Στην παραλία με τη Σάσα Γκρέι

Βιβλία για να πάρεις μαζί σου στα μπάνια του λαού και να κερδίσεις τις εντυπώσεις, αφού τα αλείψεις με λάδι για να μαυρίσουν ομοιόμορφα.

Που είναι οι χρυσές εποχές που περπατούσες στην ακροθαλασσιά και συναντούσες πιο πολλούς «Κώδικες Ντα Βίντσι» απ’ ότι ρακέτες; Η κρίση έχει χτυπήσει και το βιβλίο, φίλε αναγνώστη. Εσύ, όμως, που είσαι βιβλιοφάγος, μη μασάς. Πάρε κάτι να διαβάσεις στο μπάνιο σου, και στη χειρότερη περίπτωση το χρησιμοποιείς για προστασία από τον ήλιο. Η στήλη σου κάνει προτάσεις για όλα τα γούστα- η σειρά είναι τυχαία, έγινε κλήρωση παρουσία συμβολαιογράφου.

Bored of the rings (Henry N.Beard-Douglas C.Kenney)

Τίτλος – λογοπαίγνιο για το «Lord of the Rings», το πολύ διασκεδαστικό αυτό βιβλιαράκι σου προσφέρει ένα ανορθόδοξο ταξίδι στη Μέση Γη, καθώς πρόκειται για μία παρωδία του αριστουργήματος του Tolkien. Σεβασμός στο ορίτζιναλ μεν, κανένα έλεος δε. Ο Μπίλμπο Μπάγκινς ονομάζεται «Ντίλντο», ο Φρόντο «Φρίτο» και ο Σόρον «Σόρχεντ». Δε γέλασες, ε; Ούτε εγώ, στην αρχή του βιβλίου. Στην πορεία όμως το μαύρο χιούμορ των συγγραφέων σε κάνει να σκάσεις στα γέλια σε απρόσμενα σημεία. Ο Γκάνταλφ είναι δειλός, ο Λέγκολας και ο Γκίμλι φτάνουν τη γνωστή κόντρα ξωτικών-νάνων στα άκρα ανταλλάζοντας απίστευτες προσβολές, ενώ το ταξίδι προς τη Μόρντορ έχει άρωμα από Monty Python. Κορυφαίο σημείο αυτό που ο Φρόντο κοιτά στον περίφημο καθρέφτη της Γκαλάντριελ, που υποτίθεται ότι δείχνει όσα πρόκειται να συμβούν, και βλέπει… τον Τιτανικό να φτάνει στο λιμάνι της Νέας Υόρκης.

The Juliette Society (Sasha Grey)

«Η Σάσα Γκρέι υπήρξε μία από τις πλέον επιτυχημένες σταρ της βιομηχανίας πορνό του Χόλυγουντ», γράφει το «αυτάκι» του βιβλίου με το βιογραφικό της συγγραφέως, και σου το αναφέρω, φίλε αναγνώστη, στην περίπτωση που είσαι φίλη αναγνώστρια. Αν όμως είσαι φίλος αναγνώστης και δεν γνώριζες ήδη την Σάσα μας, ή είσαι ψεύτης ή είσαι από αυτούς που δηλώνουν ότι «εγώ δεν βλέπω πορνό, αλλά έχω κάτι φίλους που βλέπουν», οπότε πάλι είσαι ψεύτης. Το Σασάκι έχει αφήσει πίσω του την δύσκολη βιομηχανία του θεάματος και έχει κάνει μία νέα αρχή ως ηθοποιός, μουσικός και πλέον συγγραφέας.

Στο πρώτο της βιβλίο, η πορνοστ…εεε η συγγραφέας μας διηγείται μία τολμηρή ιστορία για ενηλίκους, την περιπέτεια μίας αθώας νεαράς φοιτήτριας που καταλήγει να παίρνει μέρος σε σεξουαλικά όργια τύπου «Μάτια ερμητικά κλειστά». Και ποιός καλύτερος να περιγράψει τέτοιες καταστάσεις από τη Σάσα μας; (Που είναι και ελληνικής καταγωγής, για να σε κάνω περήφανο, φίλε πατριώτη αναγνώστη). Πρόκειται για ένα ξεκούραστο ανάγνωσμα, ό,τι πρέπει για την πλαζ, παρότι κουβαλά κάμποσα μειονεκτήματα: η ιστορία είναι κάπως βαρετή και η εξέλιξη είναι πιο προβλέψιμη κι από ματς της Εθνικής Ελλάδας. Επίσης, η Σάσα δεν είναι ακριβώς Ντοστογιέφσκι, αλλά και πάλι θα πουλήσει παγκοσμίως δεκάδες χιλιάδες αντίτυπα παραπάνω από εμάς τους φτωχούς Έλληνες συναδέλφους της, γιατί εμείς δεν εκπορνευτήκαμε κύριοι.

Snuff (Chuck Palahniuk)

Αδύνατον να προφέρω το όνομά του, αλλά ο Palahniuk είναι ο τύπος που έγραψε το «Fight Club», αν αυτό σου αρκεί, φίλε αναγνώστη. Εδώ αντί να γράφει μία πορνοστάρ ως συγγραφέας, ο συγγραφέας γράφει για μία πορνοστάρ. Η Cassie Wright βάζει στόχο ένα παγκόσμιο ρεκόρ, θέλοντας να κάνει σεξ μπροστά στην κάμερα με… 600 άντρες, μόνο που υπάρχει μία μικρή λεπτομέρεια: ο ένας από αυτούς πιθανότατα θέλει να την σκοτώσει. Σε όσους δεν έμειναν στην ταινία Fight Club αλλά διάβασαν και το βιβλίο, οι συγγραφικές αρετές του Palahniuk είναι λίγο-πολύ γνωστές. Οι υπόλοιποι ας υπολογίσουν ότι θα είναι δύσκολο να αφήσουν το βιβλίο από τα χέρια τους, καθώς διαβάζεται μονοκοπανιά, ενώ το κατάμαυρο φινάλε σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό. Προσοχή μην καείς απ’ τον ήλιο, φίλε αναγνώστη.

Women (Charles Bukowski)

«Ναι ρε καραγκιοζάκο master frogo, μάθε μας τον Μπουκόφσκι, δεν τον ξέραμε». Ψυχραιμία, φίλε αναγνώστη. Εσύ που έχεις διαβάσει το «Women», μπράβο σου, συγχαρητήρια, αγόρασε Σάσα Γκρέι τώρα να ηρεμήσεις. Όποιος όμως δεν έχει απολαύσει αυτό το αριστούργημα, καλά θα κάνει να μη χάσει κι άλλο καλοκαίρι διαβάζοντας αθλητική εφημερίδα ή τους Ιλουμινάτι τους πεφωτισμένους. Πρόκειται για ένα βιβλίο που δεν χρειάζεται ούτε κριτική, ούτε ανάλυση, ακριβώς γιατί ο Μπουκόφσκι πιτσίλισε στα μούτρα κριτικούς και αναλυτές, σήκωσε υπερήφανα το μεσαίο  δάχτυλο σε όλους τους σοβαροφανείς, συντηρητικούς ή «καθώς πρέπει» συγγραφείς και αναγνώστες του κόσμου τούτου και έδειξε ότι ένα βιβλίο δεν αγγίζει το τέλειο ούτε με την ορθογραφία, ούτε με τη «γλώσσα», ούτε με το «νόημα» και το «μήνυμα», ούτε με σεβασμό στους «κανόνες»: το μόνο που χρειάζεται είναι αρχί**α.