Κι όμως, ο Παυλόπουλος είναι η ιδανική επιλογή
Για πρώτη φορά μετά τις εκλογές εμφανίστηκαν στα social media σοβαρές ενστάσεις για μια επιλογή της κυβέρνησης από ψηφοφόρους και υποστηρικτές της. Ο λόγος, φυσικά, για την απόφαση να προταθεί ο Προκόπης Παυλόπουλος για την Προεδρία της Δημοκρατίας.
Είναι φυσικό η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ -που έγινε δεκτή χωρίς δεύτερη σκέψη από τους ΑΝ.ΕΛ.- να προκαλεί απορία σε κάθε προοδευτικό άνθρωπο με στοιχειώδη μνήμη της πολύ πρόσφατης πολιτικής ιστορίας. Λίγα λεπτά μετά την ανακοίνωση του ονόματος από τον πρωθυπουργό, το Facebook ξεχείλιζε από posts αγανάκτησης: από το «Είναι δυνατόν; Αυτόν που δεν αντέδρασε στο χαστούκι του Κασιδιάρη!» μέχρι το «Είναι δυνατόν; Τον υπουργό των Δεκεμβριανών του ’08;».
Όπως ήταν φυσικό, δεν ήταν λίγοι αυτοί που στάθηκαν στο γεγονός ότι επί υπουργίας του, ο Προκόπης Παυλόπουλος «τακτοποίησε» στο Δημόσιο, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, πάνω από 850.000 ανθρώπους. Έγινε έτσι ένας από τους βασικούς υπεύθυνους της χρεοκοπίας: μόνο οι ετήσιες δαπάνες μισθοδοσίας από το 2005 ως το 2009 αυξήθηκαν κατά 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ.
Πολλοί ειρωνεύτηκαν επίσης την όχι-και-τόσο συνεπή στάση του στο θέμα της δανειακής σύμβασης. Όταν ήρθε το πρώτο Μνημόνιο στη Βουλή, φυσικά το καταψήφισε, όπως έκανε σύσσωμη η ΝΔ. Στη συνέχεια, βέβαια, ακολούθησε την κωλοτούμπα του Αντώνη Σαμαρά. Τους τελευταίους μήνες, όμως, άρχισε και πάλι να φλερτάρει έντονα με το «αντιμνημονιακό» στρατόπεδο- μιλώντας π.χ. για αντισυνταγματικότητα του ΕΝΦΙΑ.
Κι όμως: ίσως ο Αλέξης Τσίπρας να μην έχει τελείως άδικο στη δήλωσή του ότι πρόκειται για «προσωπικότητα που χαίρει ευρύτατης αποδοχής στην κοινωνία».
Γιατί να μη χαίρει ευρύτατης αποδοχής; Κατέβηκε κανείς στις πλατείες επί υπουργίας Παυλόπουλου για τις «γαλάζιες» προφορικές συνεντεύξεις και τα λοιπά τεχνάσματα παράκαμψης του ΑΣΕΠ; Όταν τελικά κατέβηκαν – όσοι κατέβηκαν – στις πλατείες, διαμαρτύρονταν μήπως για τις απίστευτες σπατάλες και τα ελλείμματα που δημιούργησε ο Π. Παυλόπουλος με την παρέα του; Ή μήπως κατακρίθηκε όταν μας προέκυψε όψιμος «αντιμνημονιακός»;
Κάθε άλλο. Ο μέσος Έλληνας νομίζει ακόμη ότι υπάρχει τρόπος να βολευτούν όλοι, ή τέλος πάντων ο ίδιος και τα παιδιά του, στο Δημόσιο. Δεν θέλει ούτε να ακούσει για αξιοκρατία και φυσικά αδιαφορεί για το κόστος. Μην τολμήσει κανείς να του μιλήσει για τις δικές του -άμεσες ή έμμεσες- ευθύνες για τη χρεοκοπία: ήταν θύμα, στην καλύτερη περίπτωση, εξαπάτησης, δεν ήξερε τι έκανε όταν τους ψήφιζε. Τώρα, όμως, έχει δει το φως το αληθινό: είναι «αντιμνημονιακός» και «παλεύει για την κοινωνική δικαιοσύνη».
Να λοιπόν, γιατί τελικά ο Προκόπης Παυλόπουλος είναι η ιδανική επιλογή για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Μπορεί να μην είναι ακριβώς αλήθεια ότι «χαίρει ευρύτατης αποδοχής στην κοινωνία», αλλά είναι μια χαρά καθρέφτης της. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από έναν υποψήφιο για τον κορυφαίο θεσμό της Δημοκρατίας;