KollektivA: «Ελευθερία είναι η συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας»

Published On 9 January 2016 | By Πέννυ Γέρου | Συνεντεύξεις

Δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία του, ήρθε η ώρα για το concept album «Η Μπαλάντα της Φυλακής» να φτάσει στον τελικό προορισμό του – μια θεατρική σκηνή, στην οποία θα ολοκληρωθεί και θα εξυψωθεί μέσα από την εικόνα, το λόγο και την κίνηση.

Με αφορμή την πρεμιέρα της παράστασης την Κυριακή 10 Ιανουαρίου, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, οι KollektivA «κάνουν ποδαρικό» στο Βάτραχο για το 2016, μιλώντας για τις σκέψεις τους και την αγωνία τους κατά τη διάρκεια των τελευταίων προβών, τον κατ’ εξακολούθηση εγκλεισμό των συνειδήσεων και την ελευθερία, τα σχέδιά τους και τις ηχογραφήσεις τους για τον επόμενο δίσκο.

Ξεκινώντας την κουβέντα μας από το album και τη θεματική του φύση, οι KollektivA ομολογούν πως «η δημιουργία ενός θεματικού άλμπουμ ήταν πάντα στα σχέδιά μας. Όταν νιώσαμε έτοιμοι, με αφορμή το ποίημα “The Ballad of Reading Gaol” του Oscar Wilde ξεκινήσαμε τη δημιουργία του και τελικά φτάσαμε στο στόχο μετά από πολλή δουλειά. Θεωρούμε πως είναι ένα ολοκληρωμένο έργο που πάντα θα έχουμε προίκα, που θα ανατρέχουμε σε αυτό και θα αποτελεί σταθμό στην πορεία μας. Ήδη οι πιο καινούριοι μας ακροατές ανατρέχουν στο υλικό αυτό. Δεν περιέχει κάποιο “χιτ” ενώ και η λογική του λιμπρέτου δεν είναι τόσο εύπεπτη. Συνεπώς είναι ένα έργο που κερδίζει έδαφος με τον καιρό και αντί να ξεχνιέται, επανέρχεται συνεχώς».

KollektivA1

Ενώ η μεταφορά του album στο θέατρο ήταν από τις πρώτες σκέψεις και επιθυμίες του ελληνόφωνου rock συγκροτήματος, η στιγμή που αυτή γίνεται πραγματικότητα και λαμβάνει ρεαλιστικές διαστάσεις μέσα από πρακτικά και άλλα ζητήματα που προκύπτουν, αλλάζει ενδεχομένως τις αρχικές σκέψεις και κατευθύνσεις, όπως συμφώνησαν και τα ίδια τα μέλη: «Ηχογραφήσαμε το δίσκο ακόμα και με γνώμονα τις σκηνικές αλλαγές και πώς θα γινόταν η αναπαράστασή του ζωντανά. Από κει και πέρα, βέβαια, όταν εμπλέκονται κι άλλοι συνεργάτες, αντικειμενικά κάποια ζητήματα ξεφεύγουν από εκείνο που εμείς είχαμε αρχικά ως σκέψη. Η παράσταση βασίζεται πιστά στην ιστορία, αλλάζουν όμως οι απεικονίσεις, κάποια μουσικά μέρη, ορισμένες φορές η αισθητική. Επίσης στην παράσταση πέφτει μεγάλο βάρος στις χορογραφίες, την κίνηση. Οπότε τελικά μπορούμε να πούμε ότι το τελικό αποτέλεσμα αποτελεί ένα συγκερασμό ιδεών, μια υβριδική μορφή του άλμπουμ».

Έχοντας υπογράψει μουσικά το δίσκο «Η Μπαλάντα της Φυλακής», οι KollektivA μοιράζονται στη συνέχεια τις σκέψεις τους και τα συναισθήματά τους για την υπογραφή της Χριστίνας Μητροπούλου στη μεταφορά του δίσκου στο θέατρο και του Τάσου Μπεκιάρη στη σκηνοθεσία, αλλά και όλων όσων αναγνώρισαν αυτήν την παράσταση και συμβάλλουν στην πραγματοποίησή της: «Πρέπει να σου πούμε ότι επιλέγουμε πολύ προσεκτικά τους συνεργάτες μας. Με τον Τάσο και τη Χριστίνα αφενός  δεν είναι η πρώτη φόρα που συνεργαζόμαστε, αφετέρου είμαστε πολύ φίλοι αρκετό καιρό τώρα. Έτσι η εμπιστοσύνη και η αλληλοεκτίμηση προϋπήρχε, δεν ήταν κάτι προς κατάκτηση. Πρόσθετα, και οι δυο τους είχαν ζήσει τη δημιουργία του άλμπουμ, τη συναυλιακή του εκτέλεση κλπ. Επομένως γνώριζαν την αισθητική μας και τον τρόπο σκέψης μας. Από κει κι έπειτα, εξυπακούεται ότι έγιναν ζυμώσεις, αλλά νομίζουμε εξ αρχής στόχος τους ήταν να αναδειχθεί το έργο –και κατ’ επέκταση το γκρουπ- χωρίς να μας πάνε κάπου που δεν θα πηγαίναμε μόνοι μας».

