Woolbear: «Θέλουμε ο ακροατής να χαθεί στην ατμόσφαιρα της μουσικής»

Σήμερα στο Βάτραχο καταφθάνουν από τη Θεσσαλονίκη οι Woolbear, μετά από ένα γεμάτο εμπειρίες ταξίδι στη Στουτγάρδη, και μιλούν για την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Lunar Operator», τις βλέψεις τους και τις προσδοκίες τους σε αυτό το πρώτο ταξίδι στην εγχώρια και διεθνή μουσική σκηνή και όλα όσα υπόσχεται ο φρέσκος και ηλεκτρονικός-rock ήχος τους.

Η ταυτότητα των Woolbear, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, προκύπτει από τη μουσική «σύγκρουση» των The Vipervikings και Grain of Sense. Οι ίδιοι μιλούν για την αυτή τη γνωριμία και την ανάγκη να γεννηθεί κάτι καινούργιο λέγοντας: «Μετά από αρκετά χρόνια φιλίας και συνεργασίας, το 2012 οι δύο μπάντες ξεκινήσαμε το δικό μας στούντιο. Ακολούθησαν και άλλες συνεργασίες σε live εμφανίσεις, παραγωγές, μίξεις και side-projects. Έχοντας πολλούς κοινούς στόχους για το 2015, και μετά από καθημερινή μουσική τριβή, αποφασίσαμε να ιδρύσουμε τους Woolbear με σκοπό να ηχογραφήσουμε το Lunar Operator».

Εκτός από την ηχογράφηση του εν λόγω δίσκου, κοινός παρονομαστής για τους Woolbear είναι και οι μουσικές επιρροές, από τις οποίες ξεχωρίζουν τους μοναδικούς Radiohead, ενώ παράλληλα εκτιμούν ιδιαίτερα τη μουσική των James Blake, Gorillaz και Beatles.

O πρώτος δίσκος, για τον οποίο σύντομα θα έχουμε νέα για το πώς να τον προσθέσουμε στη δισκοθήκη μας, αποτελείται από οκτώ κομμάτια σε παραγωγή των ίδιων. «Θέλοντας να έχουμε τον ολοκληρωτικό έλεγχο του αποτελέσματος και έχοντας εμπειρία από δισκογραφικές δουλειές με τις προηγούμενες μπάντες μας» μας είπαν σχετικά, «επιδιώξαμε να αναλάβουμε την παραγωγή οι ίδιοι».

«Είναι πολύ διαφορετικό να μην έχεις κανέναν τρίτο για να στηριχτείς ή για να σε πιέσει, είναι όμως ταυτόχρονα πολύ απελευθερωτικό το να ξέρεις πως το να υλοποιήσεις αυτό που έχεις στο μυαλό σου εξαρτάται μονάχα από εσένα».

«Επίσης», προσθέτουν, «αυτή η διαδικασία είναι εξαιρετικά διδακτική, εφόσον ο μόνος τρόπος για να αποφύγεις τα τυχόν λάθη που θα προκύψουν είναι να τα αντιμετωπίσεις ο ίδιος».

Ακούγοντας τα πρώτα δείγματα, «In Coma Berenices», «Hunter» και «Radio Silence», και ενώ είναι φανερή η επίδραση της ηλεκτρονικής μουσικής στον ήχο τους, είναι ξεκάθαρο πώς η ταυτότητα των Woolbear δεν είναι εύκολο να κατηγοριοποιηθεί: «Τα στοιχεία που προσδώσαμε στο δίσκο είναι αποτέλεσμα της φυσικής εξέλιξης της μουσικής που κάναμε όλα αυτά τα χρόνια. Η προσέγγιση μας είναι σαφώς ηλεκτρονική, χωρίς αυτό να σημαίνει πως η μουσική μας είναι απαραίτητα χορευτική. Προσπαθούμε να ισορροπήσουμε μεταξύ φυσικού και ηλεκτρονικού ήχου χωρίς να ακολουθούμε κάποια συγκεκριμένη συνταγή ή να ασπαζόμαστε ένα συγκεκριμένο στυλ και να βάζουμε κάποια ταμπέλα και τα ανάλογα όρια στη μουσική που κάνουμε».

