Ήρθαν τα Χριστούγεννα και το Jurassic Park
Μετά από χρόνια, αποδεικνύεται ότι ένα απολίθωμα τυραννόσαυρου περιέχει μαλακό ιστό, και μάλιστα πρωτεΐνες DNA. Όλοι ξέρουμε από τη βιομηχανία του Hollywood ποιό είναι το επόμενο βήμα.
Τα Χριστούγεννα είναι κατεξοχήν η γιορτή των παιδιών, με δώρα, παιχνίδια και τραγούδια. Σε ό,τι αφορά τα δώρα, επέλεξα να πάρω στον γιο μου μια τεράστια εγκυκλοπαίδεια δεινοσαύρων, την οποία διαβάζουμε μαζί σαν παραμύθι (γιατί κανείς άλλος δεν έχει την όρεξη να ασχοληθεί με τα εν λόγω “τέρατα”). Ο λόγος είναι ότι έχει αποκτήσει εσχάτως μια μανία με τους δεινόσαυρους, οπότε έχω βαλθεί να γίνω παλαιοντολόγος για να μπορέσω να ξεχωρίσω τα διάφορα είδη που έχουμε σε πλαστικά κουκλάκια στο σπίτι (πιστέψτε με, είναι δύσκολο) και να απαντήσω σε ερωτήσεις του τύπου “ποιός είναι ο πιο γρήγορος / ο πιο μεγάλος / ο πιο δυνατός δεινόσαυρος”. Σε ότι αφορά τα Χριστουγεννιάτικα τραγούδια, διασκευάζουμε μαζί το “Ρούντολφ το ελαφάκι” σε “Ρούντολφ δεινοσαυράκι” για ακρόαση στις δύσκολες ώρες της γκρίνιας.
Δε θα μπορούσε λοιπόν να περάσει απαρατήρητη η είδηση ότι βρέθηκε διατηρημένο ένα κομμάτι μαλακού ιστού ενός τυραννόσαυρου. Η ανακοίνωση για το εν λόγω εύρημα έχει γίνει εδώ και 3-4 χρόνια, αλλά η επιστημονική κοινότητα ήταν δύσπιστη. Πώς είναι δυνατόν να υπάρχει μαλακός ιστός μετά από εκατομμύρια χρόνια;
Την απάντηση την έδωσε η ίδια ομάδα πριν από ένα περίπου μήνα. Το κλειδί τελικά είναι ο σίδηρος, ο οποίος κρατείται εν ζωή, φυλακισμένος στα ερυθρά αιμοσφαίρια. Μετά θάνατον όμως ελευθερώνεται και αρχίζει μέσω αντιδράσεων με άλλα στοιχεία και παραγωγής ελεύθερων ριζών να συνδέει τα αμινοξέα που αποτελούν τις πρωτεΐνες, με αποτέλεσμα στην ουσία να “παγώνει” τις πρωτεΐνες και να μην τις αφήνει να διαλυθούν. Δρα δηλαδή με τον ίδιο τρόπο με τη φορμαλδεΰδη και σε συνδυασμό με συνθήκες που είναι ευνοϊκές για διατήρηση απολιθωμάτων (π.χ. γρήγορη ταφή σε έδαφος που ευνοεί τη διατήρηση) οδήγησε στο να έχουμε μαλακό ιστό εκατομμύρια χρόνια μετά.
Το εντυπωσιακό είναι ότι η ανάλυση των “παγωμένων” στο χρόνο πρωτεϊνών του T-Rex, έδειξε ότι είναι πιθανόν πρωτεΐνες DNA. Και τώρα που μάλλον έχουμε δείγμα DNA, ξέρουμε από τη βιομηχανία του Hollywood ποιό είναι το επόμενο βήμα. Γι’ αυτό λοιπόν θα ξεκινήσω σιγά-σιγά και τη διασκευή από τα κάλαντα: “Ήρθαν τα Χριστούγεννα και το Jurassic Park”…