που κατασκευάστηκε αποκλειστικά από βιβλία. Οι Marco Saboya και Gualter Pupo χρησιμοποίησαν 250.000 μεταχειρισμένα και καινούρια βιβλία για την εγκατάσταση στο South Bank Centre του Λονδίνου – τα περισσότερα ήταν δανεισμένα από βιβλιοθήκες και επιστράφηκαν μετά το τέλος της έκθεσης.

Πάνω από 50 εθελοντές βοήθησαν για να στηθούν οι τοίχοι από βιβλία, που έφταναν τα 2,5 μέτρα σε ύψος. Οι επισκέπτες καλούνταν να “χαθούν κυριολεκτικά μέσα στα βιβλία”, ωστόσο μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ηχητική ξενάγηση για να περιηγηθούν στους χιλιάδες τίτλους.

Πηγή έμπνευσης του aMAZEme ήταν ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες και η αγάπη του για τα βιβλία και τους λαβύρινθους. Οι Μεξικανοί καλλιτέχνες, μάλιστα, χρησιμοποίησαν για σχέδιο το δαχτυλικό αποτύπωμα του Αργεντινού συγγραφέα.