Η (επικίνδυνη) λογική Σαμαρά

Ο Αντώνης Σαμαράς ανέφερε ότι η παρουσία του στη Βουλή εξαρτάται από την καλή διαγωγή του ΣΥΡΙΖΑ, βάζοντας πάνω απ’ τους θεσμούς την πολιτική διαμάχη και κάποιους ίσως “τσιμπημένους” χαρακτηρισμούς. Με αυτή τη λογική, η Βουλή θα έπρεπε να αφεθεί στο έλεος των ναζί.

Ο Αντώνης Σαμαράς ανέφερε την Κυριακή ότι η παρουσία του στη Βουλή εξαρτάται από την καλή διαγωγή του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η λογική είναι επικίνδυνη για δύο λόγους.

Ο πρώτος έχει να κάνει με το πως αντιλαμβάνεται το Κοινοβούλιο ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Βάζει πάνω απ’ τους θεσμούς την πολιτική διαμάχη και κάποιους ίσως “τσιμπημένους” χαρακτηρισμούς. Ο Τσίπρας δεν του βρίζει τη μάνα, Μερκελιστή τον λέει που και που, αλλά έχουμε ακούσει και χειρότερα.

Δεύτερον, με την λογική Σαμαρά, θα έπρεπε να αφεθεί η Βουλή στο έλεος των ναζί, οι οποίοι όχι μόνο βρίζουν, αλλά και χτυπούν.

Αυτή η λογική είναι εξίσου επικίνδυνη με το “να καεί, να καεί, το μπουρδέλο η Βουλή”, που ακούγαμε την εποχή των αγανακτισμένων. Στην πάνω πλατεία απαξίωναν στο σύνολό τους πολιτικούς, κόμματα και θεσμούς. Η αμφισβήτηση αυτή πήρε σάρκα και οστά λίγους μήνες αργότερα με την είσοδο των ναζί στη Βουλή. Μισό εκατομμύριο συμπολίτες μας έστειλαν τους μποντιμπίλντερ να τιμωρήσουν τη διαφθορά με όρους φάπας.  Η αποτυχία των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων, ταυτίστηκε με αποτυχία της δημοκρατίας.

Το ότι ο Σαμαράς δεν έχει πατήσει παρά μόνο τρεις φορές στη Βουλή εδώ κι ενάμιση χρονο νομιμοποιεί όσους έριξαν Χρυσή Αυγή στην κάλπη. Η διαστρεβλωμένη εικόνα της δημοκρατίας είναι αυτή που θρέφει αρχικά την απάθεια, στη συνέχεια την απαξίωση και μετά την “τυφλή” οργή που είναι βούτυρο στο ψωμί των φασιστών.

Το μόνο που αφήνει η ομιλία Σαμαρά, που θεώρησε την μομφή του ΣΥΡΙΖΑ ευκαιρία για να παραθέσει το κυβερνητικό έργο, είναι η εικόνα ενός πρωθυπουργού που έρχεται μία φορά το εξάμηνο στη Βουλή για να κάνει συνδικαλισμό κατώτατου επιπέδου. Ειρωνικές τοποθετήσεις, κενές περιεχομένου και θεατρινισμοί που γρήγορα θα ξεχαστούν, αλλά έχουν κάνει ήδη τη δουλειά τους.