Εκτός των παραπάνω, οι KollektivA επισημαίνουν πως: «χωρίς και την καταλυτική συμβολή των ηθοποιών/χορευτών η «Μπαλάντα της Φυλακής» δεν θα πλησίαζε καν το επίπεδο που θέλαμε. Αυτοί είναι οι Γιώργος Ζιώγαλας, Γιάννης Γιαραμαζίδης, Αριστοτέλης Μαγουλάς, Γιώργος Τσαγκαράκης, Ιάκωβος Μινδρινός, Εύη Χατζάκη. Τώρα που πλέον η παράσταση είναι έτοιμη, νιώθουμε απόλυτα ικανοποιημένοι και θεωρούμε ότι το αποτέλεσμα μας δικαιώνει όλους σαν ομάδα».

Με αφορμή το δίπολο «εγκλεισμός – απελευθέρωση» και τη βίωση του σύγχρονου κόσμου ως φυλακής, θέματα στα οποία επιστρέφει συνεχώς η παράσταση, συζητήσαμε μαζί τους πώς αυτός ο εγκλεισμός βιώνεται πλέον από μια πλειονότητα ως κανονικότητα και πώς η πρωταρχική ανάγκη για ελευθερία έχει κατασταλεί ως τέτοια. «Δεν είναι ο “σύγχρονος κόσμος” – αόριστα – που ευθύνεται για την ηθική κατάπτωση και τον εγκλωβισμό των συνειδήσεων. Στον κόσμο αυτό, που λέγεται καπιταλισμός, βρισκόμαστε κι εμείς και πολλοί άλλοι, που αντιπαλεύουν την καταπίεση και δεν τη δέχονται ως “φυσιολογική”. Που θυσιάζουν καθημερινά πλευρές του εαυτού τους, συγκρουόμενοι με τις ιδέες που θέλουν το ιστορικό στάδιο που διανύουμε να είναι το τελευταίο στην κοινωνική εξέλιξη. Διεξάγεται ένας ιδεολογικός πόλεμος όπου το άσπρο βαφτίζεται μαύρο. Όπου ο συλλογικός αγώνας, η διεκδίκηση, ο συνδικαλισμός, η πολιτική πάλη, γίνονται κούφιες λέξεις , παρωχημένες, ενώ ουσιαστικά αποτελούν το κλειδί για την ατομική και συλλογική απελευθέρωση του κάθε καταπιεσμένου. Έτσι, την πρωταρχική ανάγκη έχουν προς το παρόν ναρκώσει οι ψεύτικες ελπίδες, ο φόβος, ο συμβιβασμός, η απογοήτευση».

KollektivA3

Όσο κι αν μας αφυπνίζουν παραστάσεις, ταινίες, βιβλία και δίσκοι, έχουμε άραγε πραγματική επίγνωση του εγκλεισμού μας; «Μα ελευθερία είναι ακριβώς η συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας» απαντούν οι KollektivA. «Έτσι η αναγκαιότητα μετατρέπεται σε ελευθερία μέσα από την ίδια τη διαλεκτική. Συνεπώς “εμείς” δεν είμαστε όλοι ένα. Κάποιοι αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει, δραστηριοποιούνται, προσπαθούν να τραβήξουν και άλλους σε αυτή τη διαδικασία. Άλλοι είναι κλεισμένοι στον μικρόκοσμό τους, δεν κάνουν το βήμα. Αν όμως υπάρχουν οι προϋποθέσεις, την κρίσιμη στιγμή ο οποιοσδήποτε μπορεί να ξεφύγει από τον εγκλεισμό. Ας μη βιαζόμαστε να προδικάσουμε την ιστορία».

Σκοπός τους λοιπόν είναι κάθε θεατής, φεύγοντας από το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, «να βουτήξει μέσα στις αντιθέσεις της ζωής του. Να απορροφηθεί από μια ιστορία που θα μπορούσε να είναι και δική του. Και να βγει από την αίθουσα με ταρακουνημένη την αντίληψή του για τη ζωή».