Για τον παραπάνω λόγο εξάλλου – και είναι πολύ ευχάριστο αυτό – οι Woolbear δε θα διστάσουν στο μέλλον να συνεχίσουν τις μουσικές εξερευνήσεις και να προσφέρουν στα ακουστικά μας νέους πειραματισμούς: «Έτσι κι αλλιώς και οι Woolbear μέσα από ένα τέτοιο πείραμα δημιουργήθηκαν. Εξελισσόμαστε καθημερινά και δοκιμάζουμε καινούργιες ιδέες, καινούργιους ήχους και καινούργιες τεχνικές στο στούντιο. Πολλές φορές μπορεί να οδηγούμαστε στο απόλυτο τίποτα, αλλά όλη αυτή η διαδικασία μας επιτρέπει να εξερευνήσουμε μουσικές περιοχές με τις οποίες δεν είμαστε πολύ εξοικειωμένοι. Αν διαλέξουμε έναν ήχο, μία μουσική κατεύθυνση και απλώς συνεχώς την ακολουθούμε, γρήγορα θα καταλήξουμε να γίνουμε βαρετοί και επαναλαμβανόμενοι και για τον ακροατή αλλά και για μας τους ίδιους».

Επομένως, όταν πιάσουμε το δίσκο στα χέρια μας, ξέρουμε ότι δεν υπάρχει χώρος για ψυχαναγκαστικές κατηγοριοποιήσεις και μουσική αποσυναρμολόγηση: «Ο δίσκος μας είναι πολυπρόσωπος μουσικά, οπότε δε νομίζουμε ότι μπορεί να έχει κάποια πολύ συγκεκριμένη επίδραση στον ακροατή. Άλλα κομμάτια είναι πιο ρυθμικά και upbeat και άλλα πιο μελαγχολικά και εσωστρεφή».

«Ιδανικά θα θέλαμε ο ακροατής να χαθεί μέσα στην ατμόσφαιρα της μουσικής και να τη συμπληρώσει με τις δικές του εικόνες».

Οι ίδιοι δίνουν επίσης τη δική τους μάχη, αφού ήρθαν, να μείνουν: «Πρώτα απ’ όλα, πιστεύουμε ότι αν η μουσική που γράφουμε έχει αξία και απήχηση στο κοινό, θα έχουμε περισσότερες ευκαιρίες για να αναδειχθούμε και να βρούμε μία σταθερή θέση ανάμεσα στην ατελείωτη μουσική πληροφορία που δέχεται ο κόσμος καθημερινά. Από ‘κει και πέρα, πρέπει να καταφέρουμε να δημιουργήσουμε μία ειλικρινή, σταθερή και αμφίδρομη σχέση με το κοινό μας, ώστε να διατηρήσουμε το ενδιαφέρον του για να μας ακολουθήσει και να μας στηρίξει στα επόμενα βήματά μας».

Πέρα από τα ελληνικά μουσικά πράγματα, η μπάντα από τη Θεσσαλονίκη κλείνει προκλητικά το μάτι και στο εξωτερικό: «Αυτή τη στιγμή χτυπάμε όσες περισσότερες πόρτες γίνεται εκτός συνόρων, έχοντας πίστη στη δουλειά που έχουμε κάνει τόσο καιρό και ευελπιστούμε ότι μία μετακόμιση στην Ευρώπη θα είναι σύντομα εφικτή  για τη μπάντα μας».

Πρώτη στάση σε αυτό το ταξίδι έξω από τα όρια της Ελλάδας έγινε στη Στουτγάρδη στις 22 Φεβρουαρίου, οπότε μοιράστηκαν την ίδια σκηνή με τους Tomy Wealth, Prynum και Sítě: «Η εμπειρία του να παίζεις σε μία ξένη χώρα και μπροστά σε διαφορετικό κοινό είναι πολύ ελκυστική και σημαντική, μας δίνει την ευκαιρία να δούμε τις δυνατότητές μας σε ένα τέτοιο περιβάλλον και μπορεί να μας προσφέρει μεγάλη αυτοπεποίθηση και ώθηση στο να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που μας εκφράζει».

Σύντομα οι Woolbear θα ξεκινήσουν εμφανίσεις σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα και άλλες πόλεις της Ελλάδας για την παρουσίαση του πρώτου τους δίσκου. Ως τότε, ενημερώνεστε από τη σελίδα τους στο Facebook και το site τους, όπου μπορείτε να ακούσετε και τα πρώτα διαθέσιμα κομμάτια από την πλατφόρμα του Soundcloud. Μπορείτε ακόμη να τους βρείτε στο Twitter και στο YouTube.