Φάκελος βασανιστήρια: O Καρέλι δεν ήταν ο πρώτος

Η ιστορία για τους περισσότερους λίγο-πολύ γνωστή. Ο κρατούμενος Ίλια Καρέλι σκοτώνει τον υπάλληλο και αρχιφύλακα των φυλακών Κορυδαλλού Γιώργο Τσιρώνη. Ακολουθεί η μεταγωγή του στις φυλακές Νιγρίτας, όπου αφήνει την τελευταία του πνοή.

Ο Καρέλι είχε ξυλοκοπηθεί και βασανιστεί και έπειτα είχε αφεθεί να πεθάνει, αποδεικνύοντας ότι σε αυτή την χώρα η δικαιοσύνη  είναι ο νόμος του ισχυρού ενάντια στον αδύναμο, ο νόμος μεσαιωνικών χρόνων τύπου οφθαλμός αντί οφθαλμού, μια λέξη που δεν υπάρχει μέσα στις φυλακές και πολλές φορές ούτε έξω.

Έτσι και στην περίπτωση του βασανισμού του Καρέλι, που έχει πάρει το δρόμο της «δικαιοσύνης» – δυστυχώς ελάχιστοι είναι αυτοί που πιστεύουν πως η υπόθεση θα διαλευκανθεί, πως οι υπεύθυνοι θα τιμωρηθούν και -το βασικότερο- πως κάτι τέτοιο δεν θα ξαναγίνει πότε σε καμία άλλη φυλακή. Κι αυτό γιατί ο Καρέλι δεν ήταν ο πρώτος, ούτε ο μοναδικός κρατούμενος που βασανίστηκε μέσα σε ελληνικές φυλακές.

Κατερίνα Γκουλιώνη, 2009

Στις 18 Μαρτίου του 2009, η Κατερίνα Γκουλιώνη βρίσκεται νεκρή στο πλοίο της μεταγωγής της από τον Πειραιά στις φυλακές Νεάπολης Λασιθίου. Η υπόθεσή της δεν διαλευκάνθηκε ποτέ ενώ το πόρισμα του ιατροδικαστή ήταν «υπερβολική χρήση ναρκωτικών ουσιών». Όμως η Κατερίνα βρισκόταν καθ’ όλη την διάρκεια της μεταγωγής της δεμένη πισθάγκωνα, απομονωμένη από τους άλλους κρατούμενους και με φύλακες γύρω της, ενώ οι κρατούμενοι που την είδαν μιλούν για χτυπήματα στο πρόσωπο. Κανένας εισαγγελέας δεν ερεύνησε τις καταγγελίες, κανείς δεν καταδικάστηκε και έτσι η υπόθεση κουκουλώθηκε.

Η  ίδια είχε καταγγείλει τον Φεβρουάριο του 2009, με επιστολή της στο Συνήγορο του Πολίτη, τις εξευτελιστικές πρακτικές στις οποίες υποβάλλονταν όλες οι γυναίκες κρατούμενες στις φυλακές Θηβών, με τους δεσμοφύλακες να τις γδύνουν και να κάνουν κολπική έρευνα. Είχε κάνει λόγο ακόμη για τις άθλιες συνθήκες των κελιών και της απομόνωσης, την παντελή έλλειψη υγιεινής, την κακή συμπεριφορά και την αυθαιρεσία των δεσμοφυλάκων. Η καταγγελία της όχι μόνο δεν ερευνήθηκε, όχι μόνοι οι υπάλληλοι τα ονόματα των οποίων ανέφερε με φόβο της ζωής της συνέχισαν να εργάζονται στις φυλακές και δεν υπέστησαν καμία ποινή, αλλά από ό,τι φαίνεται αυτή η καταγγελία της ήταν και η ταφόπλακά της.

