Muddy Waters: ο πατέρας των Chicago blues

Η πορεία του μεγάλου bluesman από τα λασπόνερα του Μισισιπί έως την αναγνώριση και η τεράστια κληρονομιά του.

«Ο πρώτος κιθαρίστας που τράβηξε την προσοχή μου ήταν ο Muddy Waters. Τον πρωτάκουσα όταν ήμουν μικρός και στην κυριολεξία τρόμαξα», είχε πει ο Jimi Hendrix για τον μεγάλο bluesman, ο οποίος έφυγε από τη ζωή στις 30 Απριλίου 1983 από καρδιακή ανεπάρκεια.

Ο Hendrix, ο Bob Dylan και ο Eric Clapton ήταν ανάμεσα στους αμέτρητους μουσικούς που επηρεάστηκαν από τον Waters. Το κομμάτι του, “Rollin’ Stone”, έγινε στίχος από τον Dylan, περιοδικό από τον Jann Wenner και όνομα συγκροτήματος, καθώς οι Rolling Stones απέδωσαν φόρο τιμής στον αγαπημένο τους μουσικό με το όνομά τους. Δε θα μπορούσαμε να απαριθμίσουμε όλους όσους επηρέασε γιατί θα ήταν μάταιο. Θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε ωστόσο ποιόν δεν επηρέασε, όπως ανέφερε το περιοδικό Goldmine το 2001.

Ο αμερικανός μουσικός, που έμελλε να μείνει στην ιστορία σαν πατέρας της blues σκηνής στο Σικάγο, άκουγε στο όνομα McKinley Morganfield. “Muddy” ήταν το παρατσούκλι που του δόθηκε από τα παιδικά του χρόνια, γιατί του άρεσε να παίζει με τα λασπόνερα. Γεννήθηκε στο Rolling Fork, ένα μικρό χωριό στο Μισισίπι και 3 χρόνια αργότερα, καθώς έχασε τη μητέρα του, μετακόμισε με τη γιαγιά του στο χωριό Clarksdale. Διατηρώντας το παρατσούκλι του και προσθέτοντας τη λέξη “Waters”, δημιούργησε το όνομα με το οποίο θα γινόταν διάσημος.

Από την αφάνεια στην Chess Records

Από τα εφηβικά του κιόλας χρόνια ξεκίνησε να εξασκείται στη φυσαρμόνικα, βασικό όργανο για όσους ήθελαν να μάθουν τα μυστικά της blues. Τέσσερα χρόνια αργότερα καταπιάνεται με την κιθάρα, καθώς ήταν λάτρης των Son House και Robert Johnson –μουσικοί των Delta Blues- οι οποίοι ήταν κορυφαίοι στο χαρακτηριστικό “bottleneck” παίξιμο. Μέσα σε ένα χρόνο καταφέρνει να κατέχει τέλεια την κιθάρα των Delta. Καθώς είχε διακαή πόθο για την blues, αλλά δεν μπορούσε να εξασφαλίσει τα προς το ζην, δούλευε για πολλά χρόνια σαν αγρότης, σαν οδηγός φορτηγού, αλλά και σε εργοστάσιο.

Το 1941 κάνει την πρώτη του ηχογράφηση σε ένα δίσκο που περιλάμβανε folk μουσικούς της επαρχίας. Δύο χρόνια αργότερα, το 1943, μετακομίζει στο Σικάγο, όπου και ξεκίνησε τις πρώτες του εμφανίσεις, ανοίγοντας το πρόγραμμα του Big Bill Broonzy. Την ίδια χρονιά και μετά από αρκετό καιρό εμφανίσεων σε σπίτια και μικρά bar, στις φτωχογειτονιές των μαύρων του Chicago, καταφέρνει να συνεργαστεί με την Columbia Records. Ωστόσο, οι πρώτες αυτές ηχογραφήσεις δεν κυκλοφόρησαν ποτέ. Μετά από αρκετές προσπάθειες καταφέρνει να πείσει του ιθύνοντες της Aristocrat  –μετέπειτα Chess Records– να τον ηχογραφήσουν. Χωρίς να εντυπωσιάσει το κοινό της εταιρείας, κάνει την πρώτη του επιτυχία με το single “I Can’t Be Satisfied/I Feel Like Going Home”. Δεν έγινε μεγάλο hit, αλλά αρκούσε για να απαλλαγεί από την δεύτερη δουλειά του και να αφοσιωθεί αποκλειστικά στη μουσική.

Όταν τα blues έγιναν mainstream

Στην πορεία συγκέντρωσε κοντά του σπουδαίους μουσικούς, όπως τους Little Walter, Jimmy Rogers, Otis Spann και Willie Dixon, που τον βοήθησαν να διευρύνει το ακροατήριό του. Στα μέσα του ’50 η μουσική του πήρε καθαρά αστικό χαρακτήρα, ενώ καθ΄όλη τη διάρκεια της δεκαετίας, ο Waters με τη μπάντα του μεσουρανούσαν. Μετά από αυτή τους την επιτυχία, τα περισσότερα μέλη του συγκροτήματος δημιούργησαν δικά τους σχήματα, μεταδίδοντας το μήνυμα της blues μουσικής όπως ο Waters τους το είχε διδάξει.

Στα τέλη του ’50 και αρχές του ’60, ο Muddy Waters, χάνει το μέχρι τότε κοινό του, που στρέφεται σταδιακά στη soul και στον πιο αστικό blues ήχο, με κύριο τότε εκπρόσωπο τον B.B.King. Παράλληλα αποκτά ένα νέο για τα δεδομένα του ακροατήριο, του νεαρούς λευκούς μεσοαστούς.

Μια τεράστια κληρονομιά

Από την αρχή της πορείας του μέχρι και την παρακμή που επήλθε για τον Waters αλλά και για τους περισσότερους ερμηνευτές της blues, o «πατέρας των Chicago blues» έλαβε 6 βραβεία Grammy (θα κέρδιζε ένα ακόμη 9 χρόνια μετά το θάνατό του, για τη συνολική προσφορά του στη μουσική). Πέρα από τα δεκάδες singles, από το 1960 μέχρι και το 1981 ηχογράφησε 13 προσωπικά άλμπουμ. Τα τραγούδια του “Rollin’ Stone”, “Mannish Boy”, “Hoochie Coochie Man” και “Got My Mojo Working” συμπεριλήφθηκαν από το “Rock and Roll Hall of Fame” στη λίστα με τα 500 τραγούδια που διαμόρφωσαν το rock ‘n’ roll. Τα κομμάτια του διασκευάστηκαν αναρίθμητες φορές από μουσικούς όπως οι Chuck Berry, Jimi Hendrix, Steppenwolf,  Buddy Guy,  Allman Brothers Band, New York Dolls, Supertramp, B.B. King,  Eric Clapton, Motorhead, Elvis Prisley, The Zombies και Jeff Beck.

Ο Muddy Waters μέσα από τη μουσική του διαμόρφωσε τη σύγχρονη blues. Δεν είναι τυχαίο που με το δυναμικό, επιβλητικό και ταυτόχρονα οικείο ύφος του κατέκτησε τη 17^η θέση στο περιοδικό Rolling Stone, ανάμεσα στους 100 σπουδαιότερους μουσικούς όλων των εποχών.