Η μαγική φλογέρα και τα νέα κόμματα

Published On 14 March 2014 | By Ροδιανός Αντωνακόπουλος | Ροδιανός Αντωνακόπουλος - PhilosoFrog

Δεν είναι πλέον μυστική η δίψα των ψηφοφόρων για μία νέα πολιτική εκπροσώπηση, απαλλαγμένη από οποιαδήποτε ενοχλητική μυρωδιά του παρελθόντος. Είναι τέτοια η ανάγκη, που θυμίζει την εικόνα του θρύλου του «Αυλητή του Χαμελίν». Ο μαγικός ήχος της φλογέρας κάνει τα παιδιά του χωριού να τον ακολουθούν υπνωτισμένα.

Στην αλληγορία αυτής της εικόνας, η «μαγική φλογέρα» συμβολίζει το καθαρό μητρώο από την όποια παρελθοντική, πολιτική δραστηριότητα του «Αυλητή». Η «μουσική», είναι η επικοινωνιακή προσέγγιση του ψηφοφόρου. Το «υπνωτισμένο παιδί», αντιπροσωπεύει τον μπουχτισμένο από την επανάληψη των στερεότυπων πολιτικών σε πρόσωπα και προτάσεις, πολίτη, ο οποίος ψάχνει απεγνωσμένα μία αντιπροσωπευτική εκπροσώπηση. Σε μία ταπεινή προσπάθεια ενθάρρυνσης του νέου, καταγράφουμε μερικές προτάσεις επάνω σε πέντε πολυσυζητημένα θέματα, εναποθέτοντας έτσι ένα πετραδάκι στο λιθόστρωτο δρόμο προς την πραγματική αλλαγή. Όταν, σε αυτό το δρόμο, οι μαγικές νότες σταματήσουν τις παιχνιδιάρικες στροφές τους, θα πρέπει να ξέρουμε πού βρισκόμαστε και να μην είμαστε παραπλανημένοι.

Πολιτική ταυτότητα: Ένα πραγματικά νέο κόμμα δεν είναι απαραίτητο να στηρίζεται σε ερμηνείες της όποιας πολιτικής με βάση την ιστορία. Το κόμμα αυτό θα θέλει να είναι η θετική μετεξέλιξη αυτής και επιθυμεί να εκπροσωπήσει το μέλλον. Δεν χρειάζεται να φυλακίζεται ή να υπακούει σε έννοιες της κατεύθυνσης, όπως το «δεξιά» και το «αριστερά». Αντί για ταυτότητα, πρέπει να βασίζει τις αποφάσεις του σε βασικές αξίες και κεντρικούς στρατηγικούς στόχους. Πέρα από τα προφανή, αλλά απαραίτητα να ειπωθούν, όπως: πολίτευμα η κοινοβουλευτική δημοκρατία, σεβασμός στο Σύνταγμα, εδαφική ακεραιότητα, αναγνώριση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κτλ., είναι απαραίτητο να ειπωθεί με καθαρά και απλά λόγια ο στρατηγικός στόχος για τη χώρα, όποιον και αν αντιπροσωπεύει το νέο κόμμα. Για παράδειγμα, ο κεντρικός σχεδιασμός πρέπει να είναι η Ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, με απώτερο στόχο την οικονομική και πολιτική ενοποίηση με τους εταίρους και η παράλληλη διατήρηση της πολιτιστικής ταυτότητας του έθνους. Όλες οι αποφάσεις, επίσης, δεν είναι απαραίτητο να στηρίζονται σε μία προϊστορία «κατευθύνσεων» αλλά να απορροφούν την όποια σύγχρονη εξέλιξη από οποιαδήποτε πηγή. Να έχουν ως κατευθυντήριο άξονα, ως πυξίδα, την κοινή λογική και την υπεράσπιση των πολλών με σεβασμό στους λίγους.

Χρηματοδότηση: Στο νέο κόμμα δεν φτάνουν τα κρατικά κονδύλια για την συντήρηση και ανάπτυξη του, θέλει να αναπτυχθεί και θέλει να διεκδικήσει την εξουσία. Για την κάλυψη των εξόδων είναι πολύ σημαντική η ιδιωτική χρηματοδότηση, υποστήριξη ή δωρεά. Από το να γίνει κρυφά και παράνομα, προτείνει να είναι η πληροφορία καταγεγραμμένη και δημόσια. Όποιος θέλει μπορεί να κάνει μία δωρεά. Όσον αφορά σ’ εκείνους που επιθυμούν να συμβάλουν με μεγάλα χρηματικά ποσά, γιατί εκεί δημιουργείται το θέμα, θα μπορούν μέσα από θεσμοθετημένους κανόνες. Ένα παράδειγμα ίσως είναι το εξής: εφόσον ο συγκεκριμένος υποστηρικτής είναι συνδεδεμένος με οποιαδήποτε επιχειρηματική δραστηριότητα, μπορεί να γίνει δεκτή η προσφορά του μόνο αν υπάρχουν άλλες δύο αντίστοιχες προσφορές από ανταγωνιστές του.

