L’ heure du depart Κλότσησα με μανία τα ωχρά σου μέλη Να βγεις για πάντα από τη ζωή μου Τσαλαπάτησα με λύσσα τα φλογερά σου λόγια Να τα σβήσω για πάντα από την ψυχή μου...
Read More →Αναστενάρης Έκανα την καρδούλα σου γυαλιά-καρφιά και πάτησα αναστενάρης στα κάρβουνα των στεναγμών σου Την έκσταση του αρχαίου θεού κατέθεσα στα συντρίμμια των ονείρων σου Πήρα αγκαλιά το εικόνισμα με τη μορφή σου και μάτωσα...
Read More →Ανεπαισθήτως φεύγουμε Ένας ένας και σιγά σιγά ανεπαισθήτως φεύγουμε. Ανοίγουμε την πόρτα του θαλάμου νοσηλείας φροντίζοντας να κλείσουμε πίσω μας μήπως και δεν μας πάρουν είδηση γιατί πάντα υπάρχει μια ελπίδα ότι απλώς αλλάζουμε δωμάτιο....
Read More →
