Τουρκία: ο επιτήδειος σύμμαχος

Η θέση της Τουρκίας στην Συρία είναι από τις πλέον περίπλοκες. Υπήρξε και παραμένει στήριγμα του Ισλαμικού Κράτους σε συμφωνία με την Σαουδική Αραβία εναντίον του Άσσαντ. Πρόσφατα προσχώρησε στον συνασπισμό της Δύσης εναντίον του Ισλαμικού Κράτους, το οποίο η ίδια εξακολουθεί και στηρίζει. Παραχώρησε το αεροδρόμιο του Ιντσιρλίκ στην Αμερικανική Αεροπορία που βομβαρδίζει το Ισλαμικό Κράτος. Υπάρχουν έντονες ενδείξεις ότι η Τουρκία αγοράζει το συριακό πετρέλαιο που εκμεταλλεύεται το Ισλαμικό Κράτος και ότι τα σύνορα είναι πορώδη για τους Τζιχαντιστές.

Πρόσφατα η Τουρκία εξαπέλυσε ένα κύμα προσφύγων στην Ευρώπη ώστε η Ένωση σχεδόν να παραλύσει, τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου να διαλυθούν λειτουργικά και η κατάσταση να σωθεί προσωρινά από την υποδοχή μεγάλου αριθμού από την Γερμανία, πριν εμφανιστούν οι υποβόσκουσες τάσεις για κλείσιμο των συνόρων.

Την ένταση του γεωπολιτικού προβλήματος ανέβασε πρόσφατα η Τουρκία με την κατάρριψη του ρωσικού αεροπλάνου. Η Τουρκία είχε υπολογίσει σωστά ότι το ΝΑΤΟ δεν μπορούσε παρά να την στηρίξει ανεξάρτητα τι της είπαν οι Σύμμαχοι της πίσω από τις κλειστές πόρτες. Ο Πούτιν δεν μπορούσε να αντιδράσει στρατιωτικά διότι θα είχε απέναντι του όλο το ΝΑΤΟ.

Ποιοί είναι οι λόγοι της δόλιας συμπεριφοράς της Τουρκίας; Είναι τρείς:

Η δημιουργία του Συριακού Κουρδικού κράτους είναι ο πρώτος λόγος, διότι το κράτος αυτό και σφραγίζει ένα μεγάλο μέρος των τουρκοσυριακών συνόρων και είναι το φυτώριο του ΡΚΚ, το οποίο είναι γνήσια απειλή προς την Τουρκία για απόσχιση του Τουρκικού Κουρδιστάν.

Ο δεύτερος λόγος είναι οι φιλοδοξίες των Τούρκων για επέκταση τους στην Συρία με δικαιολογία την προστασία του Τουρκμενικού στοιχείου το οποίο θεωρούν εθνοτικά τουρκικό. Αυτό έχει το γεωγραφικό για την Τουρκία όφελος ότι ανακόπτει την επέκταση του Συροκουρδικού κράτους μέχρι την Μεσόγειο και εμποδίζει συνεπώς την διέλευση αγωγών, ώστε το Ιρακινό πετρέλαιο να συνεχίσει να διακινείται μέσω Τουρκίας από το Τσεϊχάν. Αυτό αναγκάζει τους Ιρακινούς Κούρδους να είναι φιλικοί προς την Τουρκία γιατί επί του παρόντος είναι η μόνη πρακτική έξοδος προς τις αγορές.

Ο τρίτος λόγος είναι το βαθύ μίσος προς τον Άσσαντ και τα υδάτινα συμφέροντα του Ευφράτη ποταμού τα οποία αφού τώρα δεν μπορούν εύκολα να τα διεκδικήσουν οι Σύροι τα επωφελούνται οι Τούρκοι.

Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθεί η νέο-οθωμανική αντίληψη της Τουρκίας από τον Ερντογάν και την κυβέρνηση του για ηγεμονία στην περιοχή. Οι Τούρκοι έχουν επίσης αντιληφθεί ότι ο Πρόεδρος Ομπάμα θέλει να αποφύγει την στρατιωτική εμπλοκή των ΗΠΑ και ότι η Ευρώπη δεν συνιστά απειλή για την Τουρκία αλλά μάλλον πηγή εσόδων και διπλωματικών παραχωρήσεων.

Με την κατάρριψη του ρωσικού αεροπλάνου η Τουρκία έκανε στροφή προς την Δύση. Όμως παρά την στρατηγική σημασία της Τουρκίας, η Δύση την θεωρεί αβέβαιο σύμμαχο. Πρόσφατα το έγκυρο περιοδικό Forbes που απηχεί τις απόψεις του αμερικανικού οικονομικού κατεστημένου διερωτήθηκε με σκληρό άρθρο αν η Τουρκία αξίζει να παραμείνει σύμμαχος των ΗΠΑ.

Ούτε οι ΗΠΑ ούτε η Ρωσία επιθυμούν εμπλοκή τους λόγω Τουρκίας. Όμως ο κίνδυνος έχει αυξηθεί και μία γενική αυτοσυγκράτηση είναι απαραίτητη.

Ποτέ δεν είχαν διακυβευθεί τόσα σοβαρά ζητήματα τα τελευταία πενήντα χρόνια, όσο αυτά που διακυβεύονται στην Συρία σήμερα.

* Περισσότερα άρθα στο www.kassandros.gr