Διοικητικοί υπάλληλοι ΕΚΠΑ και ΕΜΠ: «Μόνος του διέκοψε το διάλογο ο υπουργός»

Εδώ και τρεις μήνες οι διοικητικοί υπάλληλοι σε αρκετά πανεπιστήμια της χώρας απεργούν, μετά την απόφαση του υπουργείου να θέσει σε διαθεσιμότητα χιλιάδες από αυτούς. Το thefrog.gr βρέθηκε στα δύο μεγάλα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας, στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ) και στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ) και συνομίλησε με τους απεργούς διοικητικούς υπάλληλους.

Η ξαφνική κίνηση του υπουργού παιδείας, Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου, να διώξει εν μία νυκτί εκατοντάδες εργαζομένους (μόνο στα δύο ιδρύματα της Αθήνας) έγινε με μια Κοινή Υπουργική Απόφαση που δεν βάζει κανένα απολύτως κριτήριο στην επιλογή αυτών που μπαίνουν σε διαθεσιμότητα. Μπορεί η δικαιολογία του υπουργείου να είναι η πάταξη της οικογενειοκρατίας και της ρουσφετολογίας στα πανεπιστήμια, αλλά οι ίδιοι διατελέσαντες υπουργοί παιδείας ευθύνονται κατά ένα μεγάλο μέρος για την κατάσταση αυτή.

Το ζήτημα είναι ότι αυτή τη στιγμή “την πληρώνουν” οι χιλιάδες διοικητικοί υπάλληλοι πανεπιστημίων όλης της χώρας, οι οποίοι λογίζονται μόνο ως αριθμοί που συμπληρώνουν τη λίστα των απαιτούμενων απολύσεων για την τρόικα. Η αντίδραση των εργαζομένων ήταν άμεση, προκηρύσσοντας απεργία και συνεχίζοντάς την για 13 εβδομάδες. Μπορεί στο ΕΜΠ να αποφασίστηκε αναστολή της απεργίας, στο ΕΚΠΑ όμως η συνέλευση των απεργών αποφάσισε συνέχιση της απεργίας και του αγώνα τους ενάντια στην αυταρχική απόφαση της κυβέρνησης να στείλει στο δρόμο εκατοντάδες εργαζόμενους σε όλη τη χώρα.

Τα ΜΜΕ έπαιξαν το θέμα αλλά εστίασαν στην «άδικη» διακοπή της λειτουργίας των πανεπιστημίων λόγω της απεργίας των διοικητικών υπαλλήλων. Το βασικό πρόβλημα όμως είναι ότι ακόμη και αν άνοιγε το ΕΚΠΑ, για παράδειγμα, δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει. Γι’ αυτό και η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου αποφάσισε αναστολή της λειτουργίας του ιδρύματος – λόγω αδυναμίας λειτουργίας, αλλά και για λόγους συμπαράστασης στον αγώνα των εργαζομένων.

Σύμφωνα με τον Ζαχαρία Τριγάζη, μέλος του ΔΣ του συλλόγου διοικητικού προσωπικού του ΕΚΠΑ, «τα στοιχεία της τελευταίας τετραετίας δείχνουν ότι το 33% των συναδέλφων που ήταν το 2009 έχει αποχωρήσει με συνταξιοδότηση και δεν έχει γίνει καμία πρόσληψη από τότε. Από τους 1037 φεύγουν οι 600 περίπου και μένουν οι 415. Το Πανεπιστήμιο Αθηνών δεν μπορεί να λειτουργήσει μόνο με αυτούς». Συνεχίζει αναφέροντας το παράδειγμα της γραμματείας  της Νομικής Σχολής, «όπου από τα 17 μέλη της γραμματείας φεύγουν οι 13 και μένουν 4, που θα πρέπει να κάνουν όλη τη δουλειά».

Το ίδιο συμβαίνει και στο ΕΜΠ, όπου μας το επιβεβαιώνει και ο Χρήστος, διοικητικός υπάλληλος στη γραμματεία των Πολιτικών Μηχανικών: «το 2007 ήμασταν 21 με 22 υπάλληλοι στη γραμματεία και τώρα 15 με 16, χωρίς να έχει γίνει καμία πρόσληψη από τότε. Αυτή τη στιγμή η γραμματεία καλείται να λειτουργήσει με 5-6 άτομα προσωπικό, πράγμα αδύνατο». Ο ίδιος μας λέει ότι δεν απογράφηκε, πιστεύοντας ότι η όλη διαδικασία είναι παράνομη και δεν υπάρχει λόγος νέας απογραφής, αφού είχε γίνει πρόσφατα.

