Altribe: «Ίσως η μοναξιά να είναι η βαθύτερη αποτυχία του πολιτισμού μας»

Όχι πολύ καιρό μετά τον τελευταίο τους δίσκο «Aphrodisiac» (2014), οι Altribe επέστρεψαν, ίσως στα καλύτερά τους έως τώρα, με μια νέα δισκογραφική δουλειά που κυκλοφορεί από την ΕΜΣΕ και φέρει το όνομα «Spooky Train».

Υπό τους νέους «out of the blues» ήχους τους, με ψυχεδελικούς υπαινιγμούς και δυναμικό groove, οι Altribe μιλούν ένα ανοιξιάτικο απόγευμα στο Βάτραχο για το ταξίδι τους στο Βερολίνο, το νέο τους δίσκο, την αναγέννηση και τους ήρωες που οφείλουμε να ανακαλύψουμε μέσα μας.

Το νήμα που καταλήγει στο νέο δίσκο και ήχο των Altribe ξεκινά από το ταξίδι τους στο Βερολίνο το 2014, το οποίο πραγματοποίησαν για χάρη της προώθησης του δίσκου τους «Aphrodisiac». Όπως θυμάται και ο εξαιρετικός drummer, Albert Παναγιωτόπουλος, «το κλίμα εκεί ήταν πολύ πιο ζεστό από ό,τι το περιμέναμε. Οι άνθρωποι στο εξωτερικό αγαπούν το διαφορετικό και το νέο στη μουσική και το υποστηρίζουν». Μετά από αυτό το ταξίδι όλα άλλαξαν για τα μέλη του συγκροτήματος, σχεδόν «μπήκαν σε άλλο σύμπαν», όπως είπαν και οι ίδιοι, με σημαντικότερη αλλαγή την προσθήκη του Απόστολου Καρατζά ως κιθαρίστα του συγκροτήματος. «Εκείνο το καλοκαίρι» συμπληρώνει η αισθαντική φωνή των Altribe, Φιόνα Λαμπρίδη, «κάναμε πολλές πρόβες για να δέσουμε μεταξύ μας και πολλά κομμάτια που περιλαμβάνονται στο “Spooky Train” γράφτηκαν τότε».

Στους Altribe αρέσει πολύ να παρομοιάζουν το νέο τους δίσκο με το τραγούδι ενός μοναχικού ανθρώπου στην πολύκοσμη πόλη. Ο Δημήτρης Μπίλλιας, ο άνθρωπος που δίνει το groove στον ήχο των Altribe με το μπάσο του, μας βοηθά να φωτογραφίσουμε αυτόν τον μοναχικό τύπο: «Θα είχε χαρακτηριστικά από όλους μας, και ως μονάδες και ως μπάντα. Προσπαθεί να επιβιώσει σε μια πόλη, βλέποντας όλα όσα συμβαίνουν γύρω του, και δημιουργεί τη μουσική που θέλει να δημιουργήσει». «Αυτός ο άνθρωπος είναι μοναχικός, αλλά τελικά δεν τον καταπίνει η μοναξιά» συμπληρώνει η Φιόνα, ενώ ο Albert διαπιστώνει πως «ίσως η μοναξιά να είναι και η βαθύτερη αποτυχία του πολιτισμού μας, κατά κάποιο τρόπο. Εκεί που θέλει να βοηθήσει τον άνθρωπο να προχωρήσει, εκεί ακριβώς τον περιορίζει και τον κάνει μοναχικό».

Συνεπείς σε ό,τι χαρακτηρίζει τη μοναχικότητα, αλλά και το δυναμισμό του ήχου τους, οι Altribe δηλώνουν πως, σε μια εποχή που «όλοι κρίνουν το σύστημα, το κόμμα, το διπλανό τους», δεν τους ενδιαφέρει πλέον να κρίνουν, παρά μόνο να δρουν. Με αφορμή αυτή τους τη στάση, αναζητήσαμε κατά πόσο σήμερα αποκτά νόημα η έννοια της κριτικής και η προσωπικότητα του ειδήμονα, σε μια εποχή που η πληροφορία είναι ελεύθερη, γρήγορη και προσβάσιμη. «Εγώ δε βλέπω κριτική σε ό,τι μπορεί να γράψει ο καθένας, είναι απλά μια οπτική» ομολογεί ο Απόστολος, ενώ ο Δημήτρης διαπιστώνει πως «όλοι μπορούμε να βάλουμε ταμπέλες, αρκεί αυτό που κάνουμε να το κάνουμε σωστά. Κατά τη γνώμη μου, κατά ένα μεγάλο μέρος στην Ελλάδα γίνεται λάθος». «Πάρα πολλοί άνθρωποι δηλώνουν κάτι που δεν είναι» συμπληρώνει – όπως συχνά και αβίαστα συνηθίζουν να κάνουν μεταξύ τους τα μέλη των Altribe – ο Albert, «όπως και οι καλλιτέχνες, για παράδειγμα. Μην ξεχνάμε εξάλλου οτι ζούμε και σε ένα σύστημα που προωθεί τη μετριότητα, γιατί έτσι βολεύει. Αυτό είναι κάτι που έχουμε ζήσει στο πετσί μας και το αντιμετωπίζουμε, αλλά είμαστε αρκετά σκληροί».

Ποια είναι ωστόσο τα κριτήρια για να θεωρηθεί κάποιος καλλιτέχνης εν τέλει; Το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό του Albert είναι η λέξη «δημιουργός», ενώ για τη Φιόνα «η καλλιτεχνία δεν έχει να κάνει με την επιβίωση, αλλά με το ευ ζην».

