LiE: «Αν βγεις πολλές φορές με το Διάβολο, δε σε σώζει μια φορά με το Θεό»
Οι LiE συστήνονται για πρώτη φορά στο κοινό με το album τους «Back to Basics». Με επίσημη κυκλοφορία 1η Απριλίου 2015 (και δεν είναι ψέμα), ο δίσκος αυτός έπεσε στα χέρια του Βατράχου, ο οποίος με τη σειρά του ανέκρινε τους LiE ένα βροχερό βράδυ στο κέντρο της Αθήνας σε μια κουβέντα γύρω από τη μουσική βιομηχανία, την αλληλεγγύη και το «σωστό πράγμα» που καλούμαστε να κάνουμε.
Με έντονες επιρροές από την grunge και post-grunge rock μουσική σκηνή, οι LiE ονομάζουν τον πρώτο τους δίσκο «Back to Basics», όχι τόσο χάρη σε αυτές τις αναφορές, αλλά στη δική τους αρχή ως μπάντα και όσων μεσολάβησαν από τότε μέχρι σήμερα: «Το “Back to Basics” έχει χωρέσει όλα όσα έχουμε ζήσει και έχουμε κάνει από το 2009 που ξεκινήσαμε. Τα κομμάτια που ακούγονται σε αυτό το δίσκο είναι η τελική μορφή ιδεών και κομματιών, καθένα από τα οποία μπορεί να έχει και τρία ή τέσσερα demos».
Στην ωμή και ορθολογιστική αρένα της μουσικής βιομηχανίας και του «μάρκετινγκ», θα λέγαμε ότι το πρώτο album των LiE άργησε να κυκλοφορήσει, αν αναλογιστούμε τα πρώτα κομμάτια του 2010 αλλά και τα πολλαπλά demos. Οι ίδιοι εξηγούν πως «άργησε γιατί, πέρα από το να γράφουμε μουσική, είχαμε τη λόξα να κάνουμε παραγωγές και να στεκόμαστε στους ήχους. Ο λόγος που τα κομμάτια είχαν τόσα demos ήταν γιατί συνέχεια κάτι μαθαίναμε. Γενικά το ξεψειρίσαμε αρκετά. Έφτασε όμως μια στιγμή που είπαμε “αυτό κάναμε, αυτό είμαστε τώρα, πρέπει να κλείσει αυτό το κεφάλαιο”. Μπορεί σε δυο χρόνια να μη μας αρέσει, αλλά ξέρουμε ότι είναι το καλύτερο δυνατό αυτή τη στιγμή».
Με άλλα λόγια, το «Back to Basics» βάζει μια άνω τελεία σε όσα ανακάλυψαν ως τώρα, δίνοντάς τους έτσι το πράσινο φως να συνεχίσουν με καινούργιο υλικό – ήδη υπάρχον μιας και «μαθαίνοντας τόσο καιρό τη διαδικασία του στούντιο» όπως μας λέει και ο κιθαρίστας George Garvin, «μάθαμε να παίζουμε καλύτερα, να δένουμε πιο γρήγορα και να μας μένει πάντα χρόνος στις πρόβες να γράφουμε κάτι καινούριο».
Στον πρώτο τους δίσκο δίνουν το δικό τους μήνυμα με το «Time to Shout», το οποίο γράφτηκε το 2008, με αφορμή τα γεγονότα του Δεκέμβρη, και «δυστυχώς είναι ακόμα επίκαιρο». Για τον μπασίστα των LiE, Fogg, αυτό είναι κάτι εν μέρει λογικό, αφού «στην κοινωνία τα πράγματα δεν αλλάζουν τόσο γρήγορα, πρέπει να περάσουν γενιές. Δυστυχώς όσο πιο κοιμισμένος είναι ένας λαός, τόσο περισσότερος καιρός πρέπει να περάσει». Παρόλα αυτά, από τότε μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει κάποια πράγματα: «Εκείνη την εποχή υπήρχε μια πιο ρομαντική αντίληψη – να βγούμε στην πλατεία να διαδηλώσουμε. Πολεμάς όμως με πολύ άνισους όρους όταν υπάρχουν άνθρωποι, με εξοπλισμό και όπλα, που πληρώνονται για να σε χτυπήσουν. Δεν ξέρουμε επομένως πώς μπορούμε να πολεμήσουμε με αυτόν τον τρόπο. Το κομμάτι αυτό είναι περισσότερο ένα κομμάτι αλληλεγγύης, με γνωστό αντίπαλο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τους πολιτικούς και κάθε προσπάθεια ταξικής συμφιλίωσης, όχι γενικά κι αόριστα».
Αφού πλέον δεν είναι η πλατεία η λύση, πού και πώς θα φωνάξουμε επιτέλους; «Για μένα υπάρχουν δυο τρόποι» απαντάει ο Fogg, «η αντίρρηση και η φαινομενική υποδούλωση, ανάλογα με το πόσο κόντρα θες να πας στο συμφέρον σου. Εγώ για παράδειγμα δε βλέπω πια τηλεόραση, φιλτράρω αυτά που διαβάζω, συσπειρώνομαι με άλλους ανθρώπους», ενώ ο Garvin συμπληρώνει πως «οι δεσμοί μεταξύ μας και η συνείδηση μπορούν να μας προστατέψουν».
