Οι 10 φυλές του Facebook

Είναι υπεύθυνο για άπειρες χαμένες εργατοώρες. Για κάποιους η ζωή μοιάζει πλέον αδιανόητη χωρίς αυτό, ενώ ελάχιστοι αντιστέκονται ακόμα στον πειρασμό να φτιάξουν ένα προφίλ.

Οι περισσότεροι, λένε οι στατιστικές, θα περάσουν τουλάχιστον 20 λεπτά τη μέρα ανεβάζοντας status, άρθρα, φωτογραφίες και τραγούδια ή απλώς χαζεύοντας τί κάνουν όλοι οι άλλοι στο Facebook.

Τί κάνουν, αλήθεια; Αν παρατηρήσεις προσεκτικά τις ενημερώσεις στην αρχική σου σελίδα, θα συνειδητοποιήσεις ότι οι περισσότεροι φίλοι σου ανήκουν σε μία από τις παρακάτω δέκα κατηγορίες. Κατά πάσα πιθανότητα, κι εσύ – παραδέξου το.

Η γκόμενα

Κατ’ αρχάς, να το ξεκαθαρίσουμε, δεν είναι απαραίτητα γυναίκα (εκπρόσωποι και των δύο φύλων υπάρχουν σε όλες τις κατηγορίες). Είναι όμως σίγουρα ο απόλυτος νάρκισσος του Facebook. Το 90% των update που κάνει θα είναι φωτογραφίες της, συνήθως selfie. Το άλλο 10% θα είναι πάλι φωτογραφίες της, στις οποίες όμως γενναιόδωρα επιτρέπει να λάμψει δίπλα της η κολλητή, το κανίς ή ο εκάστοτε γκόμενός της. Για κάποιο λόγο πιστεύει ότι ενδιαφερόμαστε για τις πόζες της στις τουαλέτες των Goody’s, μέσα στο ταξί ή στην ουρά της εφορίας. Ζει για τα likes, τα εκθειαστικά σχόλια και τα αιτήματα φιλίας αγνώστων – δεν πιστεύω να είσαι ένας από αυτούς;

Το ζουζούνι

«WWWW einai glykouliiiii!!!11!!! <3 <3 <3», σχολιάζει κάτω από τη φωτογραφία της φιλόζωης (βλέπε παρακάτω). Για το ζουζούνι βέβαια όλοι και όλα είναι glykoulia. Βομβαρδίζει το newsfeed σου με glykoulia minions που λένε glykoutsikes ατάκες και σπαμάρει με ρομαντικά ηλιοβασιλέματα από τη σελίδα “Akomi ki an m pligwses egw sagapw <3”. Αν βρεθείς με tag μαζί με 45 άσχετους σε μια απαίσια ροζ κάρτα που εύχεται “Kalimera se olous!!!1!” θα φταίει το ζουζούνι. Αν, εν έτει 2014, βλέπεις ακόμη να ποστάρεται «Το φλασάκι», θα φταίει πάλι το ζουζούνι. Αν είσαι πάνω από 15 ετών, πάρε τη μυγοσκοτώστρα του delete και απαλλάξου από όλα αυτά.

Ο σάχλας

Συγγενής του ζουζουνιού (το οποίο τον θαυμάζει), αλλά όχι τόσο εκνευριστικός, ο σάχλας στην καλή του εκδοχή είναι ο ατακαδόρος του Facebook- θα ποστάρει πρώτος το πιο πρόσφατο ανέκδοτο και ενίοτε θα σε κάνει να γελάσεις. Στην κακή του εκδοχή θα κάνει απλώς ανελέητα share από το “Ο τοίχος είχε τη δική του υστερία” και, στο τσακίρ κέφι, από το “Κουλούρι”. Ακόμη κι έτσι, πάντως, δεν ενοχλεί κανέναν.

Ο προπονητής του newsfeed

Ο τύπος αυτός είναι η μετεξέλιξη του προπονητή κερκίδας. Αυτός φταίει αν πριν, κατά τη διάρκεια και μετά από κάθε μεγάλο ματς, το newsfeed σου γεμίζει φωτοβολίδες, κασκόλ, συνθήματα και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για τις μανάδες διαιτητών, προπονητών και ποδοσφαιριστών. Αγνοώντας το πόσο λίγο μας ενδιαφέρει, προσφέρει επίσης ζωντανή περιγραφή του αγώνα με ποστ ανά 2′, μαζί με βαθυστόχαστες προπονητικές συμβουλές. «Αυτά συμβαίνουν αν κάνεις τέτοια αλλαγή στο 72′ και μένεις χωρίς αμυντικό χαφ», λέει όταν η ομάδα του δεχτεί γκολ. «ΠΑΜΕ ΜΩΡΗ ΟΜΑΔΑΡΑ! 5-3-2 και άμυνα τώρα!», επανέρχεται μετά την ισοφάριση. Κανείς δεν τον ακούει, και σίγουρα όχι οι παίκτες στο γήπεδο, αλλά συνεχίζει απτόητος.

