Τα αδέσποτα της Μόσχας και οι “dog hunters”
Mία μυστική ομάδα Ρώσων με την ονομασία “dog hunters” έχει θανατώσει χιλιάδες σκύλους στους δρόμους της Μόσχας, εκμεταλλευόμενη το φόβο για τα αδέσποτα της πόλης, που στην πλειοψηφία τους έχουν αποκοπεί από τον άνθρωπο και έχουν αναπτύξει συμπεριφορές πιο κοντινές σε αυτές του λύκου.
Το 2010 είδε το φως της δημοσιότητας μία έρευνα του Andrei Poyarkov για τα αδέσποτα της Μόσχας. Ο Poyarkov είναι βιολόγος, ειδικός σε θέματα που αφορούν τους λύκους και ερευνητής του Ινστιτούτου Οικολογίας και Εξέλιξης N. Severtsov της Μόσχας.
Πριν θυμηθούμε τα ευρήματα του Poyarkov, ας μιλήσουμε λίγο με αριθμούς:
- Στη Ρωσική πρωτεύουσα ζούνε σήμερα 35.000-50.000 αδέσποτοι σκύλοι.
- Οι επιθέσεις στους ανθρώπους υπολογίζονται στις 15.000 το χρόνο.
- Το διάστημα 2000-2010 πάνω από 400 Ρώσοι έχουν σκοτωθεί από επιθέσεις.
- Υπολογίζεται πως 15.000 σκύλοι φιλοξενούνται σε καταφύγια.
Ο Ρώσος ερευνητής αφιέρωσε κοντά 30 χρόνια από τη ζωή του στη μελέτη αυτών των ζώων. Η εξελικτική διαδικασία όλων αυτών των χρόνων άλλαξε κατά πολύ την συμπεριφορά των σκύλων. Στη πλειοψηφία τους αποκόπηκαν τελείως από τον άνθρωπο και ανέπτυξαν συμπεριφορές πιο κοντινές σε αυτές του λύκου. Κυνηγούν σε αγέλες και “ελέγχουν” περιοχές που δύσκολα “πλησιάζει” άνθρωπος.
Ο Poyarkov χώρισε τους σκύλους σε τέσσερις μεγάλες κατηγορίες:
1. Τα άγρια σκυλιά που αποφεύγουν τους ανθρώπους και τους βλέπουν ως απειλή. Τρέφονται συνήθως με ποντίκια και γάτες κυρίως όταν νυχτώσει.
2. Τα σκυλιά που βρίσκονται σε ημιάγρια κατάσταση.
3. Τα “σκυλιά φύλακες” που τρέφονται και τριγυρνούν κοντά στους αστυνομικούς της πόλης και τους θεωρούν αφεντικά τους.
4. Τα σκυλιά ζητιάνους.
Η τελευταία κατηγορία έχει κατά την άποψη μου το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Τα σκυλιά ζητιάνοι έχουν αναπτύξει, σύμφωνα τον Poyarkov, εξελιγμένες τεχνικές για να αποκτούν την τροφή τους και δεν διαπληκτίζονται με τους ανθρώπους. Είναι φιλικοί αλλά αποφεύγουν να “δένονται” μαζί τους. Υπάρχουν περιπτώσεις που οι σκύλοι αυτοί επιτέθηκαν σε ανθρώπους για να αποσπάσουν τροφή αλλά αυτό συνέβη σε περιοχές εκτός πόλης.
Το αξιοθαύμαστο είναι πως στις αγέλες αυτές το A male δεν είναι το πιο “δυνατό” σκυλί αλλά το πιο έξυπνο. Ο λόγος είναι απλός. Η αγέλη “γνωρίζει” πως σε μια πόλη ανθρώπων ο “τσαμπουκάς” μπορεί και να σε σκοτώσει ενώ η εξυπνάδα μπορεί να σε ταΐσει. Αυτό δεν διαφέρει πολύ από την θεωρεία των Dr. Brian Hare και Vanessa Woods για το ποιοι ήταν οι λύκοι που τελικά κατάφεραν να πλησιάσουν και να συμβιώσουν με τον άνθρωπο. Οι λύκοι που έδειξαν επιθετική συμπεριφορά θανατώθηκαν γιατί θεωρήθηκαν απειλή ενώ εκείνοι που πλησίασαν τον άνθρωπο με εξυπνάδα και χωρίς απειλητικές διαθέσεις κατάφεραν να τρέφονται και τελικά εξημερώθηκαν.
