«Ό,τι έκανα στη ζωή μου ήταν να μην υπακούω»: 50 χρόνια από το θάνατο της Εντίθ Πιάφ

Τέλη δεκαετίας του ’50 και η Edith Piaf καταρρέει στη σκηνή. Η διάγνωση, καρκίνος, ανίατος μα και ανίκανος να πτοήσει την καλλιτέχνιδα.

Η γνώμη της είναι πως «ο θάνατος είναι η αρχή κάτι καινούριου», οι περιοδείες της συνεχίζονται και η μορφίνη πλέον σταματά να επιδρά πάνω της, όσο και αν θέλει έτσι να σταματήσει τον πόνο. Στις 10 Οκτώβρη του ’63 αφήνει την τελευταία της πνοή, μάλλον ειρωνικώς με λίγες ώρες διαφορά από τον καλό της φίλο Jean Cocteau. Μα πριν από το, ως είθισται να λέγεται, τραγικό της τέλος, προηγήθηκαν 48 δύσκολα χρόνια, παρ’ όλες τις όμορφες στιγμές, που δεν ήταν λίγες.

Γεννημένη το 1915 στο Παρίσι από γονείς αλκοολικούς, της δίνεται το όνομα Edith Giovanna Gassion. Η μητέρα της εγκατέλειψε την οικογένεια μόλις λίγες εβδομάδες μετά τη γέννησή της και η μικρή Edith έζησε για αρκετά χρόνια με τις δύο της γιαγιάδες. Ο πατέρας της εργαζόταν ως ακροβάτης του δρόμου και στα εννέα της πήρε υπό την αιγίδα του την κόρη του και περιόδευαν μαζί με το τσίρκο. Αιτία για αυτό αποτέλεσε μια πάθηση η οποία της στέρησε την όραση για δύο χρόνια, την οποία η τραγουδίστρια ξεπέρασε χωρίς ιατρική βοήθεια.

* Διαβάστε ολόκληρο το αφιέρωμα στo 3pointmagazine.gr.