Mosh pit στη Μποφίλιου και πώς να φτιάξεις το δικό σου φεστιβάλ

Published On 26 June 2014 | By Βαγγέλης Γαροφάλλου | Βαγγέλης Γαροφάλλου - Master Frogo

Σκόρπιες σκέψεις για τη γκρίνια όσον αφορά το φετινό, διαφορετικό Rockwave Festival και τη γραφικότητα του ροκ κοινού στην Ελλάδα.

Από την ώρα που άρχισαν να ανακοινώνονται τα πρώτα ονόματα του φετινού Rockwave, ξεκίνησε η γκρίνια. Αλλωστε, κάθε χρόνο είχαμε συνηθίσει μία ή δύο μέταλ μέρες και μία «εναλλακτική», όλες με μεγάλα ξένα ονόματα και κάποια ελληνικά γκρουπ να παίζουν νωρίς το μεσημέρι σε τριάντα άτομα που κάνουν ηλιοθεραπεία. Α, υπήρξε και η περσινή παράλογη κατάσταση με τους Iced Earth να ανοίγουν τη… Λάνα Ντελ Ρέι. Παιδάκια, γλυφιτζούρια και ανάμεσά τους μαλλιάδες με αμάνικα τζιν γιλέκα να χτυπιούνται με το «Vengeance is mine». Μια ομορφιά.

Ο περσινός παραλογισμός έδωσε φέτος τη θέση του σε μία διαφορετική διοργάνωση. Η μία μέρα είναι γεμάτη ελληνικό ραπ (ή χιπ χοπ, ή λόου μπαπ, να με συμπαθάτε δε μπορώ να καταλάβω τη διαφορά, το μόνο που καταλαβαίνω είναι οτι όλοι ραπάρουν με μία φωνή σαν να σφίγγονται) και η άλλη είναι μία ενδιαφέρουσα έντεχνη βραδιά, με τον Γιάννη Χαρούλη, τη Νατάσα Μποφίλιου και τους Greeklish Babylοn.

«Και που είναι το ροκ, τι Rock-wave είναι αυτό;», διαμαρτύρεται ο τύπος με το κολλητό παντελόνι. Γιατί ρε φίλε, είναι «wave»; Έχεις δει πουθενά θάλασσα στη Μαλακάσα; Επίσης οι Morbid Angel και οι Sepultura που θέλεις να δεις εσύ, ροκ είναι; Μέταλ του κερατά (horns up) είναι. Πιο κοντά στο ροκ είναι οι Greeklish Babylon, που παίζουν όντως ροκ διασκευές μεταξύ άλλων, παρά οι Sepultura.

mpofiliouRockwave1

Πριν αρχίσεις να με βρίζεις, αγαπητέ μεταλά αναγνώστη, άσε με να σου εξηγήσω. Αν ρωτήσεις εμένα το ιδανικό line up που θα ήθελα να δω σε ένα καλοκαιρινό φεστιβάλ, θα καταλάβεις οτι δεν απέχουμε και τόσο.

Headliners θα ήθελα τους Iron Maiden, γιατί πάντα θα θέλω headliners τους Iron Maiden και εσύ που πετάχτηκες και είπες οτι έχουν έρθει 150 φορές και είναι γέροι, να μην έρθεις στο Φεστιβάλ μου. Πριν τους Maiden θα ήθελα να παίξουν οι Motorhead, γιατί έχω να τους δω από το 2000 και αργά ή γρήγορα ο Lemmy θα μας αφήσει, παρά τις φήμες περί αθανασίας του. Στο δικό μου φεστιβάλ θα ήθελα επίσης τους Cradle of filth, γιατί κάποτε υπήρξαν η σπουδαιότερη μπάντα στον πλανήτη έστω και για λίγο, τους Monster Magnet, τους Blind Guardian, τους Kyuss, τους Running Wild, τους Misfits και τον Max Cavalera. Α, και τους Prodigy, που είναι πάντα χρήσιμοι. Όπως καταλαβαίνεις, φίλε αναγνώστη, αν ο καθένας μας μπορούσε να φτιάξει το δικό του φεστιβάλ, δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα.

Στη χώρα μας όμως κάθε καλοκαίρι δεν γίνονται και πολλά, οπότε κοιτάς τι σου προσφέρει το καθένα και αποφασίζεις.  Αν δε γουστάρεις να ακούσεις ελληνικό χιπ-χοπ ή Νατάσα Μποφίλιου, μην πας στη Μαλακάσα. Θα γλιτώσεις και τα λεφτά σου και αυτή την γελοιότητα με το παρκάρισμα κάθε χρόνο, που πρέπει ή να περπατήσεις από εκεί που πάρκαρες μέχρι το Άσταπορ ή να παρκάρεις κοντά και στο γυρισμό να προσπαθήσεις να περάσεις ανάμεσα από τη λαοθάλασσα. Το Rockwave δεν είναι ένα κρατικό φεστιβάλ το οποίο σου παίρνει λεφτά από τη ΔΕΗ για να σου φέρνει κάθε χρόνο τις αγαπημένες σου μέταλ μπάντες, είναι μία ιδιωτική διοργάνωση η οποία δικαιούται να κάνει ό,τι γουστάρει. Αν το κοινό γυρίσει την πλάτη στο φετινό λάιν απ, του χρόνου θα σου ξανάρθει ο Hetfield να σου λέει για το «Metallica family of Athens».

Το να ξεκινάς όμως την κοροϊδία με τα γκρουπάκια στο φουμπου «Mosh pit στη Μποφίλιου» και λοιπές εξυπνάδες, είναι άδικο για τους καλλιτέχνες που ειρωνεύεσαι (δεν φταίει η Μποφίλιου που δεν παίζει διασκευές Candlemass και στην τελική δεν είναι καμιά Πάολα, που οκ, ρίξτε την στην πυρά και θα περνάω από πάνω να κάνω τον αναστενάρη). Οπότε, το γεγονός οτι εσύ θα ήθελες στη θέση τους να δεις την χ-ψ μέταλ μπάντα δεν είναι ευθύνη δική τους.

Έχουμε κρίση. Τα συναυλιακά γεγονότα είναι θέμα προσφοράς και ζήτησης, καθαρά. Πάντως, αν ψήνεστε να κάνουμε διαδήλωση γιατί δεν έφερε κανείς τους Maiden στην περιοδεία-επιστροφή στην «Seventh son» περίοδο, ενημερώστε να μαζευτούμε με πλακάτ και ντουντούκες.

Like this Article? Share it!

About The Author

Ο Βαγγέλης Γαροφάλλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1985. Το 2008 κυκλοφόρησε η συλλογή διηγημάτων του «Πρωινά ξυπνήματα» (εκδ. Πολύτροπον) και το 2009 το μυθιστόρημα «Η βασίλισσα του βυθού» (εκδ. Νόβολι). Η νέα του συλλογή διηγημάτων, «Αγριάλιτι», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πολύτροπον.