11 albums + 1 EP που έλιωσε φέτος ο Βάτραχος

Παρόλο που δεν ήταν δίσεκτο, το 2015 θα μπορούσε να «φορτωθεί» όλες τις δεισιδαιμονίες για ένα τέτοιο έτος. Παρόλα αυτά, αξίζει να δούμε απολογιστικά τη μουσική του πλευρά, η οποία θα χαρακτηριζόταν ως ιδιαίτερα πλούσια και δημιουργική. Πολλά albums, και μάλιστα αρκετά debut ανάμεσά τους, κυκλοφόρησαν φέτος και μας εξέπληξαν ευχάριστα.

Ο Βάτραχος βλέπει τη φετινή χρονιά σε albums της ελληνικής μουσικής σκηνής που τον έκαναν να πατήσει το play ξανά και ξανά!

12. Is it Real? – Pop Eye

Η αντίστροφη μέτρηση για τους καλύτερους δίσκους του 2015 ξεκινά με τη νέα κυκλοφορία των Pop Eye από τη The Sound of Everything, ένα από τα πιο πολυσυλλεκτικά και δραστήρια labels των τελευταίων χρόνων. Ως άξιοι εκπρόσωποι της ελληνικής electro-pop μουσικής σκηνής, οι Pop Eye παρουσίασαν τη νέα τους δισκογραφική δουλειά, με 9 κομμάτια, συμπεριλαμβανομένου του πρώτου επιτυχημένου single «What is true» και του «Warm you» που ξεχώρισε από την πρώτη ακρόαση ο Βάτραχος.

11. Now we are infinite – I saw 43 sunsets

Μπορεί για κάποιους να είναι ακόμα η μπάντα που διασκεύασε το «Nightcall (Under your spell)», αλλά για το Βάτραχο όλα άλλαξαν όταν άκουσε το πρώτο ολοκληρωμένο album τους, και δη το «Circles», από τις πρώτες γεύσεις που πήραμε στην αρχή της χρονιάς. Με indie-rock χαρακτήρα και δυναμικότητα «πέρασαν στην αιωνιότητα», με το debut κιόλας album τους.

10. 40 Μέρες – Κύριος Κ.

Συνεσταλμένος και λιγομίλητος, αλλά εκρηκτικός και χειμαρρώδης στη μουσική και τους στίχους του, ο Κύριος Κ. κυκλοφόρησε φέτος έναν από τους πιο δυνατούς εναλλακτικούς rock δίσκους από τη Just Gazing Records. Τα «Ελατήρια» ήταν μακράν από τα κομμάτια που δώσανε στο 2015 ρυθμό και μια διέξοδο εκτόνωσης για τις μέρες που κοιτούσαμε «απ’ το βατήρα του κόσμου» όσα συνέβησαν – και συμβαίνουν.

9. Θα το ’κανα ξανά – Ορέστης Ντάντος

Μελωδικός και τολμηρός στιχουργικά, ο «αντάρτης» του 2015, Ορέστης Ντάντος, κυκλοφόρησε φέτος έναν εξαιρετικό δίσκο, σε ένα ιδιαίτερα ταραχώδες καλοκαίρι. Παρόλα αυτά ο δίσκος αυτός δεν πέρασε στα «αζήτητα», μιας και είχε πραγματικά κάτι να πει – κάποιες ιδέες να εκφράσει. Έδωσε πάτημα «Για αυτούς που δεν ανήκουν πουθενά», επιστράτευσε το δικό του «Κόκκινο Στρατό» – τα τραγούδια του, άφησε μια «Χαραμάδα» να μπει λίγο φως και κυρίως εξέφρασε όσους «κάνουμε ό,τι μπορούμε» και νιώθουμε ακόμα μικρά παιδιά που τριγυρνάνε στην «Αλάνα». Εξαιρετικός δίσκος από έναν πολύ αξιόλογο μουσικό και στιχουργό.

8. Spun – Moa Bones

Φωτογραφία: Shoot The Band

Τέσσερα χρόνια μετά τον πρώτο του δίσκο, ο Δημήτρης Αρώνης έκανε φέτος το θαύμα του κυκλοφορώντας το δίσκο «Spun» από την Inner Ear Records. Έβαλε το soundtrack για το επόμενο road trip, με country-folk ήχους που φέρνουν άρωμα και attitude αμερικανικού Νότου. Ο Βάτραχος ξεχώρισε κομμάτια όπως το «Old days» και το «Wake up», αλλά σίγουρα «we rolled down his way» με το «Hey».

7. Πλανωδία – Σείριος Σαββαΐδης

Με την «Πλανωδία», που κυκλοφορεί διαδικτυακά από την Garden of Dreams, ο Σείριος Σαββαΐδης πάντρεψε την παράδοση με την ψυχεδέλεια, επαναφέροντας στοιχεία αρχέγονης αισθητικής και επιστρέφοντας σε θεματικές που εκλείπουν αισθητά από το σύγχρονο στίχο, όπως τη φύση, τα τοπία και τους ανθρώπους της, δεμένα με folk παραδοσιακά μουσικά μέσα. Τα «Ηλιοτρόπαια» είναι ίσως το κομμάτι που απογείωσε το δίσκο και τον κατέταξε ανάμεσα στους αγαπημένους του 2015.

