Kenny Freq.: «Είμαστε παιδιά της απάθειας και δεν περιμένουμε τίποτα»

Οι Kenny Freq. είναι ένα νέο συγκρότημα, λάτρεις της μουσικής που αποκαλούμε μεταξύ μας alternative rock. Ενώ στον ήχο τους θα ακούσεις κάτι παλιομοδίτικο, μια αίσθηση από 70s και 90s, παράλληλα αναγνωρίζεις την παρουσία τους στο 2016. Ακούγοντας τις single κυκλοφορίες τους «Hard Way» και «The Price» πριν από μερικές ημέρες, επιδιώξαμε να τους γνωρίσουμε καλύτερα μέσα από μια κουβέντα με το Βάτραχο.

Με αφορμή το κλείσιμο των μόλις δυο χρόνων στο ενεργητικό τους, αναρωτηθήκαμε πρώτα πρώτα τι γυρεύει ένα νέο συγκρότημα όταν ιδρύεται στην καρδιά όλων των πιθανών κρίσεων που μπορεί να βιώσει μια χώρα. Βέβαια, για τους Kenny Freq. αυτός από μόνος του είναι ένας πολύ καλός λόγος: «Για αρχή, όλα τα εμπόδια που συναντάς στην εποχή αυτή, αυτή η απαγόρευση, είναι από μόνος του ένας καλός λόγος να κάνει ο καθένας μας κάτι δημιουργικό. Αν το δούμε κι αλλιώς, δεν είναι μια καλή προϋπόθεση για να αρχίσει κανείς να κάνει κάτι; Η απαγόρευση, το αδύνατο… Αυτό δεν ήταν πάντα το rock n’ roll, το τόσο παλιό “νέο”, το επαναστατικό;».

Όσον αφορά όλα όσα τους δίνουν δύναμη και έμπνευση στο σήμερα, απαντούν πως ευθύνεται «μια μίξη κάποιας χημείας και κάποιας γυμναστικής. Τα αλλά, τα σκληρά ναρκωτικά, όπως η τηλεόραση, τα media γενικά και οι πολλές συναναστροφές με μπερδεμένους κατοίκους της χώρας σήμερα, απλά μας ρίχνουν και τα κόψαμε».

Φωτογραφία: Erin Boussounis

Κάνοντας μια ανασκόπηση και ενδοσκόπηση, μπορεί κανείς να βρει χιλιάδες θρυλικές στιγμές της rock μουσικής, καλλιτέχνες που τη χάραξαν για πάντα, δίσκους που τη σημάδεψαν ή την χαράμισαν, συναυλίες που έμειναν στην ιστορία ή την απογοήτευσαν. Υπήρξε άραγε ποτέ «χρυσή εποχή»; «Είναι η εποχή που γεννήθηκε, διαμορφώθηκε, ανδρώθηκε, ανωμάλεψε και γέρασε όμορφα, δηλαδή τα 40s, τα 50s, τα 60s, τα 70s και τα 80s αντίστοιχα. Μετά απ’αυτό, το rock είναι απλά αναμάσημα και νεκρανάσταση ή retrospective».

«Ευτυχώς υπάρχουν πολλοί rock μουσικοί» προσθέτουν, «που απλά πλέον δεν ακούν rock από παλιές μπάντες, με νέες δουλειές-δεινόσαυρους δηλαδή, και δημιουργούν κάτι σαν νέο rock. Και αν συμβεί και μάλιστα καλά, είναι εντάξει. Αν συμβεί άσχημα, είναι απαίσιο και προτιμούμε τους δεινόσαυρους και τον ήχο των πελμάτων τους. Σίγουρα τα μνημεία του παρελθόντος από τις 5 αυτές δεκαετίες είναι οι πλάκες του Θεού του rock με τις δέκα εντολές – και αυτό στο λέει μια μπάντα που αγάπησε δίκαια και άδικα τα 90s και τα 00s και αγαπά τα 10s πιο πολύ από τους πιο πολλούς τοπικούς μουσικούς».

Στο τελευταίο single τους «The Price», οι Kenny Freq. τραγουδούν «everybody knows that God is really dead», την πτώση μας – ή αλλιώς την πληρωμή του τιμήματος για την αλαζονεία και τη εθελοτυφλία μας απέναντι στην περατότητά μας. Άραγε αυτή η πτώση είναι μια πραγματικότητα, μια συνέχεια στην ανθρώπινη ιστορία, ή ένα τίμημα – εκκρεμότητα; «H ατομική και συλλογική πτώση είναι αποτέλεσμα της ματαιοδοξίας που αναπόφευκτα κουβαλάμε μέσα μας, όντας άνθρωποι» απαντούν. «Είναι στη φύση μας να διαγωνιζόμαστε σε αγώνα δρόμου, που όλοι παλεύουμε να βγούμε πρώτοι, παρόλο που γνωρίζουμε εκ των προτέρων ότι το νήμα του τερματισμού βρίσκεται στην άκρη ενός γκρεμού. Παρόλα αυτά, η διαδρομή μέχρι το νήμα, οι μικρές ή μεγάλες νίκες και η δαφνοστεφανωμένη υστεροφημία που περιμένει τον νικητή δίνει έμπνευση και κίνητρο σε όλους τους διαγωνιζόμενους να μη σκέφτονται ότι η πτώση περιμένει, και ολοένα πλησιάζει. Η πτώση δεν είναι ένα τίμημα σε αναμονή, αλλά βιώνεται καθημερινά, από τότε που πρωτοεμφανιστήκαμε στη Γη, και θα βιώνεται μέχρι να πάψουμε να υπάρχουμε σε αυτήν. Μέχρι τότε, ας συνεχίσουμε να ροκάρουμε, απολαμβάνοντας το DNA μας!».

