Γιατί ψηφίζουμε στις 25 Μαΐου;
Στις 25 Μαΐου έχουμε ευρωεκλογές. Σιγά το νέο, θα μου πείτε. Κι όμως, οι περισσότεροι ψηφοφόροι δεν έχουν ιδέα τί σημαίνει η ψήφος τους και οι υποψήφιοι δείχνουν να βολεύονται μια χαρά με αυτό.
Περίπου το 67% των σχεδόν 4.000 ερωτηθέντων σε διαδικτυακή δημοσκόπηση αρκετά έγκυρου ενημερωτικού site απαντά ότι δεν γνωρίζει τις αρμοδιότητες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Για άλλη μία φορά, θα αντιμετωπίσουμε τις ευρωεκλογές ως πρόβα τζενεράλε εθνικών εκλογών ή ως ευκαιρία “να στείλουμε μηνύματα” – αλλά μόνο με εγχώριους αποδέκτες.
Γνωρίζουμε για παράδειγμα, ότι οι ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜ.ΑΡ., θα ενταχθούν στην ίδια ομάδα -των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών- στο Ευρωκοινοβούλιο; Το ίδιο ισχύει και για εκείνους του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, που θα ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Αριστερά. Από την άλλη, στο «Ποτάμι» που εμφανίζεται τρίτη ή τέταρτη δύναμη στις δημοσκοπήσεις, θα αποφασίσουν, λέει, μετά τις ευρωεκλογές σε ποιο γκρουπ ευρωβουλευτών θα ενταχθούν. Το ίδιο και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες. Λες και δεν γνωρίζουν τις θέσεις των συμμαχιών στην Ευρωβουλή, που μετρούν ιστορία δεκαετιών.
Γνωρίζουμε ότι αυτή η Ευρωβουλή θα πρέπει να εγκρίνει τον επόμενο πρόεδρο της Κομισιόν; Κατανοούμε τη σημασία που έχει για την Ελλάδα αν αυτός θα είναι ο συντηρητικός Γιούνκερ, ο σοσιαλδημοκράτης Σουλτς, ο φιλελεύθερος Φερχόφσταντ, η “πράσινη” Κέλερ ή ο αριστερός Τσίπρας (ο οποίος, βέβαια, δεν καταδέχτηκε να πάει στο debate των υποψηφίων);
Φαίνεται ότι ούτε το γνωρίζουμε, ούτε μας ενδιαφέρει. Γι’ αυτό και ανεχόμαστε κόμματα που ζητούν λευκή επιταγή (“ψηφίστε μας και θα δούμε μετά ποιον θα στηρίξουμε”) ή αντιμετωπίζουν τις ευρωεκλογές σαν επίσημη δημοσκόπηση (“ψηφίζουμε ΣΥΡΙΖΑ στις 25 και φεύγουν”, “αν δεν ψηφίσουμε Ελιά απειλείται η κυβερνητική σταθερότητα”, “θα γίνουμε Ουκρανία”).
Στην ρίζα όλων αυτών βρίσκεται η συνεχιζόμενη αντιμετώπιση της Ευρώπης σαν κάτι μακρινό, έξω και πέρα από την Ελλάδα, που αποφασίζει για εμάς χωρίς εμάς. Τί τραγική ειρωνεία: αυτή τη μία φορά κάθε πέντε χρόνια που έχουμε τη δύναμη να επηρεάσουμε τις εξελίξεις στις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο, εμείς συζητάμε για τα πάντα εκτός από την Ευρωπαϊκή Ένωση.