StarWound: «Στην εποχή της διαίρεσης η απάντηση είναι η σύμπραξη»

Published On 7 February 2017 | By Πέννυ Γέρου | Συνεντεύξεις

Η μουσική τους βιωματική, θεατρική και κάπως νυχτερινή, από εκείνες που σε συνοδεύουν σε μεταμεσονύχτιο σουλάτσο, ενώ το πείσμα τους να πηγαίνουν κόντρα στον καιρό και την καταναγκαστική ελαφρότητά του, αξιοζήλευτο. Ο λόγος για τους Starwound, την αθηναϊκή μπάντα που έκλεισε το μάτι στο Βάτραχο- μια μπύρα στα Εξάρχεια έκανε τη γνωριμία τους γεγονός.

Εξαρχής δυσκολεύονταν να ορίσουν τη μουσική τους. Η αλήθεια είναι πως όλο και περισσότερα σχήματα αντιμετωπίζουν αυτή τη δυσκολία και αποφεύγουν να ονοματοδοτήσουν τον ήχο τους χρησιμοποιώντας παλιότερες φόρμες και κανόνες. Θα έλεγε κανείς πως αυτό είναι απόλυτα υγιές, καθώς ο χρόνος περνά και οι ρυθμοί της εξέλιξης των μέσων και των μουσικών προϊόντων (ως αποτελέσματος μιας διαδικασίας πάντα) αυξάνονται συνεχώς.

Παρόλα αυτά, οι ίδιοι κατέληξαν στον όρο «rock cabaret»: «Θεωρούμε ότι οτιδήποτε έχει δημιουργήσει αυτή τη στιγμή το δικό του κοινό και είναι φρέσκο, δεν εντάσσεται σε κάποιο συγκεκριμένο είδος. Από την αρχή μάς ρωτούσαν τι παίζουμε. Εμείς αποφασίσαμε να το βαφτίσουμε rock cabaret και βλέπουμε ότι η επιλογή αυτή ήταν πολύ καλή, παίρνοντας ωστόσο feedback και από ανθρώπους στο εξωτερικό. Φαίνεται δηλαδή ότι ο κόσμος έχει ανάγκη από τιτλοφορία. Θεωρούμε ότι η μουσική δεν ανταποκρίνεται σε κάποιο συγκεκριμένο είδος, αναγκαζόμαστε όμως να δώσουμε έναν ορισμό, ακριβώς γιατί ο κόσμος έχει ανάγκη να του σερβίρεις τι είσαι. Το γιατί, άγνωστο. Οι επιρροές είναι πάρα πολλές μέσα στη μπάντα. Το καλό είναι ότι, παρόλα αυτά, καταφέραμε από τον πρώτο δίσκο να βρούμε το χαρακτήρα μας, την ταυτότητά μας».

Στοιχείο που ξεχωρίζει τους Starwound σήμερα, πέρα από τον ήχο τους, είναι και ο στίχος τους – ένας στίχος αφηγηματικός, ενίοτε αινιγματικός και αλληγορικός, αλλά πάντα ενδελεχής. Αφετηρία της στιχουργικής τους αποτελούσε εξ αρχής ο προβληματισμός του σύγχρονου ανθρώπου: «Τα μέλη αυτής της μπάντας έχουν όλα ένα κοινό χαρακτηριστικό – ανήκουν όλα σε μια γκρεμισμένη μεσαία τάξη, σε μια τάξη τρομερά χτυπημένη. Ο πυρήνας της θεματικής μας είναι η κρίση, αλλά όχι αυτή των οικονομικών δεικτών που κοιτάμε όλοι. Ωστόσο είμαστε κι εμείς μέσα σε αυτήν την κρίση, επομένως, μιλώντας για τους εαυτούς μας, πιστεύουμε ότι μιλάμε για το μέσο πληθυσμό. Ο πυρήνας είναι το άτομο, αλλά το άτομο εκείνο που βάλλεται από την κρίση».

