Vinyl is back: η καρδιά της Αθήνας σε 33 και 45 στροφές!

Το τριήμερο 7, 8 και 9 Μαρτίου, μουσικές ακούγονταν από το κτίριο του Μηχανουργείου στην Τεχνόπολη. Ο Βάτραχος, καθότι περίεργος για κάθε τι που φέρνει μουσική στην πόλη, πέρασε μια βόλτα από το κτίριο που φιλοξενούσε το 3^ο Vinyl is back!

Είναι ευτυχές το γεγονός ότι, μιλώντας για το Vinyl is back, μιλάμε μάλλον για ένα θεσμό πλέον παρά για ένα ετήσιο παζάρι βινυλίων. Εξάλλου η ίδια η διοργάνωση δήλωσε από την πρώτη στιγμή ότι δεν είναι αυτός ο σκοπός της. Το Vinyl is back κάνει μια εξαιρετική προσπάθεια να καταστήσει σαφή την επιστροφή του βινυλίου, να μεταφέρει στο κοινό τη μαγεία του, να μας θυμίσει και πάλι όλους τους λόγους  που παλιότερα παραδινόμασταν άνευ όρων στη βελόνα του πικάπ μας.

Μπαίνοντας κανείς στο χώρο του Μηχανουργείου, μια αίθουσα γεμάτη δίσκους απλωνόταν μπροστά του. Κόσμος στεκόταν μπροστά από κάθε πάγκο: άλλοι βιαστικοί, άλλοι σχολαστικοί, άλλοι έπαιρναν μυρωδιά από τις συσκευασίες των δίσκων, άλλοι κρατούσαν για ώρα τον αγαπημένο τους και συζητούσαν με το διπλανό τους πόσο πολύ θέλουν να το συμπεριλάβουν όσο το δυνατό συντομότερα στη συλλογή τους. Άλλοι απλά συζητούσαν με τους πωλητές για την επιστροφή του βινυλίου και πώς αυτό έχει ξαναμπεί για τα καλά στις ζωές μας.

Βρήκαμε δίσκους για όλα τα μουσικά γούστα και για όλα τα πορτοφόλια: από metal, rock, punk μέχρι soul, jazz, funk, blues και κλασική μουσική, σε τιμές που ξεκινούσαν κοντά στα 2 ευρώ. Παράλληλα υπήρχαν και δίσκοι συλλεκτικοί, με το ανάλογο τίμημα φυσικά, αλλά και πολύ καλές εκπτώσεις σε περίφημες, και μη, κυκλοφορίες. Μια γιορτή σαν κι αυτή είναι τόσο για τους φανατικούς συλλέκτες βινυλίου που αναζητούν τα πιο συναρπαστικά διαμάντια της μουσικής, όσο και για εκείνους που φτάνουν στην Τεχνόπολη αποκλειστικά με τη διάθεσή τους να ανακαλύψουν έστω για πρώτη φορά το βινύλιο.

Καθώς τριγυρίζαμε ανάμεσα σε χιλιάδες βινύλια, κάναμε μια στάση στο πάγκο του label και δισκάδικου Imantas. Εκεί βρήκαμε και τον Παναγιώτη Κωτσίδη, ο οποίος μας είπε γιατί βρισκόταν σ’ αυτό το τριήμερο αφιέρωμα και μας εξήγησε πώς και γιατί επέστρεψε το βινύλιο: «Ήρθαμε γιατί δε σταματήσαμε ποτέ να υποστηρίζουμε το βινύλιο, κι έτσι στη συγκεκριμένη έκθεση – bazaar αισθανόμασταν υπόχρεοι να δώσουμε το παρόν. Το βινύλιο είναι το μοναδικό φυσικό format μουσικής, το οποίο δε μπορεί να φταστεί, είτε από πλευρά ακουστικής είτε συναισθηματικής. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να συγκριθεί με την ψηφιακή μορφή της μουσικής που έχουμε μάθει». Πάντα όμως σ’ αυτές τις επιστροφές υπάρχει η αμφιβολία του περαστικού. Άραγε θα κρατήσει το βινύλιο τη θέση που έχει ξανακατακτήσει στις καρδιές μας; Ο Παναγιώτης αισιόδοξα απαντά πως: «Θέλω να πιστεύω πως, επειδή η καλή μουσική είναι ηχογραφημένη και εντυπωμένη σε μορφή βινυλίου, θα την κρατήσει».

Στο χώρο του Μηχανουργείου έβρισκε κανείς ακόμη διάφορα χειροποίητα αξεσουάρ, τίτλους κόμικ, μπλουζάκια αγαπημένων συγκροτημάτων, καθώς επίσης και παραρτήματα με κάθε λογής εξαρτήματα για τον εξοπλισμό των φίλων του βινυλίου.

Το Vinyl is back είναι χωρίς αμφιβολία μια ακόμη ευχάριστη νότα στα γεγονότα της πόλης, μια αφορμή για συνάντηση φίλων της καλής μουσικής. Εκτός των άλλων δείχνει μια διάθεση για επιστροφή στο παρελθόν, κρατώντας όμως πάντα τα πιο δυνατά συναισθήματά του: αυτά που γεννιούνται κάθε φορά που κατεβάζουμε τη βελόνα ώσπου να συναντήσει το βινύλιο…