Από τα στοιχεία αυτά προκύπτει ότι η απόλυση των εργαζομένων κάθε άλλο παρά απαραίτητη ήταν για την ομαλή λειτουργία των ιδρυμάτων. Αντίθετα, οι Έλληνες πρυτάνεις κατέδειξαν την υποστελέχωση των ελληνικών πανεπιστημίων σύμφωνα με τους διεθνείς δείκτες, επισημαίνοντας πως η αναλογία καθηγητών και υπαλλήλων προς φοιτητές στη χώρα μας είναι από τις χειρότερες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Συγκεκριμένα αναφέρουν πως  η αναλογία διοικητικών υπαλλήλων ανά φοιτητή είναι κατά μέσο όρο στην Ελλάδα 3,5/100, ενώ ο αντίστοιχος μέσος όρος στη Γερμανία είναι 10,5/100 και στη Βρετανία 11,5/100.

«Κάνουμε αυτόν τον αγώνα για τη δουλειά μας και τις ζωές μας αλλά και για το δημόσιο πανεπιστήμιο» μας εξηγεί ο κ. Τριγάζης, αναφερόμενος στην επίθεση που δέχεται η δημόσια ανώτατη εκπαίδευση τελευταία χρόνια. «Ο λόγος που μας απολύει η κυβέρνηση είναι ότι θέλει την ερήμωση του δημόσιου πανεπιστημίου, έτσι ώστε να ανοίξουν οι πόρτες για το ιδιωτικό κεφάλαιο, αδιαφορώντας για το δημόσιο χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα μας», επισημαίνει.

Αναφερόμενος στο μεγάλο πρόβλημα των πελατειακών σχέσεων και της ρουσφετολογίας που κυριαρχούν στο ελληνικό δημόσιο καταλήγει λέγοντας ότι «όσοι έχουν άκρες μέσα από το πελατειακό σύστημα είναι εξασφαλισμένοι. Αυτοί που δεν έχουν, κινδυνεύουν να χάσουν τις δουλειές τους».

Το υπουργείο κάθισε στο ίδιο τραπέζι με τους απεργούς πολύ αργά, αφήνοντας πολύτιμο χρόνο να περάσει με κίνδυνο την απώλεια του εξαμήνου. Σύμφωνα με τον Βασίλη Κουνάκη, διοικητικό υπάλληλο του ΕΚΠΑ, στη συνάντηση των εργαζομένων με τον υπουργό την Κυριακή (1/12), «ο κ. Αρβανιτόπουλος παραδέχτηκε τα λάθη και τις ανακρίβειες στην απόφαση που πάρθηκε εσπευσμένα, για να μπορέσει να στείλει τον απαραίτητο αριθμό διαθεσίμων στην τρόικα». Ο υπουργός αναφέρθηκε και σε μια προσωρινή λύση του προβλήματος: ουσιαστικά πρότεινε στους εργαζομένους να εργαστούν παράνομα (αφού βρίσκονται σε διαθεσιμότητα ή αργία αυτή τη στιγμή) «μέχρι να διευθετηθεί στη συνέχεια το θέμα μέσα από νομοθετικές ρυθμίσεις όταν φύγουν τα φώτα της δημοσιότητας», μας λέει ο κ. Κουνάκης. Επίσης, σύμφωνα με τον κ. Τριγάζη, «ο υπουργός διέψευσε το θέμα που είχε προκύψει για πειθαρχική δίωξη του πρύτανη του ΕΚΠΑ, πράγμα που αποδεικνύει την ανακολουθία των λεγομένων του, όταν την επόμενη μέρα προβαίνει σε αυτή».

H πειθαρχική δίωξη σε βάρος του Θεοδόση Πελεγρίνη την αμέσως επόμενη ημέρα διέκοψε κάθε δίαυλο επικοινωνίας με τους διοικητικούς υπαλλήλους. «Ο υπουργός είναι αναξιόπιστος και ανακόλουθος με αυτά που μας είπε στη συνάντηση που είχαμε την Κυριακή. Όταν δεν οικοδομείται η απαραίτητη εμπιστοσύνη μεταξύ των δύο πλευρών, πώς θα μπούμε στη διαδικασία του διαλόγου πλέον; Μόνος του διέκοψε το διάλογο ο υπουργός», καταλήγει ο κ. Κουνάκης.