Study for 'The Pied Piper of Hamelin': The Children circa 1871 by George John Pinwell 1842-1875

Βουλευτές: Όποιος επιθυμεί να είναι βουλευτής στο νέο αυτό κόμμα, είναι υποχρεωμένος βάσει καταστατικού του κόμματος (και όχι κάποιου νόμου) να γνωστοποιήσει όλο το ιστορικό των φορολογικών του δηλώσεων και την οικογενειακή του, περιουσιακή κατάσταση. Το κόμμα, θα διαθέτει εσωτερική υπηρεσία διατήρησης των αρχείων και ετήσιου έλεγχου, για τυχόν αδικαιολόγητη αύξηση της περιουσίας.

Υπουργοί: Οποιοσδήποτε βουλευτής του κόμματος επιθυμεί να γίνει υπουργός, θα πρέπει να πληροί τα παρακάτω κριτήρια κατ’ ελάχιστο: Α. Να έχει τουλάχιστον 10 χρόνια προϋπηρεσία σε οποιοδήποτε επάγγελμα. Την επαγγελματική του δραστηριότητα θα αποδεικνύει ανάμεσα σε άλλα και με τα αντίστοιχα ένσημα. Β. Να διαθέτει κατ’ ελάχιστον, πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, το οποίο θα είναι σχετικό -έστω και με μία ευρεία έννοια- με το υπουργείο που θα αναλάβει. Αν και αναγνωρίζεται ο διοικητικός χαρακτήρας του λειτουργήματος του Υπουργού, παρόλα αυτά θεωρείται πολύ σημαντικό να διαθέτει εμπειρία στο πεδίο δραστηριότητας του. Επίσης, πρέπει να γνωρίζει τουλάχιστον μία ξένη γλώσσα. Γ. Θα πρέπει να υποβάλλεται σε αντικειμενική (βάσει στόχων) εξάμηνη αξιολόγηση. Δ. Να μην είναι άνω των 60 ετών.

Δημόσιος τομέας: Το νέο αυτό κόμμα θα οραματίζεται ένα δυνατό, ευέλικτο (μικρό δηλαδή, πολύ μικρό), εκσυγχρονισμένο και μηχανογραφημένο στο μέγιστο, δημόσιο τομέα, όπως συμβαίνει στα περισσότερα σύγχρονα κράτη. Θα υποστηρίζει την άμυνα, την Δικαιοσύνη και τις υπηρεσίες ασφαλείας, τη δυνατότητα παροχής δωρεάν δημόσιας υγείας και παιδείας στον πολίτη και τη διατήρηση της επιλογής για την ασφάλιση του. Θα ενισχύει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του και την έρευνα. Θα υποστηρίζει τον άπορο και αδύναμο και θα επιβραβεύει τον καινοτόμο και τον δραστήριο. Θα οραματίζεται τον δημόσιο υπάλληλο ως την αφρόκρεμα του εργασιακού δυναμικού της χώρας, όσον αφορά στην εκπαίδευση και κατάρτισή του αλλά και στις οικονομικές του απολαβές. Για να το επιτύχει αυτό θα ενσωματώσει αυστηρά κριτήρια για την πρόσληψη και την εργασιακή απόδοσή του. Θα τον πλαισιώσει όμως με τους ίδιους εργασιακούς κανόνες που ισχύουν  για τους συμπολίτες του στον ιδιωτικό τομέα.

Έχουν σημασία οι θέσεις και οι απόψεις κάθε νέου κόμματος, αλλά εξίσου σημαντικό είναι οι θέσεις και οι απόψεις αυτές να διατυπώνονται ξεκάθαρα, κρυστάλλινα. Δεν υπάρχει πλέον η πολυτέλεια των διπλωματικών απαντήσεων και του θεωρήματος: «τα έχω με όλους καλά». Οι νέες κομματικές προσπάθειες πρέπει να είναι θαρραλέες, καινοτόμες και αλλεργικές στον λαϊκισμό. Κάθε νέο κόμμα θα πρέπει να συγκρούεται με συμφέροντα και παγιωμένα καθεστώτα, όχι στα λόγια, αλλά μέσα από ορατές και μετρήσιμες πολιτικές πράξεις. Η συνεργασία με τους πολιτικούς αντιπάλους δεν χρειάζεται να στηρίζεται αποκλειστικά στην συμπλήρωση των απαραίτητων εδρών για τον σχηματισμό κυβέρνησης, αλλά μπορεί να επέρχεται και στο σχεδιασμό μακροπρόθεσμων βασικών στόχων. Οι σχεδιασμοί αυτοί δεν μπορεί να ανατρέπονται κάθε τρία ή τέσσερα χρόνια.

Ας ελπίζουμε ο «πολυ-τοκετός» του πολιτικού μας συστήματος να γεννήσει πραγματικά νέα κόμματα και να εξελίξει τα υπάρχοντα, προικίζοντάς τα με αντισώματα στους βλαβερούς ιούς του παρελθόντος.

Like this Article? Share it!

About The Author

: Πτυχιούχος στην Περιβαλλοντολογία με ειδίκευση στην Διαχείριση Περιβάλλοντος και στην Διαχείριση Αποβλήτων από το Πανεπιστήμιο του Abertay Dundee της Σκωτίας. Εργάζεται και διαθέτει εμπειρία στον τομέα του περιβάλλοντος από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Έχει αρθρογραφήσει σε εξειδικευμένα περιβαλλοντικά και ενημερωτικά περιοδικά.