Βαλάντω Τρύφωνος: «Είμαστε τυχεροί που έχουμε την κληρονομιά του ελληνικού τραγουδιού»

Νέα και θαρραλέα της γενιάς της, αποφασισμένη να κυνηγήσει το πάθος της για έκφραση και μουσική, η Βαλάντω Τρύφωνος ετοιμάζει τον πρώτο της προσωπικό δίσκο και μιλάει για αυτό στο Βατραχάκι με τη συνοδεία δροσερού αφεψήματος.

Αν και είναι γέννημα-θρέμμα Κύπρου, από το 2009, αμέσως μετά τις σπουδές της στο Λονδίνο, στον τομέα των Περιβαλλοντικών Επιστημών, ζει και δημιουργεί στην Αθήνα, την οποία και αγαπά πολύ παρά για την τρέλα της: «Μου αρέσει πάρα πολύ η Αθήνα, θεωρώ ότι έχει πολύ ωραία ενέργεια. Ειδικά όταν ανοίγει ο καιρός, γίνεται άλλο μέρος. Είναι η πιο όμορφη άσχημη πόλη στον κόσμο. Εδώ η ζωή είναι πολύ πιο δύσκολη από ό,τι στην Κύπρο. Παρόλα αυτά είναι τέτοια η δουλειά μου που στην Κύπρο δεν έχω πολλά περιθώρια, ειδικά στο κομμάτι της δισκογραφίας. Όταν πηγαίνω για live ωστόσο, το απολαμβάνω πάρα πολύ, μου είναι οικείο το περιβάλλον».

Μέσα σε διάστημα ενός χρόνου, η Βαλάντω έχει κυκλοφορήσει τρία singles, «Μοιάζει με Αγάπη», «Σε Νικώ» και «Αρχή, Ξανά», προδρόμους του πρώτου της προσωπικού album που αναμένεται να κυκλοφορήσει το φθινόπωρο και για την προετοιμασία του οποίου λέει, με ανυπομονησία στο βλέμμα: «Είμαστε πολύ κοντά στο τέλος. Το album έχει πολλούς συντελεστές και όλοι ψάξαμε να βρούμε τραγούδια που με εκφράζουν, ώστε να μπορώ να τα αποδώσω όσο καλύτερα γίνεται. Θέλω να είναι μια δουλειά που θα με εκφράζει 100% και να είμαι περήφανη για αυτή».

Ζώντας στην εποχή του διαδικτύου, και κάνοντας την καθιερωμένη «έρευνα» για τον εκάστοτε συνεντευξιαζόμενο, ένα βράδυ με βρήκε να ψαχουλεύω το προσωπικό της website, όπου και διαβάζω τη φράση, «Η καλή μουσική μπορεί να αλλάξει τον κόσμο». Τι εννοούμε λέγοντας καλή μουσική και συγκεκριμένα τι σκέφτεται η Βαλάντω για το πώς η μουσική επηρεάζει τον κόσμο (της); «Καταλαβαίνω ότι είναι ουτοπικό και πολύ ρομαντικό. Θεωρώ όμως ότι μπορεί να αλλάξει έστω και το δικό μας μικρόκοσμο, έστω για λίγα λεπτά. Γενικά θέλω η μουσική μου να έχει θετικό αντίκτυπο στις ζωές των ανθρώπων γύρω μου και στη δική μου».

Σε αντίθεση με τις σχεδόν-one-man παραγωγές (με την ευρεία έννοια) που συναντάμε όλο και περισσότερο, οι οποίες προκύπτουν είτε από καλλιτεχνική επιλογή είτε λόγω οικονομικών συνθηκών, η Βαλάντω, ενώ ρωτάει και μαθαίνει για τα πάντα, ξέρει πότε πρέπει να μείνει στη δική της περιοχή: «Ασχολούμαι πολύ με το δημιουργικό κομμάτι, κάθομαι άπειρες ώρες στο στούντιο, προσπαθώ να μάθω πράγματα. Μου αρέσει πολύ αυτό. Μου αρέσει να φτιάχνω και μελωδίες, αλλά δεν έχω εμπλακεί με τον ελληνικό στίχο, κυρίως γιατί θεωρώ οτι η ελληνική γλώσσα είναι πολύ πλούσια και πολύ περίπλοκη, και εγώ δεν έχω την ευχέρεια και το ταλέντο να τη διαχειρίζομαι τόσο σωστά. Αφήνω αυτό το κομμάτι στους ανθρώπους που ξέρουν και είναι η δουλειά τους».

«Επίσης, δε μπορείς να τα κάνεις και όλα μόνος σου. Χρειαζόμαστε ανθρώπους γύρω μας, που ενδεχομένως να μην είναι τόσο άμεσα συνδεδεμένοι με το αποτέλεσμα. Ως τραγουδιστής μπαίνεις μέσα στο κομμάτι, παρασύρεσαι. Ένας άλλος άνθρωπος, που έχει καθαρό μυαλό, καθαρά αυτιά, μπορεί να σε καθοδηγήσει. Χρειαζόμαστε ανθρώπους που τους έχουμε και μας έχουν εμπιστοσύνη, που μαζί τους μπορούμε να τα λύσουμε όλα με διάλογο».