Ξεκινώντας την ακρόαση του νέου δίσκου, το πρώτο κομμάτι που μας υποδέχεται, «Be the hero», μας βάζει σε μια αναζήτηση για τους ήρωες εκείνους που χρειαζόμαστε, αναζητάμε ή έχουμε όλοι στη ζωή μας. Με μεγάλη έκπληξη διαπιστώσαμε κατά τη διάρκεια αυτής της αναζήτησης πως τα τέσσερα μέλη των Altribe δε συναντήθηκαν και τόσο τυχαία ή αναγκαία – όλοι μοιράζονται την ίδια πεποίθηση: «be the hero of yourself». Για τον Albert η μη συνειδητοποίηση αυτής της ανάγκης φέρει ανεξήγητες συμπεριφορές και εντάσεις στις σχέσεις των ανθρώπων. Για τη Φιόνα είναι μια πραγματικότητα από όταν ήταν μικρή, όταν ανάμεσα σε άλλους δεν είχε ποτέ είδωλα και παραδείγματα προς μίμηση, παρά μόνο εμπνεύσεις. Για τον Απόστολο είναι ο μόνος τρόπος να επιτύχεις και για το Δημήτρη είναι ο μόνος τρόπος να αποκτήσεις τη δική σου ταυτότητα, όπως έκανε και ο ίδιος με τη μουσική.

Λίγο αργότερα στο δίσκο έρχεται το κομμάτι «Stick to me», εισάγοντάς μας στη διαδικασία της αναγέννησης, με το timing της και τα όποια προαπαιτούμενά της, τα οποία συζητήσαμε με τους Altribe. «Η αναγέννηση είναι ένα φαινόμενο που βιώνει ο άνθρωπος έτσι κι αλλιώς. Έρχεται όντως μια στιγμή για την αναγέννηση, η οποία ωστόσο δεν έρχεται τυχαία, έχει προηγηθεί μια, σκληρή μάλιστα, διεργασία. Για κάθε άνθρωπο είναι έργο ζωής αυτό και πρέπει να είναι έτσι. Κάθε άνθρωπος πρέπει να ψάχνει συνεχώς τον εαυτό του, να προσδιορίζεται συνεχώς και να αναπροσαρμόζεται. Η αλλαγή είναι στη φύση του. Βλέπουμε πολλούς ανθρώπους να προσπαθούν να νιώσουν ασφάλεια μέσα από κάτι σταθερό. Μοιραία, είναι αδύνατο. Το περιβάλλον αλλάζει, οι άνθρωποι αλλάζουν. Και όσο πιο πολύ αντιστεκόμαστε σε αυτό, τόσο πιο σκληρές είναι οι συνέπειες για εμάς τους ίδιους. Αν συμφιλιωθείς με αυτό, καθοδηγείς ο ίδιος την αναγέννησή σου. Αλλιώς γίνεται με το σκληρό τρόπο – αλλά γίνεται».

Η συζήτηση πριν να δώσουμε ραντεβού στη σκηνή της Σφίγγας για την παρουσίαση του νέου τους δίσκου δε θα μπορούσε να τελειώσει χωρίς ένα σχολιασμό για την ελληνική blues σκηνή και όσα τη χαρακτηρίζουν. Έπειτα από μια σύντομη διαπίστωση ότι δεν υπάρχουν πολλές ελληνικές blues μπάντες με πρωτογενές υλικό, ο μπασίστας των Altribe αναφέρει χαρακτηριστικά πως για εκείνον «δεν υπάρχει σκηνή στην Ελλάδα, είναι ένα μηδέν, και μάλιστα το θέμα είναι ιστορικό, γιατί κανείς δεν έχει πολεμήσει με τον εαυτό του, ώστε να μπορέσει να υποστηρίξει κάτι τέτοιο». Το αποτέλεσμα είναι πολλοί καλλιτέχνες να παραιτούνται των προσπαθειών για πολλούς και φυσικά σοβαρούς λόγους:

«Θέλει σθένος να εκτεθείς και μάλιστα σε έναν τόπο που ο κόσμος δεν έχει μάθει να δέχεται εύκολα το νέο. Συνήθως έρχεται αρνητικά προδιατεθειμένος και πρέπει να τον κερδίσεις» αναφέρει η Φιόνα.

Την Πέμπτη, 12 Μαΐου, οι Altribe παρουσιάζουν το νέο τους δίσκο στο Σφίγγα Music Theatre (Ακαδημίας & Ζωοδόχου Πηγής, Αθήνας), ενώ πολύ σύντομα, στις 28 του μηνός, θα κάνουν και ένα πιο χαλαρό album release party στο Σποράκι (Αρχέλου 11, Παγκράτι). Ετοιμάζονται για πολλές ακόμα συναυλίες σε Αθήνα και Σύρο, ενώ το καλοκαίρι θα συμμετέχουν και σε αρκετά φεστιβάλ. Για περισσότερες πληροφορίες ενημερώνεστε από το website τους.

Το νέο τους δίσκο, «Spooky Train», με το minimal και ταυτόχρονα oldschool artwork από την Ελένη Αχιλλεοπούλου, μπορείτε – και πρέπει – να τον βρείτε μέσω παραγγελίας από το website τους, καθώς και σε δισκοπωλεία της Αθήνας, μεταξύ των οποίων Public και Reload, τα οποία σύντομα θα πληθύνουν.

Είναι δυναμικοί, σκληροί ρεαλιστές και ταυτόχρονα ρομαντικοί. Είναι groovy και «out of the blues». Είναι οι Altribe και στις 12 Μαΐου επιβιβαζόμαστε στο spooky τραίνο τους. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να φοβόμαστε ωστόσο, στη διαδρομή θα περάσουμε μόνο από ψυχεδελικούς blues rock σταθμούς που θα θυμόμαστε καιρό!