Λίγες μέρες πριν συμμετείχαν στο Encore Festival, ένα μεγάλο, πρωτοεμφανιζόμενο φεστιβάλ στην Αθήνα, αμέσως μετά τη λήξη του οποίου ανάρτησαν στη σελίδα τους την εξής δημοσίευση: «Η σκηνή – τα παιδιά ήταν, είναι και θα είναι εκεί. Το τι κάνεις μ’ αυτήν μετρά». Για ποιον ωστόσο χτυπά η καμπάνα;

«Μη μας βάζεις άδικα σε κάποια θέση κατήγορου ή καμπανοκρούστη. Αυτό μας μοιάζει τουλάχιστον κωμικό. Εξάλλου, οι σκηνές που περιγράφουμε είναι κωμικοτραγικές. Κρίση, festivals νέων ήχων, μπάντες, σοβαρές δουλειές, έξοδα, καλές διοργανώσεις, sponsors, όλα συμβαίνουν. Ε και πάλι, όλοι απέξω να λένε για μπάλα, γκόμενες και σκατοδουλειές. Δε λέμε, ίσως έχουν δίκιο, ίσως αυτό να είναι η ζωή, αλλά ρε παιδιά, δώστε και στις μπάντες μια ευκαιρία να σας αλλάξουν τη ζωή, ακούστε τους καλά και, αν δε σας κάνουν, συνεχίστε την κουβέντα για το μέλλον της ΕΠΟ ή τις ΕΕ και καλούς αρραβώνες».

Φωτογραφία: Erin Boussounis

Από την πλευρά τους, ωστόσο, φαίνονται να τα έχουν περίφημα με τον εαυτό και τη μουσική τους, προσκαλώντας και όποιον άλλο να ακολουθήσει, ώστε να γίνει η ελληνική σκηνή – η μουσική σκηνή – αυτή που όλοι αρνούνται και υποβιβάζουν, πραγματικότητα: «Εμείς τουλάχιστον κάνουμε ό,τι μπορούμε. Χρειάζεται όμως και ένας δέκτης. Ακόμα και να μας βρίσει κάποιος, είναι μια αντίδραση. Η απάθεια σκοτώνει. Σίγουρα όχι εμάς, αλλά τα πιο νέα παιδιά. Εμείς είμαστε παιδιά της απάθειας και δεν περιμένουμε τίποτα. Κάποιοι αγαπάνε τη μουσική, και είναι ανακατεμένοι στη σκηνή για κάποιο – σωστό ή λάθος – λόγο, αλλά το κάνουν. Από εσάς που τους ακούτε απαιτείται πλέον και μια προσπάθεια αναζήτησης στο διαδικτυακό κόσμο, για να δείξετε πως και εσείς αγαπάτε τη σκηνή, και μια πιο σκληρή [προσπάθεια] στον απόλυτα αληθινό κόσμο (στις συναυλίες και τα δισκάδικα), για να το κάνουμε όλοι μαζί να συμβεί».

Φωτογραφία: Mike Tsolis

Μέχρι σήμερα οι Kenny Freq. έχουν κυκλοφορήσει 4 singles, με τελευταίο το «The Price», το οποίο περιλαμβάνει το ομώνυμο κομμάτι και το «The Hard Way». Το γεγονός οτι ακόμα δεν έχουν κυκλοφορήσει κάποιο EP ή ολοκληρωμένο album οφείλεται σε δυο λόγους, σύμφωνα με τους ίδιους: «Πρώτον θέλουμε οι αρχικές ολοκληρωμένες δουλειές μας να ανοίγουν τα φτερά τους χωρίς να περιμένουν τα υπόλοιπα αδέρφια τους να βγούν απο το αυγό. Έτσι επιτυγχάνουμε τόσο την συνεχόμενη παρουσία μας στη σκηνή των δημοσιευμένων τραγουδιών, όσο και την εσωτερική ηρεμία να προχωρήσουμε στις επόμενες κυκλοφορίες. Είναι σα να πετάς μικρά βότσαλα στη λίμνη κάθε πρωί, αντί να ρίχνεις ένα βράχο μία φορά κάθε τόσο. Δεύτερον, θέλουμε οι προγραματισμένες συναυλίες μας να έχουν το χαρακτήρα μιας μίνι παρουσίασης κάθε φορά».

Έτσι, μέχρι το τέλος του 2016 θα περιμένουμε ακόμη δυο singles των Kenny Freq., ενώ του χρόνου τέτοια εποχή θα ακούμε το πρώτο τους LP! Για τις αναμενόμενες καλοκαιρινές εμφανίσεις τους εκτός Αττικής ενημερώνεστε από τη σελίδα τους στο Facebook.

Από ό,τι μάθαμε πάντως, το «καλό πράγμα» έρχεται από τον Οκτώβρη!

* Οι Kenny Freq. είναι οι:
Ted Sourvinos – φωνητικά, κιθάρες
Konstantinos Synodinos  – πλήκτρα, φωνητικά
Theo Pap – μπάσο
John Liouskos – κρουστά