Οι ιδανικές διακοπές που ποτέ δεν έκανα

Φυσικά το θέμα των διακοπών είναι υποκειμενικό και απόλυτα συνδεδεμένο με την χρονική στιγμή που τις αποφασίζουμε, όπως επίσης και με την τσέπη μας. Όμως, στους περισσότερους από εμάς, υπάρχουν σχηματισμένες στο μυαλό μας οι ιδανικές διακοπές. Τις έχουμε σκεφτεί μέχρι και την τελευταία τους λεπτομέρεια αλλά ακόμα δεν έχουμε καταφέρει να τις υλοποιήσουμε. Πώς είναι αυτές οι διακοπές και γιατί παραμένουν μη πραγματοποιήσιμες;

Είναι άραγε κομμάτι του προσδιορισμού των «ιδανικών διακοπών» το γεγονός ότι δεν τις έχουμε πραγματοποιήσει; Δηλαδή, είναι μια παγιωμένη αντίληψη, σαν την περιγραφή ενός ονείρου; Αν το όνειρο έχει πραγματοποιηθεί, παύει να είναι όνειρο; Είναι άραγε η πραγματοποίηση των «ιδανικών διακοπών», όπως τις έχουμε φανταστεί, άλλη μια απομυθοποίηση,  που αμέσως μετά το βίωμα της εμπειρίας, έχει ως αποτέλεσμα ο ρεαλισμός της, να αφαιρεί το επίθετο «ιδανικό»; Τέλος, μήπως οι «ιδανικές διακοπές» είναι κομμάτι του παρελθόντος, που μέσα από το φακό της επιλεκτικής μνήμης, θυμόμαστε όσα γεγονότα θέλουμε, όπως θέλουμε και έτσι τις εξιδανικεύουμε και τις χαρακτηρίζουμε ανεπανάληπτες; Πολλές φιλοσοφικές και μη προσέγγισης μπορούν να γίνουν πάνω σε αυτό το θέμα.

Εμείς όμως θέλουμε να είμαστε πιο αισιόδοξοι και να αποδομήσουμε όλο αυτό το μυστήριο. Σκοπός μας είναι οι ιδανικές διακοπές να γίνονται πραγματικότητα και να μην τις «νοσταλγούμε». Για να γίνει αυτό, απαραίτητος είναι ο διαχωρισμός μεταξύ «φαντασίας» και «ιδανικότητας». Ο γύρος της Μεσογείου με ένα υπερπολυτελές κότερο παρέα με τα μοντέλα τις Victoria Secret να μας συνοδεύουν: είναι δεκτό και μια πολύ καλή ιδέα, αλλά ανήκει στην φαντασία. Στην κατηγορία όμως της «ιδανικότητας», υπάρχουν στην βάση κάθε περιγραφής κάποιοι βασικοί κανόνες οι οποίοι άπαξ και γίνουν αντιληπτοί, μπορεί το ιδανικό να γίνει πραγματικό.

Πρώτο στάδιο είναι να προσδιορίσουμε όσο πιο απλά μπορούμε τί θέλουμε να ζήσουμε στις «ιδανικές μας διακοπές». Δηλαδή, θέλουμε να ξεκουραστούμε σωματικά και πνευματικά, ή θέλουμε να διασκεδάζουμε σε παραλίες και μπαρ από το πρωί μέχρι το άλλο πρωί, ή θέλουμε να χαλαρώσουμε με τον άνθρωπο μας ή τα θέλουμε όλα αυτά μαζί κτλ. Σημασία δεν έχει τόσο «τί» αλλά ο προσδιορισμός του με απλά λόγια.