Με αφορμή τις αλλαγές στο ελληνικό πολιτικό και κοινωνικό τοπίο από τότε μέχρι σήμερα, αναζητήσαμε κάπου και την αισιοδοξία. «Δε μπορείς να είσαι αισιόδοξος όταν οι αποφάσεις δεν παίρνονται από εσένα. Θα ήμασταν αισιόδοξοι αν ξέραμε ότι έχουμε να κάνουμε ένα πράγμα και μπορούμε να το φέρουμε εις πέρας. Πριν δυο μήνες είχαμε τη δυνατότητα να πάρουμε μια μεγάλη απόφαση και, αν εξαιρέσεις ότι όλο το εκλογικό σύστημα μπάζει, ήταν η καλύτερη δυνατή απόφαση που θα μπορούσαμε να πάρουμε. Παρόλα αυτά, αν έχεις βγει πολλές φορές για καφέ με το Διάβολο, αν βγεις μια φορά με το Θεό δε σώζεσαι. Όποιος μπλέκεται με αυτό το σύστημα δεν είναι καθαρός: είτε ξέρει πράγματα που εσύ δεν ξέρεις, είτε σου υπόσχεται πράγματα που ο ίδιος ξέρει πως δε μπορούν να γίνουν. Πάντως η ιστορία μας έχει αποδείξει πως, όταν έχουμε φτάσει στον πάτο, μόνο να ξανανέβουμε μπορούμε όλοι μαζί».
Κάπως έτσι καταλήξαμε και στο σωστό πράγμα, «Right Thing» όπως ακούμε και στο δίσκο, το οποίο καλούμαστε όλοι να κάνουμε: «Δε μπορείς να ξεκινήσεις κάτι που να είναι στο δικό σου έλεγχο χωρίς πρώτα να το κατακτήσεις εσύ ο ίδιος. Αυτό είναι το σωστό για εμάς. Οι αλλαγές δε γίνονται τόσο γρήγορα όσο νομίζουμε, δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε».
Όσον αφορά μια μικρότερη κλίμακα της κοινωνίας, άμεσα συσχετιζόμενη με τους LiE, το χώρο της ελληνικής rock σκηνής, εκείνοι φαίνονται έτοιμοι να πουν πολλά και να συμβουλεύσουν ακόμα περισσότερα καλλιτέχνες και κοινό.
«Είναι δύσκολο να πεις ότι αυτή τη στιγμή, άμεσα και γρήγορα, θα έχουμε μια μεγάλη αγγλόφωνη rock σκηνή στην Ελλάδα, η οποία μάλιστα θα εδραιωθεί. Μια τέτοια σκηνή χτίζεται αργά, βασανιστικά, επίπονα, με πολλές δυσκολίες και κόντρα τον άνεμο. Πιστεύω ότι κατέχει ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής μουσικής. Η εξέλιξή της είναι στο χέρι των Ελλήνων καλλιτεχνών, κυρίως όσων μένουν στη αφάνεια, όσων παίρνουν 100 ευρώ τα 5 άτομα, όσων τα κάνουν όλα με τη μέθοδο DIY. Χρειαζόμαστε λιγότερη γκρίνια και περισσότερη αυτοπεποίθηση» είπε ο Fogg, ενώ ο Garvin με τη σειρά του διαπιστώνει πως «σήμερα λείπει ο χρόνος. Όταν λείπει ο χρόνος, ό,τι και να κάνεις, το κάνεις γρήγορα και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να το κάνεις πρόχειρα. Σε αντίθεση με αυτό, υπάρχουν μπάντες, και αντίστοιχο κοινό που τις ακολουθεί, που κάνουν τρομερές δουλειές».
«Εγώ προσωπικά ελπίζω ότι θα υπάρχει τέτοια πνευματική ανάπτυξη στους Έλληνες ώστε εμείς και άλλες καταπληκτικές μπάντες που υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα να μπορούμε να συντηρούμαστε και να προσφέρουμε αυτό που θέλουμε να προσφέρουμε», δηλώνει ο drummer των LiE, George Kay, ενώ από την άλλη πλευρά δίνει και μια συμβουλή- μαζί με μια προειδοποίηση- σε απανταχού ελληνικές μπάντες: «Πρέπει να βοηθάμε ο ένας τον άλλο, γιατί στο τέλος θα καταλήξουμε όλοι να παίζουμε στα μπουζούκια, τα οποία είναι πολύ τίμια ως τέτοια, αλλά είναι κάτι που δε θέλουμε να κάνουμε. Πρέπει να καταλάβουμε πλέον ότι δεν υπάρχει ανταγωνισμός, κάθε μπάντα έχει το δικό της ήχο και έχει κάτι διαφορετικό να προσφέρει».
Η παρακολούθηση και υποστήριξη ελληνικών συγκροτημάτων είναι πλέον μέρος του lifestyle των LiE. Έτσι, οι μπάντες που προτείνουν και στηρίζουν, λοιπόν, με τη σειρά τους είναι οι End of Iris, Matter of Act, The Weeping Clown, 10 Code, Stonebringer, Half Note, AlcohoL, Papersmile, Black Circus, Core the Band και Victory in Rio.
Ο δίσκος διατίθεται από σήμερα, 1η Απριλίου, στο Bandcamp, στο οποίο ο καθένας μπορεί να διαθέσει όποιο ποσό επιθυμεί, στα i-Tunes, στο Amazon και σε όλα τα διαδικτυακά καταστήματα, ενώ τέλη Απρίλη θα περιμένουμε και επίσημη παρουσίασή του σε κάποια μουσική σκηνή της Αθήνας. Από τη σελίδα των LiE στο Facebook θα μάθουμε σύντομα περισσότερα.
* Θα βρείτε το “Back to Basics” των LiE στα παρακάτω links:
Βandcamp: https://lieofficial.bandcamp.com/releases
iTunes: http://apple.co/1F9mkeC
Amazon: http://amzn.to/1BDNy8s
Spotify: http://bit.ly/1C2Hnur