Εμπνευσμένοι λοιπόν από concept albums του εξωτερικού, όπως το «The Wall» των Pink Floyd και το «American Idiot» των Green Day και άλλα, η παράσταση αυτή συνιστά «ένα βήμα παραπέρα» για μια ελληνόφωνη rock μπάντα. Οι ίδιοι μιλούν για την παραγωγή αυτής της παράστασης – με τους κινδύνους και τα ρίσκα της: «Για εμάς είναι μεγάλη στιγμή. Η ανταπόκριση και η υποστήριξη  του κόσμου είναι τεράστια και πολύ συγκινητική, επίσης. Παρά τις χιλιάδες δυσκολίες, τις τρικλοποδιές, ήμασταν αποφασισμένοι να το κάνουμε. Ειλικρινά, αν δεν είχαμε τόσο πιστούς φίλους δε νομίζουμε ότι θα μπορούσαμε να ανταποκριθούμε. Ακόμα και αυτή τη στιγμή, που γράφονται αυτές οι γραμμές, υπάρχουν εκκρεμότητες και άλυτα ζητήματα που υπό άλλες συνθήκες θα έδειχναν ανυπέρβλητα. Όμως σε δύσκολους καιρούς, χρειάζονται δύσκολες αποφάσεις. Με μεγαλύτερο κόστος –σε πολλά επίπεδα. Μέσα από το στήσιμο της παραγωγής αυτής, ξεκαθαρίζουν και μέσα μας πράγματα. Γίναμε και εμείς καλύτεροι».

kollektiva_mpalanta_poster_low

Λίγους μήνες πριν κλείσει το 2015, οι KollektivA κυκλοφόρησαν το πρώτο digital single – προπομπό του νέου δίσκου, με τίτλο «Έλενα», εμπνευσμένο από την ιστορία της εξάχρονης Eliza Izquierdo, η οποία τους ώθησε να θίξουν το θέμα της παιδικής κακοποίησης.

Τη στιγμή που κυκλοφορούν φήμες για νέα κυκλοφορία στις αρχές του 2016, οι ίδιοι ξεδιαλύνουν το τοπίο με περισσότερες λεπτομέρειες: «Οι συνθέσεις για το δίσκο είναι έτοιμες. Το “Έλενα” επιλέξαμε να το ηχογραφήσουμε νωρίτερα, ώστε να δώσουμε μια γεύση του δίσκου που ακολουθεί. Μένει τώρα να ξεκινήσουμε τις ηχογραφήσεις. Ο προγραμματισμός μας λέει ότι  Κυριακή 10/1 είναι η πρεμιέρα της παράστασης και Τετάρτη 13/1 μπαίνουμε στο στούντιο. Τόσο άμεσα! Υπάρχει μεγάλη διάθεση από όλο το γκρουπ και η συμβολή του παραγωγού μας, Βαγγέλη Σερίφη είναι καθοριστική. Με αυτό το άλμπουμ κάνουμε το επόμενο βήμα μετά τη “Μπαλάντα της Φυλακής” και το “Revolution Sessions”. Επιστρέφουμε στις βασικές μας επιρροές, παίζουμε με πιο rock ‘n’ roll attitude, πιο άμεσα και ελεύθερα, πιο πολύ… «in your face». Ανυπομονούμε να ξεκινήσουμε, δε σου κρύβω. Η κυκλοφορία θα είναι σύντομα, αλλά προφανώς δεν μπορούμε να ξέρουμε από τώρα με σιγουριά. Ελπίζουμε μέσα στην άνοιξη».

Για τις επόμενες Κυριακές του Ιανουαρίου, 10, 17, 24 και 31, «Η Μπαλάντα της Φυλακής» ανεβαίνει στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (Πειραιώς 206, Ταύρος) και μας προσκαλεί να παρακολουθήσουμε την «παραστασιακή ανάπτυξη ενός hard rock δίσκου όπου μουσικοί, ηθοποιοί και χορευτές συναντιούνται για να αφηγηθούν μια ιστορία απελευθέρωσης τον καιρό των φυλακισμένων συνειδήσεων».

Η παράσταση ξεκινά στις 20:30 και διαρκεί 80 λεπτά. Στο ταμείο τα εισιτήρια κοστίζουν 15 ευρώ, ενώ στην προπώληση είναι διαθέσιμα στις τιμές των 10 (φοιτητές, μαθητές, άνεργοι) και 12 ευρώ.

Like this Article? Share it!

About The Author

: Έχει σπουδάσει Επικοινωνία και ΜΜΕ στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται στο χώρο της πολιτιστικής δημοσιογραφίας και της επικοινωνίας. Αγαπάει τον κινηματογράφο, τα βιβλία, τις βόλτες στην πόλη και ψιθυρίζει στίχους στο μετρό νομίζοντας ότι δεν τη βλέπει κανείς. Είναι πάντα «stuck in the middle» και η θεραπεία της για αυτό βρίσκεται στις κονσόλες και τα μικρόφωνα του TrollRadio.gr.