Τα καλά παιδιά δεν έχουν σβάστικες στα μπράτσα

Published On 28 August 2014 | By Θέμος Ρίζος | Θέμος Ρίζος

Το αστυνομικό ρεπορτάζ στην ελληνική τηλεόραση συνήθως δεν είναι ρεπορτάζ. Είναι αφήγηση ενός απλοϊκού σεναρίου με στήσιμο που θα ταίριαζε περισσότερο σε σαπουνόπερα περασμένων δεκαετιών, παρά στις ειδήσεις.

Στη σαπουνόπερα υπάρχουν καλοί και κακοί. Ο τηλεθεατής βιώνει πάντα το δράμα των καλών, αλλά ορισμένες φορές καλείται να συμπάσχει και με κάποιους κακούς. Διότι οι κακοί χωρίζονται στους στυγνούς, αμετανόητους εγκληματίες και στους άλλους, που παρασύρθηκαν, που δρούσαν εν θερμώ, που τελικά ίσως δεν φταίνε, γιατί -για δες!- δηλώνουν ειλικρινή μετάνοια.

Στις σαπουνόπερες συνήθως δεν υπάρχει ιδεολογικό πρόσημο στις ζωές και τις πράξεις των καλών και των κακών. Στην πραγματική ζωή, στα αληθινά εγκλήματα, υπάρχει και μάλιστα αρκετά συχνά. Εκεί σκόνταψαν οι σεναριογράφοι του StarChannel στην υπόθεση του 18χρονου κατηγορούμενου για τη διπλή δολοφονία στη Μάνη.

Για όσους δεν παρακολούθησαν αυτό το νέο κεφάλαιο στην ξεφτίλα της ελληνικής τηλεόρασης, αναφέρομαι στο σβήσιμο της σβάστικας από το μπράτσο του 18χρονου, που έγινε ζωντανά στο δελτίο ειδήσεων του Star:

Οι σεναριογράφοι έχουν επιλέξει, ως συνήθως, να αναδείξουν την «ανθρώπινη πλευρά του κακού»: ήταν αριστούχος, είχε συγκεντρώσει πάνω από 18.000 μόρια, θα εισαγόταν στη σχολή της επιλογής του, μιλούσε ξένες γλώσσες, είχε εξαιρετική παιδεία… ήταν δηλαδή, από όλες τις απόψεις, ένα «καλό παιδί». Μέχρι που εμφανίζεται η φωτογραφία με θολωμένο -σωστά- το πρόσωπο του κατηγορούμενου, όπου όμως διακρίνεται μία ενοχλητική λεπτομέρεια: μία μικρή αλλά ευδιάκριτη σβάστικα στο μπράτσο του. Ως δια μαγείας, εκτός από το «μωσαϊκό» στο πρόσωπο, μέσα σε δύο δευτερόλεπτα εμφανίζεται ένα δεύτερο, μικρότερο «μωσαϊκό» που καλύπτει τη σβάστικα*.

Υπήρχε η επιλογή να σταθεί κανείς στο ότι ο 18χρονος, πέραν των φόνων, εμπλέκεται και σε διακίνηση παράνομων ουσιών· να επισημάνει ότι όπως και οι θύτες, έτσι και τα θύματα εμπλέκονταν στο εμπόριο αναβολικών και ανήκαν στον ακροδεξιό χώρο· να ανοίξει μια συζήτηση για τη σχέση του ντοπαρίσματος με τους νεοναζί· να αναρωτηθεί τελικά αν είναι βάσιμες οι υποψίες για τη στρατολόγηση από τη Χρυσή Αυγή επίδοξων «φουσκωτών» εφήβων σε γυμναστήρια και σχολές πολεμικών τεχνών.

Αλλά όχι, η επιλογή των σεναριογράφων έχει ήδη γίνει: ο κατηγορούμενος είχε παρασυρθεί από άλλους, έχει μετανοήσει, η ζωή του καταστράφηκε από μια απερισκεψία, πώς αλλιώς να το πεις, ήταν «καλό παιδί». Και τα καλά παιδιά δεν έχουν σβάστικες στα μπράτσα. Ειδικά όταν έχουν καλό δικηγόρο.

* Δεν θα ασχολιόμουν με την απάντηση του διευθυντή ειδήσεων του Star για το σβήσιμο της σβάστικας, αλλά φοβάμαι ότι μπορεί να πείσει κάποιον αδαή. Ο κ. Τσιακανίκας ισχυρίζεται ότι: «Για κακή μας τύχη, το βίντεο που φορτώθηκε να προβληθεί κατά τη διάρκεια του ζωντανού ρεπορτάζ, περιείχε και την διαδικασία διαμόρφωσης του mosaic στο πρόσωπο, με αποτέλεσμα να καλυφθεί για δευτερόλεπτα και το μπράτσο του δράστη όπου υπήρχε η σβάστικα». Μόνο που, όπως ξέρει όποιος έχει πειραματιστεί έστω και κατά τύχη με το συγκεκριμένο εφφέ, αν το «μωσαϊκό» που κάλυψε τη σβάστικα αποτελούσε απλώς προέκταση του «μωσαϊκού» στο πρόσωπο, θα είχε καλύψει και ολόκληρη την ενδιάμεση περιοχή της εικόνας–  θα βλέπαμε δηλαδή θολά και τα δάχτυλα, το χέρι και το στήθος του 18χρονου. Όμως παρατηρούμε ξεκάθαρα δύο διαφορετικά «μωσαϊκά», δύο κύκλους, εκ των οποίων ο ένας προϋπάρχει στο βίντεο και καλύπτει ξεκάθαρα μόνο το πρόσωπο, και ο δεύτερος προστίθεται αργότερα μόνο στην περιοχή της σβάστικας.

Like this Article? Share it!

About The Author

: Σπούδασε Διεθνείς Σχέσεις, Θεωρία Συγκρούσεων και Δημοσιογραφία. Έχει εργαστεί, μεταξύ άλλων, σε ερευνητικές και ενημερωτικές εκπομπές της ΕΡΤ και της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης (ARD).