Αν κάτι πάει στραβά στα Βαλκάνια

Ο καγκελάριος Βίσμαρκ, όταν ερωτήθηκε κατά την περίοδο της απόλυτης ηρεμίας και ειρήνης μετά τον γαλλογερμανικό πόλεμο του 1870-71 και πριν τον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο, αν κάτι μπορούσε να διαταράξει την ειρήνη αυτή, απάντησε με την γνωστή φράση που είναι ο τίτλος του παρόντος άρθρου.

Μετά από μία περίοδο σχετικής ηρεμίας στα Βαλκάνια που ακολούθησε την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, τα πράγματα αρχίζουν πάλι να στραβώνουν και να δημιουργείται ξανά αρνητικό κλίμα, το οποίο επηρεάζει και την χώρα μας.

Ακόμα και η υπέργηρη πλέον κυρία Ωλμπράϊτ που είχε εφαρμόσει την δυσάρεστη για εμάς βαλκανική πολιτική των ΗΠΑ πριν από εικοσιπέντε χρόνια, επανεμφανίστηκε με δηλώσεις. Ακόμη και ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ αναφέρθηκε πέντε φορές σε ομιλία του στην FYROM ως “Μακεδονία”. Το Πεντάγωνο με πρωτοφανή αιφνιδιασμό ακύρωσε την συνάντηση του Έλληνα υπουργού Άμυνας με τον Αμερικανό ομόλογο του όταν αυτός είχε ήδη φτάσει στην Αμερική. Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών δήλωσε πρόσφατα στο Βελιγράδι ότι ο πρωθυπουργός των Σκοπίων Γκρουέφσκι καλώς μάχεται για την ανεξαρτησία της “Μακεδονίας” που άλλα κράτη εποφθαλμιούν.

Τα πράγματα στα Βαλκάνια σκοτεινιάζουν. Οι συνεχείς επισκέψεις υψηλόβαθμων πολιτικών στην περιοχή είναι δείγμα της αυξανόμενης αστάθειας. Αυτή τη φορά όμως δεν είναι ο Σερβικός εθνικισμός-αλυτρωτισμός αλλά ο αντίστοιχος Αλβανικός που εμπλέκεται στην αναταραχή.

Ήταν βέβαιο ότι η κατάργηση των συνόρων στο Κόσσοβο, που ήταν ευθεία συνέπεια με την είσοδο ολοταχώς με σερβικό υπερεθνικισμό του Μιλόσεβιτς στην δίνη που του είχαν ετοιμάσει, και το μόρφωμα που δημιουργήθηκε εκεί, θα ήταν η αρχή και όχι το τέλος των βαλκανικών βασάνων.

Το μείγμα βαλκανικού υπερεθνικισμού των Αλβανών μαζί με το γεγονός ότι η παρούσα πατρίδα τους δεν έχει τίποτε άλλο να προσφέρει, συνδυαζόμενο με τον πολιτικό αυτισμό της κυβέρνησης των Σκοπίων, τους κάνει να πιστεύουν ότι η Μεγάλη Αλβανία θα είναι η λύση των προβλημάτων τους.

Με αυτή την νοοτροπία γίνονται οι “χρήσιμοι ηλίθιοι” καθενός που θέλει να τους χρησιμοποιήσει για τους δικούς του σκοπούς, ο μικρότερος και ο λιγότερο σημαντικός από τους οποίους είναι η Τουρκία. Αυτός όμως ο παράγων, οδηγούμενος από τον μεγαλοϊδεατισμό του τούρκου ηγέτη, αυξάνει την αστάθεια μιας εγγενώς ασταθούς περιοχής.