Στη μουσική της Βαλάντως κυρίαρχη θέση έχουν ακόμη οι αξίες της εντιμότητας και της ειλικρίνειας. Παρόλα αυτά, μέσα στο αφελές σύννεφο που με καπελώνει κατά καιρούς, αναρωτιέμαι – πώς αλλιώς θα μπορούσε να είναι; Πώς αλλιώς θα γινόταν αν μια τόσο εσωτερική διαδικασία, όπως η δημιουργία, η έκφραση, δεν ήταν ειλικρινής και έντιμη; «Πολλές φορές η δίψα για επιτυχία, για σουξέ, μπορεί να κάνει τους καλλιτέχνες να χαθούν μέσα της. Όλοι θέλουμε την αποδοχή. Αν κάποιος πει το αντίθετο, λέει ψέματα. Αν ήταν έτσι, θα έφτιαχνε κομμάτια και θα τα κρατούσε στο συρτάρι του. Εάν κάνεις όμως μουσική μόνο για την αποδοχή, εκεί χάνεται η ειλικρίνεια, τα τραγούδια σου σταματούν να σε εκφράζουν. Κάπου εκεί χάνεται για εμένα όλη η μαγεία της μουσικής. Φυσικά δεν το θεωρώ και κατακριτέο, ο καθένας επιλέγει το δρόμο που θέλει να ακολουθήσει».

Η ίδια ωστόσο έχει ακολουθήσει το δρόμο του ελληνικού τραγουδιού, με συνέπεια στον ελληνικό στίχο. Για το δεδομένα της ελληνικής μουσικής και του πεδίου δράσης της, η ίδια λέει: «Είναι πολυμορφικό το ελληνικό τραγούδι. Είμαστε τυχεροί που έχουμε αυτήν την κληρονομιά. Το τι συμβαίνει σήμερα στο ελληνικό τραγούδι είναι δύσκολο να το πεις νομίζω. Σε αυτήν την εποχή οι καλλιτέχνες έχουν τρομερές ευκαιρίες να εκφραστούν. Αλλά νομίζω οτι είναι πολύ δύσκολο να κρίνουμε τώρα την κατάσταση».

Κι αν είναι δύσκολο, τι μπορούν να κάνουν οι καλλιτέχνες; Για τη Βαλάντω τα όρια είναι αρκετά δυσδιάκριτα: «Σαν άνθρωπος εκφράζομαι, έχω άποψη. Θεωρώ όμως ότι επειδή οι καλλιτέχνες έχουμε ένα βήμα και μια επιρροή στον κόσμο, πρέπει να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί πώς θα τοποθετηθούμε. Όλα αλλάζουν καθημερινά, πώς μπορούμε να έχουμε τόσο καθαρή άποψη για τα πάντα; Πριν δυο χρόνια ήθελες μια αριστερή κυβέρνηση, και σήμερα έχεις αυτήν την κυβέρνηση που κάνει τα ίδια και χειρότερα από τους προηγούμενους. Ειδικά σε περιόδους με τόσο μεγάλη αστάθεια, προτιμώ να στέκομαι ένα βήμα πίσω, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε συμμετέχω. Οι καλλιτέχνες οφείλουμε να ασχοληθούμε, να έχουμε άποψη. Ωστόσο μπορεί κανείς να επηρεάσει με άλλους τρόπους, κάνοντας συναυλία όπου θα μαζευτούν τρόφιμα για τους πρόσφυγες ή βοηθώντας ο ίδιος έμπρακτα».

Μέσα στο δαιδαλώδη κόσμο του Διαδικτύου, δε θα μπορούσα να μην πέσω και πάνω σε ρεπορτάζ και δημοσιογραφικές πρακτικές τύπου «κλειδαρότρυπας», για τη ζωή και την πορεία της Βαλάντως μετά τη συμμετοχή και νίκη της σε τηλεοπτικό talent show. Αυτό που περισσότερο αναρωτήθηκα είναι κατά πόσο έχει κουραστεί από τέτοιου είδους εμμονές και τακτικές gossiping: «Αναγκαστικά ζω με αυτό. Είναι μια επιλογή που έκανα στα 21 μου. Καταλαβαίνω πώς μπορεί να με ακολουθεί για μια ζωή, απλά δε θα ήθελα για κανέναν λόγο να κρίνεται η δουλειά μου σήμερα βάσει εκείνης της επιλογής. Δε μετανιώνω για αυτήν, έμαθα πάρα πολλά πράγματα. Η δουλειά όμως που κάνω σήμερα και ο άνθρωπος που είμαι σήμερα, δεν έχει καμία σχέση με τον άνθρωπο που ήμουν πριν 7 χρόνια».

«Υπάρχει η τάση γενικά στην Ελλάδα να κρατάμε μια καχύποπτη στάση απέναντι στα παιδιά που δοκιμάζονται με αυτόν τον τρόπο. Μπορεί να υπάρχει υποστήριξη μέσα στο παιχνίδι, αλλά το θέμα είναι η αντιμετώπιση μετά από αυτό. Υπάρχει μια προκατάληψη εναντίον τους. Εγώ έμαθα να ζω με αυτό, το αποδέχομαι πια και σίγουρα δεν το αφήνω να ορίσει τις επιλογές μου σήμερα».

Μέχρι να ακούσουμε την πρώτη ολοκληρωμένη δισκογραφική της δουλειά, η Βαλάντω ετοιμάζεται για την καλοκαιρινή της περιοδεία σε Ελλάδα και Κύπρο, σχετικά με την οποία θα ενημερωθούμε σύντομα – ίσως λίγο αργότερα από την κυκλοφορία του επόμενου video clip για το single της, «Αρχή, ξανά».