Ποιες είναι ωστόσο οι πτυχές αυτές της κρίσης και πώς γίνονται ορατές σε μίκρο- και μάκρο- επίπεδο; Ο Πέτρος Μπούρας, τον οποίο βρίσκουμε στο πιάνο των Starwound, σπεύδει να απαντήσει: «Θεωρώ αδιανόητο το γεγονός ότι έχουμε περάσει τον πρώτο κύκλο της κρίσης, ξανακάνουμε τις ίδιες νομοθετικές ρυθμίσεις – όλη αυτήν την κοροϊδία – και παρόλα αυτά αντιδρούμε ακριβώς με τον ίδιον τρόπο. Το μεγαλύτερο κομμάτι της κρίσης είναι αυτό της συνειδητοποίησης. Δεν το πιστεύω ότι ο κόσμος δεν έχει μπει στη διαδικασία να χρησιμοποιήσει τα φίλτρα που απέκτησε από την προηγούμενη πενταετία. Είναι τραγικό ότι η εποχή αυτή αφήνει πίσω της θεματικές τύπου «Φίλα με τώρα» και λοιπά. Δε μπορεί μια τέτοια, σπουδαία εποχή, να αφήσει πίσω της απλά την προσπάθεια για διασκέδαση. Είναι μεγάλη ανάγκη να μιλήσει κάποιος για την εποχή, είμαι κάθετος σε αυτό».

Εν μέσω λοιπόν μιας εποχής αλλεπάλληλων και πολυεπίπεδων κρίσεων, οι Starwound γεννιούνται και θέλουν να αποκτήσουν λόγο για όλα αυτά. Ωστόσο κάθε φορά αναρωτιέμαι εάν υπάρχει κατάλληλη εποχή για μια αρχή, όπως αυτή μιας νέας μουσικής μπάντας και, για να λύσω την απορία μου, δε θα μπορούσα να ρωτήσω καταλληλότερη από αυτή των Starwound: «Η μπάντα χτίστηκε την τελευταία 9ετία» απαντά ο Πέτρος. «Ξεκίνησα εγώ με την Κωνσταντίνα, μετά ήρθε ο Φίλιππος, μετά ο Γιάννης. Δεν αντικαταστάθηκε ποτέ κάποιο άτομο, χτίζαμε συνεχώς τη μπάντα. Μόλις ήρθε και ο Ηλίας στα τύμπανα, μετά από δύο μέρες αρχίσαμε να γράφουμε τα πρώτα κομμάτια. Το αστείο είναι ότι τελειώσαμε το mastering και την κοπή του δίσκου τον Ιούνιο του 2015. Κι ενώ έχουμε αποφασίσει ότι 29 Ιουνίου θα ανακοινώσουμε την επίσημη κυκλοφορία του, την ίδια μέρα ανακοινώνεται ότι κλείνουν οι τράπεζες».

«Παρά ταύτα», συνεχίζει, «αγαπούσαμε και αγαπάμε πολύ τα τραγούδια μας – κι αυτό δεν είναι αυτονόητο. Για πολλά πράγματα που έχω γράψει δεν καμαρώνω καθόλου. Αν δε γεννιόντουσαν μέσα στην κρίση, δε θα ήταν αυτό που είναι. Εάν λοιπόν κρίνω από αυτό, θα σου πω ότι μάλλον ήταν η καταλληλότερη εποχή για να ξεκινήσουν οι Starwound».

 

Από τη μέρα που κυκλοφόρησε ο πρώτος δίσκος τους, «Miles to Walk», δεν έχουν σταματήσει να τον μοιράζονται, να τον παρουσιάζουν σε νέες σκηνές και να τον «τρέχουν» με τόσο κόπο που όλοι ξέρουμε πως χρειάζεται στην εποχή της άφθονης πληροφορίας. Ποιο είναι ωστόσο το βαθύτερο κίνητρό τους; «Δε μπορούμε να πούμε ότι είναι τα λεφτά. Δεν τα απαξιώνουμε, αλλά ξέρουμε ότι θα αργήσει πολύ η μπάντα να μπορεί να ζει από αυτό. Είναι κολακευτικό να αρέσει η μουσική μας και είμαστε τυχεροί που το έχουμε εισπράξει. Υπάρχουν άξια άτομα που δεν το έχουν εισπράξει ακόμα. Το θέμα είναι όμως πώς το ψώνιο εξισορροπεί τελικά όλο αυτό το χαστούκι που τρως από τις πραγματικές συνθήκες».

Βλέποντας το album τους να «μεγαλώνει» φτάνοντας σε όλο και περισσότερο κόσμο, μια από τις δυνατές στιγμές για τους Starwound ήταν και η perfromance της Νατάσσας Νταϊλιάνη, «Buy Me», όπου ακούστηκε το ομώνυμο και ιδιαίτερα δημοφιλές κομμάτι τους: «Συγκινηθήκαμε, ήταν τρομερό συναίσθημα. Δεν το περιμέναμε γιατί, όταν γράψαμε το “Buy Me”, δε νιώθαμε τόσο συνδεδεμένοι με αυτό, καμαρώναμε για άλλα κομμάτια. Συγκινηθήκαμε όμως γιατί χρησιμοποιήθηκε σε μια παράσταση που η θεματική του ήταν κατάλληλη. Ξανακάναμε κάτι παρόμοιο με το φωτογράφο Νίκο Βούλγαρη, με τον οποίο στήσαμε μαζί την πρώτη του έκθεση. Ήδη μιλάμε και για κάποια άλλα πράγματα. Γενικά, το crossover, με οποιαδήποτε μορφή, είναι το μέλλον. Στην εποχή της διαίρεσης η απάντηση είναι η σύμπραξη».