Φυλακές Γρεβενών, 2013

«Συναντηθήκαμε κατά μόνας με τους οκτώ κρατούμενους που υπέστησαν βασανιστήρια με ξυλοδαρμό και ηλεκτρική εκκένωση, με ειδικό πιστόλι στον αυχένα. Ένας απ’ αυτούς έχει υποστεί ρήξη τυμπάνου και είχε αίμα στο αυτί. Άλλωστε, όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνονται από τις ιατρικές γνωματεύσεις του γιατρού των φυλακών, τον οποίο συναντήσαμε» Ήταν τον Απρίλιο του ’13 όταν ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Τάσος Κουράκης είχε επισκεφτεί τις φυλακές Γρεβενών μαζί με τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης Α.Ρουπακιώτη και είχε κάνει την παραπάνω δήλωση. Η υπόθεση όμως έμεινε στο ράφι της δικαιοσύνης, τίποτα δεν ερευνήθηκε και φυσικά κανένας δεν τιμωρήθηκε.

Bilgehan Karpat, 2014

O τούρκος κρατούμενος Bilgehan Karpat είχε καταγγείλει στις 26 Μαρτίου ότι κατά τη διάρκεια μεταφοράς του από τις φύλακες Κορυδαλλού στο Ναύπλιο δέχτηκε βασανιστήρια από τους δεσμοφύλακες των φυλακών Ναυπλίου. Συγκεκριμένα, τον υπέβαλαν σε σωματική έρευνα και ξυλοδαρμό σε βαθμό βασανισμού, καθώς δέχτηκε χτυπήματα στο πρόσωπο και στο σώμα και του έσπασαν τα δόντια. Η καταγγελία δημοσιοποιήθηκε, προς το παρόν όμως η δικαιοσύνη για μια ακόμη φορά κοιτάζει αλλού.

Συλληφθέντες Μοτοπορείας, 2012

Τα βασανιστήρια όμως δεν περιορίζονται μόνο στις φυλακές και το σωφρονιστικό σύστημα. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου κρατούμενοι προσωρινά από την αστυνομία έχουν υποβληθεί στις ίδιες πρακτικές.

Στις 30 Σεπτεμβρίου του 2012, πραγματοποιείται αντιφασιστική πορεία στον Άγιο Παντελεήμονα ως απάντηση στην επίθεση ομάδας Χρυσαυγιτών κατά του πολιτιστικού κέντρου της Τανζανικής κοινότητας. Η αστυνομία χτυπά την μοτοπορεία και τους διαδηλωτές, τους οποίους κυνηγά στα στενά. Πολλοί από αυτούς συλλαμβάνονται και μεταφέρονται στην ΓΑΔΑ. Οι 15 κρατούνται επί 19 ώρες χωρίς την δυνατότητα να καλέσουν συνήγορο ή κάποιο συγγενή, χωρίς νερό και πρώτες βοήθειες σε αυτούς που είχαν χτυπηθεί. Αντίθετα, σύμφωνα με τις καταγγελίες που έκαναν αργότερα οι συλληφθέντες στην εφημερίδα Guardian, οι αστυνομικοί τους απειλούσαν, τους έφτυναν και τους χτυπούσαν, ενώ γελούσαν και τράβαγαν βίντεο με τα κινητά τους. Οι καταγγελίες συνοδεύονταν από φωτογραφίες των χτυπημένων διαδηλωτών.

Η δήλωση του εκπρόσωπου Τύπου της ΕΛΑΣ κ. Μανούρα ήταν η εξής: «Η Ελληνική Αστυνομία εξετάζει και ερευνά εις βάθος κάθε καταγγελία για χρήση βίας εκ μέρους αστυνομικών. Εάν προκύψουν οι όποιες ευθύνες, η αστυνομία λαμβάνει τα απαιτούμενα πειθαρχικά μέτρα κατά των υπαίτιων αστυνομικών. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Ελληνική Αστυνομία σέβεται πάντα τα ανθρώπινα δικαιώματα και δεν ασκεί βία». Σχεδόν δύο χρόνια μετά; Καμία ευθύνη, κανένας ένοχος. Τόσο απλά. Όπως απλά θα ξεχαστεί μάλλον και η δολοφονία του Καρέλι.