Ο αγανακτισμένος

Εμφανίστηκε το 2010, πρωτοστάτησε στο “κίνημα” της πλατείας και μετά κλείστηκε σπίτι του αλλά συνέχισε να φωνάζει – μέσω Facebook. Τον αναγνωρίζεις από τα κεφαλαία που χρησιμοποιεί σε όλα τα ποστ και σχόλιά του, την επιεικώς απαράδεκτη ορθογραφία και ορισμένες φράσεις-κλειδί, όπως: «ΔΙΕΔΩΣΤΕ!!11!!» και «ΞΥΠΝΗΣΤΑΙ ΣΥΝΕΛΗΝΕΣΣΣΣ». Μοιράζεται μαζί μας φωτογραφίες του ουρανού ως απόδειξη ότι «ΜΑΣ ΨΕΚΑΖΟΥΝ ΚΙ ΕΜΗΣ ΚΕΙΜΟΜΑΣΤΑΙ», άρθρα με τίτλους που πάντα ξεκινούν με ένα «ΣΟΚ!!!» ή μια «ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ!» και συνεντεύξεις του Αρτέμη Σώρρα. Είναι έτοιμος να πιστέψει και να διαδώσει κάθε θεωρία συνωμοσίας, αρκεί αυτή να συμβαδίζει με τη βασική παραδοχή πώς για την κατάντια της χώρας ευθύνονται οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ, οι Μασόνοι, οι εξωγήινοι, τα Νεφελίμ- βασικά, οποιοσδήποτε εκτός από αυτόν. Νιώθει σαν το Νίο, που έχει καταλάβει ότι ζει στο Matrix και προσπαθεί να απελευθερώσει την ανθρωπότητα από τα δεσμά της. Στην πραγματικότητα είναι ένας θλιβερός βλαξ.

Ο επαναστάτης

Πολύ συχνά τον συγχέουμε με τον αγανακτισμένο, αλλά δεν πρέπει. Ο επαναστάτης ξέρει τί θέλει. ΟΚ, δεν ξέρει ακριβώς τί θέλει, αλλά σίγουρα παλεύει για την ανατροπή της καθεστηκυίας τάξης πραγμάτων. Η διαφορά του από τους πραγματικούς επαναστάτες είναι ότι μοναδικό μέσο πάλης του φαίνεται να είναι το πληκτρολόγιο. Έτσι, ενώ θα περίμενες τις ημέρες απεργιών και διαδηλώσεων να είναι έξω και να παλεύει για το μέλλον σου (αχάριστε), αυτός παραμένει online ποστάροντας «Απεργία σήμερα. Εσύ πού είσαι;» και «Η αλλαγή δεν έρχεται από το Facebook». Μοιάζει να μην καταλαβαίνει την ειρωνεία.

Ο διανοούμενος

Αμόρφωτε, ανίδεε, άχρηστε απλέ χρήστη του Facebook. Πώς τολμάς να χάνεις χρόνο γελώντας με τις σάχλες του σάχλα, ή σχολιάζοντας τις απελπιστικές απλουστεύσεις της μαρξιστικής θεωρίας του επαναστάτη; Για τον διανοούμενο, όλα αυτά είναι μικρότητες, αλλά έχεις τη τύχη να είναι φίλος σου – κι έτσι θα εκπαιδευτείς. Θα διαβάσεις αποσπάσματα Χέγκελ και Κομφούκιου στο πρωτότυπο, θα καταλάβεις ακριβώς πώς λειτουργεί ο επιταχυντής στο CERN και θα χαλαρώσεις ακούγοντας Στραβίνσκι. Μην τολμήσεις να διαμαρτυρηθείς – χάρη σου κάνει.

Ο χίπστερ

Ίσως να θεωρούνταν κι αυτός διανοούμενος, αν ήταν αναγνωρισμένο το διδακτορικό του στα φίλτρα του Instagram. Φωτογραφίζει διάφορα πράγματα που δεν αφορούν κανέναν, όπως για παράδειγμα, τα κοκάλινα γυαλιά του ακουμπισμένα δίπλα σε ένα ακριβοπληρωμένο brioche με καραμελωμένο μάραθο, σε ένα μέρος που δεν θα ανακαλύψεις ποτέ εσύ, ποταπέ μη-hip τύπε, ή όταν το ανακαλύψεις δεν θα είναι πια hip. Για κάποιο λόγο γράφει μόνο στα Αγγλικά και χρησιμοποιεί άπειρα αχρείαστα hashtags (#glasses #food #yum). Είναι απορίας άξιον που χρησιμοποιεί ακόμη το Facebook, αφού αυτό έπαψε να είναι hip το 2006.

Ο μαρκετίστας

Υπάρχουν πολλών ειδών μαρκετίστες: ο blogger που ποστάρει μόνο τα άρθρα του, ο μουσικός που μπαίνει αποκλειστικά για να κάνει πρόμο των live του, η μυστηριώδης τύπισσα που ποστάρει μανιωδώς προσφορές για προϊόντα aloe vera και βέβαια η PRιτζού που σε καλεί σε καμιά δεκαριά events τη μέρα. Δεν είναι κακό να χρησιμοποιείς το Facebook για τη δουλειά σου – αλλά ο μαρκετίστας δεν το χρησιμοποιεί για τίποτα άλλο. Δεν είσαι φίλος του. Είσαι απλώς άλλος ένας δυνητικός πελάτης.

Η φιλόζωη

Αν είναι online, θα το καταλάβεις διότι βομβαρδίζεσαι από κουτάβια που δίνονται για υιοθεσία, γατάκια που χάθηκαν, καμήλες που κλαίνε, δελφίνια που κάνουν τούμπες, καμηλοπαρδάλεις με τα μικρά τους, ιπποπόταμους με τα μικρά τους, χιμπατζήδες με τα μικρά τους, πάρα πολλά μικρά γενικά. Η φιλόζωη επιτελεί ένα σημαντικό έργο ως γραφείο υιοθεσιών και πηγή γλυκούτσικων φωτογραφιών για το ζουζούνι, αλλά τείνει να το τραβάει στα άκρα. Κάποια στιγμή αρχίζουν να σε πνίγουν οι ενοχές που δεν έχεις υιοθετήσει και το τελευταίο αδέσποτο γατί της Αθήνας, δωρίζοντας παράλληλα την περιουσία σου στη WWF.