Όταν οι “κοριοί” αποκαλύφθηκαν

Με αφορμή τις πρόσφατες αποκαλύψεις για παρακολουθήσεις αργηχών κρατών από την NSA, το thefrog.gr θυμάται αντίστοιχα σκάνδαλα που με τη δημοσιοποίησή τους συντάραξαν το πολιτικό σκηνικό και την κοινή γνώμη στις ΗΠΑ αλλά και την Ελλάδα.

Ούτε έναν, ούτε δυο, αλλά 35 ηγέτες κρατών παρακολουθούσε η αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών ΝSA, σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες που δημοσιοποιήθηκαν στα μέσα ενημέρωσης.

Το ντόμινο των αποκαλύψεων για παρακολουθήσεις ηγετών άλλων κρατών από τις ΗΠΑ είχε ξεκινήσει από τον Έντουαρντ Σνόουντεν, ο οποίος διέρρευσε σχετικό απόρρητο έγγραφο. Αν και τα ονόματα των ηγετών δεν αναφέρονται, οι φήμες για παρακολούθηση της Άγκελα Μέρκελ κατά κάποιο τρόπο επιβεβαιώθηκαν από τον Ομπάμα. Ο αμερικανός πρόεδρος δήλωσε ότι αυτή τη στιγμή οι αρχηγοί κρατών δεν παρακολουθούνται, ούτε πρόκειται, αλλά δεν διέψευσε ότι κάτι τέτοιο έχει γίνει στο παρελθόν.

Η υπόθεση αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα των τελευταίων χρόνων, όχι όμως το πρώτο ούτε το μοναδικό. Ειδικά η NSA έχει κατηγορηθεί αρκετές φορές για τοποθέτηση “κοριών”, ενώ μία αντίστοιχη υπόθεση συγκλόνισε την Ελλάδα πριν λίγα χρόνια.

Το thefrog.gr θυμάται σκάνδαλα τηλεφωνικών και μη παρακολουθήσεων που με την δημοσιοποίησή τους συντάραξαν το πολιτικό σκηνικό αλλά και την κοινή γνώμη.

Επιχείρηση Minaret

Η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ (NSA) πρωταγωνίστησε πριν από αρκετές δεκαετίες σε ένα ακόμα σκάνδαλο. Την εποχή των οργισμένων διαδηλώσεων για τον πόλεμο στο Βιετνάμ, η NSA είχε συνεργαστεί με άλλες υπηρεσίες πληροφοριών για να καταρτίσει μια λίστα με ονόματα επικριτών του πολέμου και στη συνέχεια τοποθέτησε κοριούς στα τηλέφωνά τους. Στη λίστα περιλαμβάνονταν ο μεγάλος αφροαμερικανός αγωνιστής Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ο μποξέρ Μοχάμεντ Άλι, δημοσιογράφοι από τους New York Times και τη Washington Post, καθώς και δύο γερουσιαστές.

Η επιχείρηση, που είχε την κωδική ονομασία «Μιναρέ», αποκαλύφθηκε τη δεκαετία του 1970. Τα ονόματα των “στόχων” όμως έγιναν γνωστά μόλις λίγα χρόνια πριν με τον αποχαρακτηρισμό των εγγράφων.

Watergate

Το μεγαλύτερο σκάνδαλο τηλεφωνικών παρακολουθήσεων ήταν αδιαμφισβήτητα η υπόθεση Watergate, η αποκάλυψη της οποίας οδήγησε τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον στην παραίτηση.

Στις 17 Ιουνίου 1972 πέντε διαρρήκτες εισέβαλαν στα γραφεία του Δημοκρατικού Κόμματος και προσπάθησαν να τα παγιδεύσουν με «κοριούς». Πίσω από την επιχείρηση κρυβόταν ο τότε πρόεδρος Νίξον, ο οποίος επιζητούσε την επανεκλογή του με κάθε τρόπο. Ο Νίξον επανεξελέγη, όμως τα επόμενα δυο χρόνια και παρά τις προσπάθειες από τον Λευκό Οίκο να “κουκουλωθεί” η υπόθεση, οι δημοσιογράφοι Γούντγουορντ και Μπερνστάιν συνέχιζαν τις αποκαλύψεις, κυρίως χάρη στην πηγή τους, το «Βαθύ Λαρύγγι». Επρόκειτο για έναν πράκτορα του FBI, τον Μαρκ Φελτ, ο οποίος παραδέχτηκε ότι έδινε πληροφορίες μόλις το 2005, τρία χρόνια πριν από το θάνατό του. Στις 30 Απριλίου του 1973, ο Νίξον ανακοίνωσε ότι αναλαμβάνει την ευθύνη για τις πράξεις στις οποίες πιθανώς είχαν προβεί συνεργάτες του, όμως τόνισε ότι, προσωπικά, δε γνώριζε τίποτα για την υπόθεση.

Στις αρχές του 1974, η κατάσταση για την αμερικανική κυβέρνηση είναι τραγική, καθώς αρκετά πρώην μέλη της έχουν ήδη παραπεμφθεί σε δίκη, μέσα σε ένα γενικότερο κλίμα αποκαλύψεων, συνομωσιών και πολιτικής έντασης. Έτσι το καλοκαίρι του 1974 η δικαστική επιτροπή του κοινοβουλίου αποφασίζει την παραπομπή του προέδρου, ο οποίος τελικά αποχωρεί οικειοθελώς στις αρχές Αυγούστου.

Παρακολούθηση Κ. Καραμανλή

Ήταν το 2006 όταν “έσκασε” το σκάνδαλο τηλεφωνικών παρακολουθήσεων του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή αλλά και κορυφαίων κρατικών αξιωματούχων κατά τη περίοδο 2004-2005. Η υπόθεση είχε μπει στο αρχείο έναν χρόνο αργότερα, καθώς η ανάκριση δεν είχε καταλήξει σε ασφαλή συμπεράσματα. Ωστόσο, το 2010 η υπόθεση άνοιξε εκ νέου και ασκήθηκε ποινική δίωξη για «απόπειρα διακεκριμένης κατασκοπείας» κατά παντός υπευθύνου.

Στο μεταξύ είχαν έρθει στη δημοσιότητα έγγραφα των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών που υποστήριζαν ότι ο  Κ. Καραμανλής όχι μόνο παρακολουθούνταν από το 2006 ως το 2008, αλλά και ότι υπήρχε σχέδιο δολοφονίας του. Έτσι ασκήθηκε ξεχωριστή δίωξη για προπαρασκευαστικές ενέργειες για το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας. Τελικά, τον περασμένο Απρίλιο οι δύο δικογραφίες συνενώθηκαν, καθώς υπήρξαν ενδείξεις ότι οι παρακολουθήσεις και το σχέδιο δολοφονίας του πρώην πρωθυπουργού είχαν κοινή αφετηρία. Οι έρευνες των δικαστικών αρχών συνεχίζονται.