Κινηματογραφικό ταξίδι στην Γερμανία (μέρος β’)
Η εικόνα της διαιρεμένης Γερμανίας παραμένει ανεξίτηλη στην μνήμη των Γερμανών. Τα χρόνια του τείχους του Βερολίνου αποτελούν για την Γερμανία μια μαύρη σελίδα στην ιστορία της, αλλά ο γερμανικός κινηματογράφος δεν θα μπορούσε να μην καταπιαστεί με το θέμα, που συνεχίζει να προβληματίζει και να συγκινεί.
Το thefrog.gr στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος στον γερμανικό κινηματογράφο, ταξιδεύει στην περίοδο της διαιρεμένης Γερμανίας, από την πολυβραβευμένη και γνωστή ταινία «Οι ζωές των άλλων» μέχρι την πρόσφατη «Μπάρμπαρα», ανάμεσα σε άλλα γνωστά και μη φιλμ.
Der Tunnel, 2001
«To Τούνελ» αφηγείται την ιστορία μίας ομάδας ανθρώπων, που με επικεφαλής τον Harry Melchior προσπαθούν να δραπετεύσουν μέσω τούνελ, από την ανατολική στη δυτική Γερμανία. Ο σκηνοθέτης εστιάζει στα πρόσωπα και στον αγώνα τους για την ελευθερία αλλά και στην αλληλεγγύη που αναπτύσσεται μεταξύ τους, και όχι σε μια ακόμη πολιτική καταγγελία.
Βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, καλογυρισμένη, με ένταση και σενάριο που σε κρατάει μέχρι τέλους. Αυτά τα συστατικά την κατέταξαν στις κορυφαίες ταινίες για το τείχος του Βερολίνου και φυσικά στις καλύτερες εκείνης της χρονιάς.
Goodbye Lenin, 2003
Η υπόθεση της ταινίας μιλά για έναν έφηβο που αναγκάζεται να «ξαναχτίσει» το τείχος του Βερολίνουμετά την πτώση του το 1989, προκειμένου να προστατεύσει την ασθενική μητέρα του που πέφτει σε κώμα λίγο πριν την ένωση Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας και ξυπνάει 8 μήνες μετά, όταν ο καπιταλισμός έχει μπει για τα καλά στη ζωή των κατοίκων του Ανατολικού Βερολίνου.
Η ταινία αγαπήθηκε από το κοινό και όχι άδικα. Με ένα ευφυές σενάριο ο σκηνοθέτης καταφέρνει μέσα από τις κωμικές στιγμές όχι μόνο να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή αμείωτο αλλά και να συγκινήσει. Η σεναριακή και σκηνοθετική ματιά του Becker είναι ιδιοφυής και απολαυστική – όπως και η μουσική του Yann Tiersen που ντύνει την ταινία. Μια φρέσκια και διαφορετική ματιά πάνω σε ένα θέμα που ακόμα πονά τη Γερμανία.
Das leben der Anderen, 2006
Ίσως η καλύτερη ταινία που αναφέρεται στην περίοδο του τείχους του Βερολίνου και συγκεκριμένα στην ζωή των Ανατολικογερμανών. Στην ταινία «Οι ζωές των άλλων», μέσα από την ιστορία τριών ανθρώπων, ο σκηνοθέτης ξετυλίγει το κουβάρι μιας μαύρης σελίδας στην ιστορία της Γερμανίας. Χωρίς να χρησιμοποιεί φτηνούς μελοδραματισμούς παρουσιάζει λιτά, αλλά με βάθος και ένταση τα συναισθήματα των ηρώων που βιώνουν την ανελευθερία του καθεστώτος της Ανατολικής Γερμανίας. Ο ρόλος της Στάζι στα χρόνια εκείνα είναι αυτός στον οποίο στέκεται η ταινία.
Χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, εντάσεις και κορυφώσεις η ταινία καταφέρνει να σε βάλει στην θέση των πρωταγωνιστών και να σε κάνει να τους συμπονέσεις θέλοντας και μη. Οι ερμηνείες των ηθοποιών βοηθούν άλλωστε – είναι εξαιρετικές.
Βarbara, 2012
Ένα ψυχολογικό δράμα μέσα στην Ανατολική Γερμανία του 1980 όπου κανείς δεν ξέρει ποιος τον παρακολουθεί. Η Μπάρμπαρα, είναι γιατρός κι έχει κάνει αίτηση για βίζα, για να φύγει από την Ανατολική Γερμανία. Ως τιμωρία, έχει μετατεθεί από το Βερολίνο, σε ένα πολύ μικρό νοσοκομείο στην εξοχή. Ο Γιοργκ, ο εραστής της από τη Δύση, σχεδιάζει ήδη την απόδραση της. Ο συνάδελφός της την μπερδεύει. Είναι ερωτευμένος μαζί της ή κατάσκοπος; Και γιατί την βοηθά; Όσο πλησιάζει η μέρα για να φύγει, αρχίζει και χάνει τον έλεγχο. Για τον εαυτό της, τα σχέδια της, την αγάπη.
Μέσα από το ψυχρό πρόσωπο της πρωταγωνίστριας -της Νίνα Χος, μίας από τις καλύτερες θεατρικές και κινηματογραφικές ηθοποιούς της σύγχρονης Γερμανίας- ο σκηνοθέτης Christian Petzold καταφέρνει να αποτυπώσει εκείνη την δύσκολη εποχή βάζοντας υποψηφιότητα για Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.