Mythbustin’ Frog: Ο Hendrix ΔΕΝ υποκλίθηκε στον Χιώτη

“«Ο Χιώτης είναι ο καλύτερος κιθαρίστας στον κόσμο», ομολόγησε ο Jimi Hendrix, μετά από ένα ρεσιτάλ στο Σικάγο”, αναφέρει ένα άρθρο που έχει αναπαραχθεί στο μισό ελληνικό Διαδίκτυο. Στο άλλο μισό αναπαράγονται “πληροφορίες” από την εκπομπή “Η Μηχανή του Χρόνου”, σύμφωνα με τις οποίες ο Hendrix ήταν σχεδόν groupie του Χιώτη, όταν ο τελευταίος έπαιζε στη Νέα Υόρκη.

Για την υποτιθέμενη ομολογία του Hendrix στο Σικάγο δεν φαίνεται να υπάρχει ούτε μία πρωτογενής πηγή. Όσο για τη Νέα Υόρκη, τα στοιχεία ξεκινούν και σταματούν σε μία δήλωση της Μαίρης Λίντα στην “ερευνητική” εκπομπή.

Σύμφωνα με την τραγουδίστρια και τότε σύντροφο του Μανώλη Χιώτη, ο βασιλιάς της ηλεκτρικής κιθάρας “είχε έρθει αρκετές φορές και μας άκουγε στο 8th Avenue” και “του ‘ψαχνε την κιθάρα [του Χιώτη] και τον ρώταγε πράγματα”. Η Μαίρη Λίντα υποστήριξε επίσης ότι “κάποια στιγμή είπαν στον Hendrix: ‘είστε ο μεγαλύτερος κιθαρίστας στον κόσμο που έχουμε ακούσει’, [κι αυτός] λέει ‘ναι, γιατί δεν έχετε ακούσει έναν Έλληνα, τον Μανώλη Χιώτη’.”

Ο μύθος όμως φουσκώνει ακόμη περισσότερο με τη βοήθεια του παρουσιαστή της εκπομπής Χρίστου Βασιλόπουλου. Οι δύο μουσικοί, λέει, “μίλαγαν με τις ώρες” και, τελικά, η δήλωση του Hendrix “ήταν το πρώτο βήμα για τη διεθνή αναγνώριση [του Χιώτη]”!

Η ιστορία “μπάζει” από παντού. Η “Μηχανή του Χρόνου” υποστηρίζει ότι η περίφημη δήλωση έγινε στη Νέα Υόρκη το 1965. Το πρόβλημα είναι ότι την εποχή εκείνη ο Jimi Hendrix είναι κάθε άλλο παρά διάσημος: παίζει κιθάρα στην μπάντα του Little Richard, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχει αναγνωριστεί ακόμη ως κορυφαίος κιθαρίστας, αφού δεν έχει ηχογραφήσει ακόμη δικό του υλικό ούτε έχει παρουσιάσει το γνωστό, μοναδικό του στυλ. Μάλιστα, στα μέσα του 1965 απολύεται από το συγκρότημα του Richard. Έναν χρόνο αργότερα απορρίπτεται από τον μάνατζερ των Rolling Stones και φεύγει για την Αγγλία. Εκεί ήρθε η πρώτη επιτυχία, με το “Hey Joe”. Ο Hendrix, λοιπόν, έγινε πραγματικά διάσημος στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1967 – πολλά μίλια μακριά από τη Νέα Υόρκη και πολλούς μήνες μετά το 1965. Η πιθανότητα κάποιος Αμερικανός δημοσιογράφος να τον είχε θεωρήσει κορυφαίο κιθαρίστα και να είχε ενδιαφερθεί για τη γνώμη του νωρίτερα είναι μάλλον ανύπαρκτη.

Ας υποθέσουμε, όμως, ότι η Μαίρη Λίντα (και η “Μηχανή του Χρόνου”, που είναι σαφές πια ότι δεν θέλησε να διασταυρώσει τις πηγές της) έκανε απλώς λάθος στην ημερομηνία. Ο Χιώτης βρισκόταν στην Αμερική από το 1964 έως το 1968. Ο Jimi Hendrix βρέθηκε στην Αμερική μόνο μία φορά το 1967, αλλά στο Monterey Festival στην Καλιφόρνια, όχι στη Νέα Υόρκη. Το 1968, έπαιξε επτά φορές στη Νέα Υόρκη (2/3, 7/3, 17/3, 9/4/ 10/5, 23/8 και 28/11). Τις ενδιάμεσες ημερομηνίες ταξίδευε ή έπαιζε αλλού. Υπάρχει λοιπόν, μία (ακραία) πιθανότητα να συνάντησε ή έστω να είδε τον Χιώτη τον Μάρτιο του ’68, πριν αυτός επιστρέψει στην Ελλάδα. Σε καμία περίπτωση όμως δεν μπορούμε να μιλάμε για συχνές επισκέψεις και συζητήσεις με τις ώρες.

Πώς γίνεται όμως και δεν υπάρχει ούτε μία άλλη πηγή για την σχέση Hendrix-Χιώτη, πέραν των διάφορων αμφίβολης εγκυρότητας ελληνικών sites, που επιδίδονται μανιωδώς το ένα σε copy-paste του άλλου; Δεν υπάρχει ούτε μία αναφορά σε κάποιο αγγλόφωνο μέσο – πέραν των ελληνοαμερικάνικων δημοσιευμάτων, που φυσικά βασίζονται στα αντίστοιχα ελληνικά. Δεν υπάρχει ούτε μία νύξη στις (πολλές) συνεντεύξεις του Jimi Hendrix όπου μιλάει για τις επιρροές του και τους κιθαρίστες που θαυμάζει.

Για να είμαστε ξεκάθαροι: δεν αποκλείεται κάποια στιγμή ο Hendrix να άκουσε τον Χιώτη – είτε ζωντανά είτε σε κάποια ηχογράφηση (ορισμένα από τα “αποκαλυπτικά” άρθρα προσθέτουν στα παραπάνω ότι στο προσωπικό αρχείο του αμερικανού κιθαρίστα βρέθηκαν δίσκοι του έλληνα “μάγου” του μπουζουκιού). Αλλά, μέχρι να έχουμε περισσότερες αποδείξεις από μία εξαιρετικά αμφιλεγόμενη δήλωση της Μαίρης Λίντα, πρέπει να σταματήσουμε να αναπαράγουμε τον μύθο.

Εξάλλου, δεν χρειάζεται καμία “υπόκλιση” του (όποιου) Hendrix για να αναγνωριστεί η αξία του μεγάλου Μανώλη Χιώτη.