Οι σκύλοι ζητιάνοι θεωρείται πως έχουν ανεπτυγμένη νοημοσύνη σε σχέση με τα υπόλοιπα σκυλιά της Μόσχας. Γνωρίζουν πότε πρέπει να περάσουν απέναντι το δρόμο, παρατηρώντας την θέση του φωτός στα φανάρια και όχι το χρώμα, αφού έχουν διχρωματική όραση. Προτιμούν το λεωφορείο ή το μετρό για να μετακινηθούν. Το μετρό είναι ένα από τα σημεία της Μόσχας με την περισσότερη συγκέντρωση σκύλων. Γνωρίζουν πότε πρέπει να πάρουν το τρένο και σε ποια στάση να κατεβούν, αναγνωρίζοντας τα μηνύματα που ακούγονται από τα μεγάφωνα των συρμών. Τους χειμερινούς μήνες κοιμούνται στους σταθμούς. Οι σκύλοι ζητιάνοι είναι αγαπητοί στην πλειοψηφία των Μοσχοβιτών.
Τον Ιανουάριο του 2013 μία μυστική ομάδα Ρώσων με την ονομασία “dog hunters” ανάλαβε την ευθύνη για το θάνατο πολλών σκύλων ζητιάνων. Δεν δόθηκε ποτέ στη δημοσιότητα ο αριθμός των σκύλων που θανατώθηκαν. Η ομάδα αυτή κινείται συνήθως νυχτερινές ώρες και θανατώνει σκύλους με δηλητήριο. Η δράση τους οργανώνεται μέσω διαδικτύου. Το σύνθημα τους είναι “Καθαρίζοντας την πόλη από τα παράσιτα”. Μάλιστα οι περισσότεροι από αυτούς ανεβάζουν στο διαδίκτυο ιστορίες με τα “κατορθώματα τους” και αλλάζουν απόψεις για νέες τακτικές εξόντωσης, ενώ δηλώνουν φανατικοί εχθροί των ανθρώπων που προστατεύουν τα αδέσποτα.
Σε μανιφέστο που δημοσίευσαν, ο συντάκτης αναφέρει μεταξύ άλλων: “Δεν είμαστε αντίθετοι με την σωστή εκτροφή και κατοχή ζώων συντροφιάς. Δεν σκοπεύουμε να κάνουμε κακό σε γάτες. Στόχος μας είναι οι άγριοι και αδέσποτοι σκύλοι”. Παρόλα αυτά το τελευταίο διάστημα η οργάνωση στρατολογεί νέα μέλη μέσω forum που έχουν δημιουργήσει και εξαπλώνουν την δράση τους, πετώντας δηλητηριασμένη τροφή σε πάρκα που οι πολίτες βγάζουν τους σκύλους τους βόλτα. Η οργάνωση υποστηρίζει πως με την δράση τους θα λυθεί το πρόβλημα των αδέσποτων στην Μόσχα.
Πέρσι οι “dog hunters” σκότωσαν πάνω από χίλιους σκύλους. Πρόκειται δηλαδή για μία κοινότητα επικινδύνων ανθρώπων με σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, λέω εγώ.
Πολλοί Μοσχοβίτες πιστεύουν πως πίσω από την οργάνωση κρύβονται οι αστυνομικές αρχές, μιας και πολύ καιρό εκφράζουν σκέψεις για την απομάκρυνση τους από το μετρό. Η αστυνομία παρόλα αυτά δήλωσε πως θα λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία τους.
Ο διάσημος ηθοποιός Leonid Yarmolnik δήλωσε πως όσοι συμπεριφέρονται έτσι στα ζώα δεν έχουν το δικαίωμα να αποκαλούνται άνθρωποι και υποστήριξε πως οι “dog hunters” είναι χαρακτηριστικό στοιχείο παρακμής της Ρώσικης κοινωνίας.
Υπάρχει ένα πολύ καλό βιβλίο που μπορείτε να διαβάσετε και αφορά την συμπεριφορά των αδέσποτων σκύλων και όχι μόνο. Το “Dogs” των Ray και Lorna Coppinger. Οι δύο επιστήμονες, ειδικοί σε θέματα συμπεριφοράς σκύλων, καταθέτουν στο βιβλίο αυτό τις παρατηρήσεις που έκαναν μελετώντας αδέσποτους σκύλους σε ολόκληρο το πλανήτη.
* Πηγή: www.livingwithdogs.gr