6. Embodiment – Katerine Duska

Πέρυσι ο Βάτραχος ξεχώρισε το single της, «Won’t leave», ως ένα από τα αγαπημένα κομμάτια του 2014. Ένα χρόνο μετά, φτάνει στα χέρια του επιτέλους ο πρώτος δίσκος της φωνής που έκλεψε – και έκαψε – καρδιές από την πρώτη ακρόαση, ο οποίος ήρθε να απαντήσει ευθέως και θετικά στις προσδοκίες όλων. Λιγότερο groovy από όσο είχαμε προετοιμαστεί με το δεύτερο single, αλλά πολύ πιο soulful και ερωτική, η Katerine Duska κυκλοφορεί τον πρώτο της δίσκο από τη Minos – EMI.

5. Breaking Bad (EP) – MOAN

Φωτογραφία: Fotis Plegas G.

Τους ακούσαμε, τους μιλήσαμε, τους απολαύσαμε μέσα από μόνο τέσσερα κομμάτια στο πρώτο τους EP, και ανυπομονούμε για τη συνέχεια. Είναι το μοναδικό EP σε αυτήν την ανασκόπηση, αλλά δε γινόταν να λείπει. Αλητεία, πάθος και παιχνίδι  – blues, surf και outlaw αισθητική που ξεσηκώνει: αυτοί είναι οι MOAN και το «Trapped between her hips» ήταν σίγουρα από τα πιο ερωτικά κομμάτια της χρονιάς που φεύγει.

4. Aphelion – The Noise Figures

Όσο περνά ο καιρός και τα ακούσματα «κάθονται» στα αυτιά μας, επιβεβαιωνόμαστε ότι οι The Noise Figures έκαναν φέτος το breakthrough στην ελληνική – και όχι μόνο – αγγλόφωνη rock σκηνή, με το νέο τους album «Aphelion». Slowcore αλλά βαρύς και σταθερός ο fuzz χαρακτήρας τους, κυκλοφορούν έναν από τους πιο άξιους αναφοράς δίσκους του 2015, με τα «Aphelion», «Run» και «Shoot the moon» να είναι από τα αγαπημένα του Βάτραχου.

3. Memento Mori – Echo Train

Άλλο ένα album που έπαιξε στις «καθυστερήσεις» και περιμέναμε με ανυπομονησία ήταν το ντεμπούτο των Echo Train: ψυχεδέλεια και spirituality at their best, με στίχο-«αερικό», φωνητικά σχεδόν απόκοσμα από τη Ren και άρτιες παραγωγές από τον Greggy K, καθώς και συμμετοχές από μουσικούς που τις απογειώνουν. Ενώ από τα νέα κομμάτια κολλήσαμε με το «Why» και τη psych-blues ατμόσφαιρά του, έκπληκτους μας άφησαν και οι νέες εκτελέσεις των ήδη αγαπημένων από το πρώτο EP κομματιών, «Fire» kai «Who’s out there».

YΓ. Τελικά αυτό το EP δε μας προετοίμασε ούτε στο 50% για ό,τι θα ακολουθούσε.

2. Homeward Bound – Vinyl Suicide

«Suicide pop» το στοιχείο τους και ειδικοί στην ατμοσφαιρική μεταμεσονύκτια μουσική συντροφιά. Είναι από τους δίσκους που πρέπει να έχεις στο αμάξι ή σε οποιοδήποτε gadgetάκι με μουσική κουβαλάς για τις νυχτερινές βόλτες στην πόλη. «Pictures of you», «Five Steps» και «640 AM (On Lycabettus)» στη νέα εκτέλεση του album – είναι μόνο τρία από τα εννιά νέα κομμάτια που παρουσιάζουν οι Vinyl Suicide στο πρώτο τους album. Άλλη μια μπάντα που από το πρώτο της album έθεσε τον πήχη ψηλά.

1. Καλλιθέα – Φοίβος Δεληβοριάς

Φωτογραφία: Λάμπρος Ρουμελιωτάκης

Ακόμα και αν δεν υπήρχε αυτή η τυπική αριθμητική ταξινόμηση, ο Φοίβος (από τους καλλιτέχνες που δε νιώθεις καθόλου ανοίκεια να αποκαλείς μόνο με το μικρό τους) θα είχε ούτως ή άλλως την πρώτη θέση, κυκλοφορώντας το δίσκο της χρονιάς. Η φωνή του γνώριμη, από αυτές που μας έχουν μεγαλώσει – ωριμάσει (ηλικιακά και συναισθηματικά) όσο λίγες, στο μάλλον καλύτερο μέχρι σήμερα δίσκο του, με στίχο που θα μπορούσε να αποτελείται από σκέψεις δικές μου ή δικές σου, αλλά ταυτόχρονα τόσο μοναδικό που μόνο ο Φοίβος θα μπορούσε να είχε γράψει.

Θα μπορούσαμε να γεμίσουμε σελίδες επί σελίδων για αυτόν το δίσκο – δε θα’ χε κανένα νόημα. Ευχαριστούμε, Φοίβο, για το καλύτερο δώρο Χριστουγέννων!