«Απαγορεύεται το κάπνισμα στους χώρους που επιτρέπεται»

Στην Ελλάδα του σήμερα, εκτός των άλλων τραγελαφικών που συμβαίνουν, καταθέτω κι ένα ακόμα θέμα, το οποίο κατά διαστήματα γίνεται πρωτοσέλιδο και μετά ξαναμπαίνει στον «οίκο της λήθης». Πρόκειται για τον διάσημο νόμο περί απαγόρευσης του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους.

Πείτε μου ειλικρινά, ποιος από εμάς δεν έχει διαπληκτισθεί με τους φίλους του γι’ αυτό το θέμα; Συνήθως, η κατάληξη είναι του τύπου: «Έλα μωρέ, Έλληνες είμαστε, δεν πειθαρχούμε εμείς, άσε τους Ευρωπαίους να είναι ξενέρωτοι».

Βέβαια, το γεγονός ότι στην Νότια Ιταλία, στην Νότια Ισπανία,στην Τουρκία κλπ. ο νόμος έχει τηρηθεί απόλυτα, μας τοποθετεί υπεράνω και των νότιων φίλων μας. Όμως, λίγο πολύ, την «λεβεντομαλακία» μας την παραδεχόμαστε όλοι, έστω και σαν στιγμές εξομολόγησης.

Αυτό που με τρελαίνει, ζώντας αποκλειστικά στην Ελλάδα, και όχι ως part time visitor, είναι το εξής: οι εκπρόσωποι του Κοινοβουλίου, οι προϊστάμενοι του υπουργείου Υγείας, οι υπεύθυνοι των Υγειονομικών Υπηρεσιών, γνωρίζουν πολύ καλά εάν κυκλοφορούν στην πόλη τους, ότι «απαγορεύεται το κάπνισμα στους χώρους που επιτρέπεται». Αυτή θα ήταν μια σωστή και to the point επιγραφή με προοπτική βραβείου Guinness.

Το ποσοστό των καταστημάτων εστίασης, καφέ, bar, νυχτερινών κέντρων διασκέδασης αλλά και γραφείων δημοσίων υπηρεσιών στα οποία αποκλείεται να μυρίσεις καπνό, νομίζω ότι μετά βίας αγγίζουν το 5%.

Γιατί λοιπόν, κύριοι Υπουργοί, Περιφερειάρχες και λοιποί νομοθέτες δεν φέρεστε για μια φορά με ειλικρίνεια και δεν αφήνετε τον κόσμο να καπνίζει με την ησυχία του παντού, αφού έτσι κι αλλιώς καπνίζει παντού; Γιατί δίνετε την ευκαιρία σε κάποιους να ρουφιανεύουν και να την πληρώνουν συνήθως οι πιο νομοταγείς; Αφού έλεγχος στα καταστήματα γίνεται «κατόπιν καταγγελίας». Πέφτει λοιπόν πού και πού πρόστιμο 1200 ευρώ σε κάποιον που δέχτηκε στον χώρο του μερακλή πελάτη, και ο απέναντι «μαγαζάτορας» που πιθανόν να είναι και ο ρουφιάνος της ιστορίας, περιμένει τους νικοτινολάτρεις με ανοιχτές αγκάλες. Και πάει λέγοντας. Δεν βρήκα ούτε ένα μαγαζί εκτός κέντρου Αθήνας-Θεσσαλονίκης χωρίς τασάκια. Εσείς;

Ας σοβαρευτούμε και ας μην παίζουμε το παιχνίδι της στρουθοκαμήλου συνεχώς.

Προτείνω στην δημόσια και ιδιωτική τηλεόραση να κάνει σοβαρή έρευνα γι’ αυτό το θέμα, όχι σαν πυροτέχνημα, αλλά με μεγάλο ποσοστό καλεσμένων και ερωτηθέντων. Και να είναι εκεί και ο Υπουργός Υγείας. Θα περάσουμε πολύ ωραία!

Ντόρα Ρίζου