Όμως ούτε το πρόβλημα ούτε η λύση του εξαρτώνται από την Τουρκία. Η Τουρκία είναι ο επιδέξιος εκμεταλλευτής συγκυριών που ούτε αυτή ήταν αιτία να αρχίσουν ούτε η ίδια μπορεί να κατευθύνει. Καλό είναι να υπογραμμιστεί ότι η Αλβανία είναι σε μεγάλο βαθμό μουσουλμανική χώρα, ότι η Τουρκία εισήγαγε τους Τζιχαντιστές στην Συρία και ότι δεν θα είχε αναστολές να κάνει το ίδιο στην Αλβανία αν κρίνει ότι η αποσταθεροποίηση των συνορευόντων με την Αλβανία χωρών την ευνοεί. Καλό είναι να θυμούνται επίσης όλοι ότι η Αλβανία είναι πιο κοντά στην Δύση από την Συρία.

Το μεγάλο θέμα είναι η απόπειρα της Ρωσίας να επανέλθει στα Βαλκάνια. Αυτό φάνηκε με την επίσκεψη Πούτιν στην Σερβία και την ρωσική πρόταση για τον αγωγό που θα μεταφέρει Ρωσικό αέριο μέσω Turkish Stream στην Ελλάδα, τα Σκόπια, την Σερβία, την Ουγγαρία και τελικά στην Αυστρία.

Τα γεγονότα μεταξύ Αλβανών και Σλάβων στο Κουμάνοβο έγιναν στο σημείο που είναι κόμβος διέλευσης ρωσικών αγωγών, παρόντων και σχεδιαζόμενων. Συγκεκριμένα στο Κουμάνοβο διέρχεται ο ρωσικός αγωγός αερίου Βουλγαρίας-Σκοπίων και από εκεί σχεδιάζεται να περάσει ο νέος αγωγός που πρόσφατα συζητήθηκε μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας.

Η Ρωσία έχει μόνο δύο σημεία επαφής στα Βαλκάνια: την Σερβία με την οποία έχει στενές σχέσεις και με τα Σκόπια όπου οι σχέσεις είναι στενές μόνο με μερίδα του σλαβικού στοιχείου. Τα σημεία αυτά θα γίνουν στόχος του αλβανικού αλυτρωτισμού ο οποίος δυστυχώς δεν σταματά εκεί.

Η πρόσφατη συμπεριφορά της Αλβανίας εν σχέσει με την ΑΟΖ και τις ελληνικές έρευνες υδρογονανθράκων, η οποία προσεγγίζει την υστερία, αφού η Αλβανία ζήτησε και τον χάρτη των ερευνών που γίνονται στην ελληνική χερσαία επικράτεια, δεν ξεκίνησε μόνο αυτόβουλα από τους Αλβανούς. Οι Αλβανοί είναι θεράποντες της Δύσης και δρουν πάντοτε όπως πιστεύουν ότι επιθυμεί η Δύση. Πάντως είναι βέβαιο ότι η Ευρώπη δεν χρειάζεται άλλους Τζιχαντιστές αλλά κινδυνεύει αυτή την φορά να είναι αυτοί αλβανικής προέλευσης.

Η εισαγόμενη αστάθεια στα Βαλκάνια αναπτύσσεται διότι βρίσκει το κατάλληλο κλίμα.

Όταν μία χώρα γεμάτη προβλήματα, αντί να ασχοληθεί με την επίλυση τους, ανοίγει μέτωπα που ενοχλούν χωρίς να ωφελούν την ίδια, για να παρουσιάσει στο λαό της ψευδείς εναλλακτικές λύσεις και να δημιουργήσει το ψεύτικο άλλοθι της πολυσύνθετης πολιτικής, τότε ο μόνος υπεύθυνος για τις εξελίξεις αυτές που καταστρέφουν υπάρχοντα ερείσματα χωρίς να δημιουργούν νέα, είναι η πολιτική της χώρας αυτής. Αυτός όμως που υφίσταται τις συνέπειες είναι ο υφιστάμενος, αλλά θαυμάζων την περήφανη και ανεξάρτητη εθνική πολιτική, λαός.

* Περισσότερα άρθρα στο www.kassandros.gr