Στο πάρκο ασφαλής, στην Κυψέλη μαχαιρωμένος

Στο όνομα της ανάπλασης, το Πεδίο του Άρεως περιφράχθηκε και εγκαταλείφθηκε. Τώρα δέχεται ένα ακόμα χτύπημα, με το κλείσιμό του από τις 11 το βράδυ έως τις 6 το πρωί. Η εγκληματικότητα όμως δεν θα εξαφανιστεί με προσωρινό λουκέτο. Αντί σε θάμνους, ίσως να κρύβεται σε στενάκια σκοτεινών δρόμων.

Όταν ακόμη έπαιζα σε τραμπάλες και κούνιες, δεν υπήρχε καλύτερο μέρος από το Πεδίο του Άρεως. Η γιαγιά με ‘παιρνε απ’ το χέρι για να με περάσει από τον μεγάλο δρόμο με τα πολλά τουτού ή αλλιώς την Λεωφόρο Αλεξάνδρας κι εγώ περνούσα φίνα με τ’ άλλα παιδάκια για αρκετές ώρες. Όταν μεγάλωσα λιγάκι περισσότερο, εκτός του ότι περνούσα μόνος μου το δρόμο, το Πεδίο του Άρεως ήταν ξανά αγαπημένος προορισμός. Οι χώροι, κάτι μεταξύ αλάνας και τσιμεντένιου γηπέδου, ήταν ιδανικοί για μπάλα άρα και στις πρώτες επιλογές της παρέας. Ως φοιτητής, εκμεταλλεύτηκα το άλσος ως σημείο διαφυγής. Κάτι τα δέντρα, κάτι η ηρεμία, γινόταν η δουλειά.

Το Πεδίο του Άρεως εδώ κι αρκετά χρόνια έχει πάψει να είναι χώρος αναψυχής. Έχει πάψει να είναι το απάγκιο των καταπονημένων απ’ τη ρουτίνα Αθηναίων. Στο όνομα της ανάπλασης, είδαμε να περιφράσσεται και να εγκαταλείπεται. Τώρα δέχεται ένα ακόμα χτύπημα. Με ανακοίνωσή του. το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής μας λέει ότι αποφάσισε από τις 11 το βράδυ μέχρι τις 6 το πρωί το Πεδίο του Άρεως να παραμένει κλειστό για λόγους ασφάλειας.

Για πολλούς μήνες το πάρκο θύμιζε εργοτάξιο. Περιμετρικά, σε αρκετά σημεία οι λαμαρίνες παραμένουν ακόμα. Μέσα πεσμένοι πυλώνες, ημιτελή έργα, ξεραμένα φυτά κι ακλάδευτα δέντρα. Παντού σκουπίδια. Εικόνα γνώριμη θα μου πείτε για πολλά πάρκα της Αθήνας. Κάπως έτσι όμως οι πιτσιρικάδες κλειδαμπαρώνονται στα δωμάτιά τους και ζουν πέτρινα παιδικά χρόνια. Κάπως έτσι τα πάρκα και τ’ άλση απονεκρώνονται και κάπως έτσι μια ωραία πρωία έρχεται το λουκέτο έστω και για το 1/3 της μέρας σε κάποια από αυτά.

“Διώξαμε από το πάρκο τα παραβατικά στοιχεία και τους καταληψίες σε συνεργασία με την ΕΛ.ΑΣ. Το καθαρίσαμε σε συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων. Ολοκληρώσαμε την περίφραξη και ψηφίσαμε κανονισμό να κλείνει το βράδυ το πάρκο”, ανέφερε ο Γιάννης Σγουρός, ενώ πρόσθεσε ακόμη ότι έχουν προσληφθεί 25 εργάτες και φύλακες που ήδη εργάζονται στο πάρκο, είναι σε εξέλιξη τρεις δημοπρασίες για την καθαριότητα, τη φύλαξη και την περιποίηση των φυτών και των δένδρων, έχουν διατεθεί 1,5 εκατ. ευρώ από πόρους της Περιφέρειας και δεσμευτεί 2,2 εκατ. ευρώ για τις εργασίες στον χώρο, ενώ είναι σε εξέλιξη διαγωνισμός για τη λειτουργία χριστουγεννιάτικου χωριού.

Σε λίγες φράσεις ο Γ. Σγουρός μας είπε όλη την αλήθεια για την πολιτική πραγματικότητα του σήμερα. Έχουμε ένα κράτος, που δεν μπορεί να προστατεύσει. Τους ανθρώπους, τα πάρκα, οτιδήποτε. Αναθέτει σε ιδιωτικές εταιρείες ό,τι δεν μπορεί να κάνει το ίδιο.

Έχουμε επίσης ένα κράτος που λύνει τα προβλήματά με ημίμετρα.

Η εγκληματικότητα δεν θα εξαφανιστεί με προσωρινό λουκέτο. Αντί σε θάμνους, ίσως να κρύβεται σε στενάκια σκοτεινών δρόμων. Θα ‘χει απλώς μεταφερθεί. Στο πάρκο ασφαλής, στο παρακάτω στενό στην Κυψέλη μαχαιρωμένος.

Το πεδίο του Άρεως, πάλι, δεν θα ζωντανέψει μ’ ένα χριστουγεννιάτικο πάρτυ. Το πάρκο θα μπορούσε να ζωντανέψει με απλά πράγματα. Με φώτα που θα λειτουργούν, με ποτιστήρια που δεν θα πιτσιλάνε τα γύρω δρομάκια, αλλά θα καταλήγουν σε φυτά και δέντρα, με παγκάκια που θα μπορείς να κάτσεις να παίξεις κιθάρα και δεν θα ‘ναι ξηλωμένα, μ’ εκδηλώσεις (μια συναυλία που ξεκινά στις 10 μπορεί να τελειώσει και στις 2, ίσως και στις 4), με φύλακες -που έτσι κι αλλιώς θα προσληφθούν- να το προσέχουν ανοιχτό. Ένα ζωντανό πάρκο, αυτόματα βάζει ένα μεγάλο εμπόδιο σε οποιονδήποτε θέλει να κλέψει, να πουλήσει ντρόγκα ή οτιδήποτε. Γι’ αυτό άλλωστε για τις υπόλοιπες ώρες, το Περιφερειακό Συμβούλιο δεν πήρε την ίδια απόφαση.

Το πάρκο, ακόμα και τώρα έχει σφυγμό. Μέχρι πρότινος του έδιναν λόγο ύπαρξης τα βαποράκια και τα κλεφτρόνια. Ήταν ο χώρος που έκαναν διακίνηση, ο χώρος που σημάδευαν το πορτοφόλι κάποιου ανυποψίαστου. Ήρθε η ώρα να του δώσουν λόγο ύπαρξης τα παιδάκια, οι έφηβοι, οι φοιτητές κι οι οικογένειες.