“Πάλι απόψε” / “Αστοχία”

Πάλι απόψε

Οι σκέψεις μου νυχτερίδες φτερουγίζουν αδιάκοπα
και γεμίζουν το μικρό δωμάτιο
Ο ύπνος πάλι απόψε προτίμησε να πιεί ένα κοκτέιλ
στο μπαρ του επαρχιακού ξενοδοχείου

Ο έρωτας εδώ και καιρό έχει φορέσει στενό τζηνάκι
και ψωνίζεται στην παρακάτω γωνία
Η δουλειά απηύδισε να περιμένει την επόμενη ευκαιρία
μετακόμισε οριστικά σε άγνωστη διεύθυνση

Σκέψεις, λόγια, συναισθήματα
πάλι απόψε συναθροίζονται
σπρώχνουν για να γεννηθούν
Έλεος, θέλω μόνο να κοιμηθώ!

Αστοχία

Όχι, δε μιλήσαμε
Όχι, δε γνωριστήκαμε
Όχι, δε σβήσαμε
ο ένας μέσα στον άλλο

Τώρα που χωρίσαμε
Μου φαίνεται πια
Πολύ αργά
για ν’ αγαπηθούμε…