Τι άλλο έχει συμβεί όμως σε αυτή τη διαδρομή, από το 2015 μέχρι σήμερα; «Σαφώς έχει αυξηθεί η εξωστρέφεια της μπάντας. Είναι επίσης πολύ όμορφο ότι ο κόσμος στις συναυλίες πληθαίνει. Έχει αλλάξει ακόμη και ο τρόπος που ενορχηστρώνουμε τα κομμάτια μας. Είμαστε λιγότερο φορτωμένοι και περισσότερο ουσιώδεις. Αυτό βέβαια θα φανεί στην επόμενη παραγωγή».

Λίγο πριν τελειώσουμε την μπύρα μας, και με αφορμή τη συμμετοχή των Starwound στο διαγωνισμό «Your Band» της ΕΡΤ, μιλήσαμε με τον Πέτρο για τη φύση και το σκοπό των διάφορων διαγωνισμών και μουσικών πλατφόρμων που πληθαίνουν στο επίπεδο της μουσικής δημιουργίας και προώθησης: «Γενικά δεν πιστεύω καθόλου στα ψευτο-talent shows. Το “Your Band” ήταν απλά μια ευκαιρία, με την έννοια ότι απλά υποβάλαμε ένα βίντεο, φτάσαμε στη θέση 7 από τις 150 από μια επιτροπή που δε γνωρίζουμε, και δε χρειάστηκε κανείς να ψηφίσει για εμάς στο Facebook ή να γίνουμε γραφικοί πληρώνοντας διαφημίσεις ή σπάζοντας τα νεύρα των δικών μας ανθρώπων ώστε να κερδίσουμε. Δε θέλουμε να γινόμαστε κακομοίρηδες, δε θέλουμε να επιβάλλουμε τη μουσική μας.  Αν αποφασίσεις να γίνεις γνωστός μέσω κάποιας πλατφόρμας, αυτόματα μπαίνεις στη λογική του ότι πρέπει να κάνεις κάτι για να γίνεις αρεστός».

Το Σάββατο, 11 Φεβρουαρίου 2017, οι Starwound θα παρουσιάσουν το τελευταίο χειμωνιάτικο live τους στο θέατρο Olvio (Φαλαισίας 7, Γκάζι), κι αυτό γιατί αμέσως μετά ξεκινά για εκείνους μια περιπετειώδης μουσική περιοδεία στο Βέλγιο, τη Γαλλία και το Λουξεμβούργο, την οποία νιώθουν ως μεγάλη πρόκληση, «αλλά όχι με την έννοια του να τους κατακτήσουμε. Ήρθε η ώρα να δούμε πώς αυτά τα τραγούδια θα φανούν σε ένα κοινό, τα οποίο ίσως είναι και πιο φιλικό στη γλώσσα μας».

* Οι Starwound είναι οι:
Κωνσταντίνα Σταυροπούλου – φωνητικά
Φίλιππος Γρηγόρης Σουγλές – κιθάρα / κλαρινέτο
Πέτρος Μπούρας – πιάνο
Γιάννης Σταυρόπουλος – μπάσο / κιθάρα
Ηλίας Καραχάλιος – drums

** Πληροφορίες για το live του Σαββάτου:
Θέατρο Olvio
Φαλαισίας 7, Γκάζι
Ώρα έναρξης 23:00
Είσοδος ελεύθερη

Like this Article? Share it!

About The Author

: Έχει σπουδάσει Επικοινωνία και ΜΜΕ στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται στο χώρο της πολιτιστικής δημοσιογραφίας και της επικοινωνίας. Αγαπάει τον κινηματογράφο, τα βιβλία, τις βόλτες στην πόλη και ψιθυρίζει στίχους στο μετρό νομίζοντας ότι δεν τη βλέπει κανείς. Είναι πάντα «stuck in the middle» και η θεραπεία της για αυτό βρίσκεται στις κονσόλες και τα μικρόφωνα του TrollRadio.gr.