Το λούνα παρκ της Μέρκελ (φόβος και παράνοια στη Μεσογείων)

Ήταν Παρασκευή. Από το πρωί της ημέρας, μερικοί σταθμοί του μετρό δεν λειτουργούσαν, κάποια σημεία του κέντρου ήταν κλειστά, παντού υπήρχε αστυνομία, οι συγκεντρώσεις είχαν απαγορευτεί.

Όχι, φίλε αναγνώστη. Δεν είχαμε 1967, άλλωστε δεν είχε μετρό τότε, παρότι θα έχεις πληροφορηθεί ότι έγιναν φοβερά έργα (και φοβερά βασανιστήρια, αλλά αυτά γίνονται και σήμερα, επί δημοκρατίας). Είχαμε 2014 και αιτία της εορταστικής ατμόσφαιρας και των εορταστικών απαγορεύσεων ήταν η επίσκεψη της αυτής εξοχότητος.

Ήταν πλέον απόγευμα, προς βραδάκι, όταν πολλοί εργαζόμενοι σχόλαγαν από τις δουλειές τους και κατευθύνονταν στις οικίες τους, για να γιορτάσουν την έξοδο της χώρας στις αγορές και να δανειστούν κέρματα από φίλους για να φάνε ένα σουβλάκι. Και ξαφνικά, η λεωφόρος Μεσογείων πάγωσε. Σαν να βλέπεις ταινία και να πατάς το pause. Όλα σταμάτησαν να κινούνται. Εντελώς. Οι οδηγοί άρχισαν να κοιτάζονται μεταξύ τους. Άλλοι έβγαιναν από τα οχήματά τους και έβλεπαν πέρα στον ορίζοντα το φρικτό θέαμα, μία ατέλειωτη ουρά χιλιομέτρων. Παγιδευμένοι. Ύστερα, άρχισαν να συστήνονται, να φλερτάρουν, άλλοι να βρίζουν, άλλοι να κορνάρουν, λες και θα ξαναζωντανέψουν τη ροή στο δρόμο και όλα θα αρχίσουν να κινούνται. Καμία ελπίδα.

Οι συνοδηγοί άρχισαν να αποχαιρετούν τους παγιδευμένους οδηγούς με δάκρυα στα μάτια και να πηγαίνουν να πάρουν το μετρό ελπίζοντας ότι θα έχει ανοίξει, οι παγιδευμένοι οδηγοί προσεύχονταν για μία πυρηνική καταστροφή, άλλοι μιλούσαν πολύ άσχημα στους αστυνομικούς που είχαν παραταχθεί κατά μήκος του δρόμου, άλλοι έστριβαν τσιγάρα, κάπνιζαν, ξαναέστριβαν, ξανακάπνιζαν. Ακίνητοι.

Η στήλη προτείνει την επόμενη φορά που θα έχουμε κάποιο τέτοιο event, οι μποτιλιαρισμένοι δρόμοι να μεταβληθούν σε τεράστια λούνα παρκ ώστε να περάσει η ώρα πιο ευχάριστα.

Συγκρουόμενα αυτοκίνητα

Αφού δεν υπάρχει χώρος να πάει κανείς πουθενά, οι οδηγοί θα μπορούν να τρακάρουν ο ένας τον άλλο για να εκτονώνονται, και τις ζημίες θα τις πληρώνει το πρωτογενές πλεόνασμα. «Μπαμπά, μπαμπά, κάνε όπισθεν να χτυπήσουμε το φορτηγό», θα φωνάζουν χαρούμενα τα παιδιά, με μαλλί της γριάς στα χέρια, ο μπαμπάς θα τρακάρει τον φορτηγατζή, ο φορτηγατζής θα βγαίνει και θα τον σαπακιάζει στο ξύλο, η καγκελάριος θα περνάει ανενόχλητη από τους ορθάνοιχτους δρόμους.

Σκοποβολή

Ελεύθεροι σκοπευτές έρχονται με μεταγραφή από την Ουκρανία και παίρνουν θέση στις ταράτσες κτιρίων κοντά στους ταλαιπωρημένους οδηγούς. Όταν κάποιος αρχίσει να παρεκτρέπεται και να φωνάζει εξοργισμένος, τσουπ, σφαίρα στο κεφάλι, πάρτον κάτω. Αν είναι γονιός το παιδί του θα κερδίζει ένα γαλαζοπράσινο αρκουδάκι, στα χρώματα της συγκυβέρνησης, για να μην παραπονιέται.

Τρένο φάντασμα

Ειδικές ράγες τοποθετούνται πάνω από τους δρόμους όπου υπάρχει συνωστισμός. Όταν οι οδηγοί δεν αντέχουν και στρέφουν το βλέμμα τους στον ουρανό απεγνωσμένοι, εμφανίζονται τα βαγόνια από το τρένο φάντασμα και τους τρομοκρατούν με φωτογραφίες που απεικονίζουν τη ζημιά που έκανε στον τόπο τόσα χρόνια η αριστερά.

«Ταψί»

Ένα πελώριο «ταψί» στήνεται ψηλά στη γέφυρα του Καλατράβα. Οι παγιδευμένοι οδηγοί έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν όμορφες στιγμές με την αδρεναλίνη στα ύψη, καθώς προσπαθούν να κρατηθούν και να μην πέσουν στο δρόμο, ενώ παράλληλα εκτοξεύουν εμετό στους εγκλωβισμένους κάτω από τη γέφυρα, δημιουργώντας μία φαντασμαγορική ατμόσφαιρα.

Μπαλαρίνα

Δεν πρόκειται για την κλασική εκδοχή της μπαλαρίνας των λούνα παρκ αλλά για μία νέα πρόταση πιο εναλλακτική και από το «Ποτάμι». Μερικοί από τους εξαγριωμένους οδηγούς, μετά από κλήρωση, ντύνονται μπαλαρίνες και κυκλοφορούν χορεύοντας έργα κορυφαίων Γερμανών συνθετών ανάμεσα στα μποτιλιαρισμένα αυτοκίνητα, σκορπώντας έτσι τη χαρά στους συμπολίτες τους και στέλνοντας το μήνυμα ότι η Ελλάδα μπορεί.