Δεύτερο στάδιο είναι να προσδιορίσουμε σε ποιο μέρος και κάτω από ποιες συνθήκες, μπορούμε να εκπληρώσουμε αυτό που έχουμε ζητήσει στο προηγούμενο στάδιο. Δηλαδή φεύγουμε από το «τί» και πάμε στο «πού» και «πότε». Εξωτερικό ή Ελλάδα, βουνό ή θάλασσα, νησί ή όχι, χειμώνα ή καλοκαίρι κτλ. Εδώ έχει σημασία να αξιοποιήσουμε τις εμπειρίες μας και να μην επαναπαυτούμε σε διαφημιστικά φυλλάδια ή περιγραφές από φίλους. Έχουμε τις εμπειρίες που μπορούν να μας οδηγήσουν στο τι ακριβώς μας αρέσει.

Τρίτο στάδιο είναι να αποφασίσουμε την παρέα μας. Έχουμε απαντήσει το «τί θέλω», το «πού» και «πότε», και τώρα πρέπει να προσδιορίσουμε το «με ποιον/α/ους». Φίλους, σύντροφο, το άλλο μας μισό, τον εαυτό μας κτλ. Οι διακοπές μαζί με ανθρώπους που δεν τους ξέρουμε καλά κρύβουν εκπλήξεις. Είναι κάτι σαν την συγκατοίκηση. Καλό θα ήταν να μην το αφήσουμε στην τύχη.

Αφού περάσουμε αυτά τα τρία στάδια και έχουμε καταφέρει να είμαστε συγκεκριμένοι, απλοί και σύντομοι στις περιγραφές μας έχουμε κάνει ένα τεράστιο βήμα και είμαστε πολύ κοντά στην πραγματοποίηση. Απομένει ένα τελευταίο στάδιο το όποιο είναι πιο σύνθετο από τα προηγούμενα και πολύ σημαντικό. Αυτό είναι το «γιατί». Γιατί δεν έχουμε καταφέρει μέχρι τώρα να πραγματοποιήσουμε τις ιδανικές μας διακοπές. Είναι θέμα τόπου διακοπών, συντρόφου, οικονομικό, συνδυασμός κτλ. Όλοι οι λόγοι που δεν μας το έχουν επιτρέψει μέχρι τώρα να το ζήσουμε πρέπει να αναγνωριστούν και να αντιμετωπιστούν. Παράδειγμα, αν είναι οικονομικά δύσκολο για τις δυνατότητες μας, πρέπει να το σχεδιάσουμε και να μην το αφήσουμε για την τελευταία στιγμή. Ας το οργανώσουμε ένα ή ακόμα και δύο χρόνια πριν.

Αν εξαιρέσω κάτι περίεργα road trips που έχω φανταστεί, η δική μου απλή περιγραφή των ιδανικών μου διακοπών είναι ένα δεκαήμερο σε ένα απολύτως απομονωμένο παραθαλάσσιο σπίτι, με άμεση πρόσβαση στην θάλασσα, σε κάποιο ελληνικό νησί, στην μέση του καλοκαιριού. Παρέα με τον άνθρωπο μου και με καθημερινές ασχολίες το μπάνιο, την ηλιοθεραπεία, το μαγείρεμα, το διάβασμα αγαπημένων βιβλίων και την απόλυτη αποκοπή από τον υπόλοιπο κόσμο. Μακριά από ρολόγια και ημερολόγια, μακριά από κινητά και σταθερά, μακριά από αναλογικά και ψηφιακά. Αυτά τα ολίγα αλλά ταυτόχρονα και τόσα πολλά. Ο βασικότερος λόγος που έχω ανακαλύψει για τον οποίο δεν έχω καταφέρει  να τις πραγματοποιήσω είναι γιατί απλά το θυμάμαι πάντα αρχές καλοκαιριού και δεν προλαβαίνω να το σχεδιάσω.

Αν όλα αυτά που περιγράψαμε, γίνουν από την πλευρά μας, τότε να είστε σίγουροι ότι εσείς κάνατε ότι μπορούσατε και είστε πολύ κοντά στην πραγματοποίηση. Φυσικά πάντα υπάρχει η πιθανότητα να ακολουθήσετε το σχεδιασμό πιστά και να μην περάσετε καλά για χίλιους λόγους που δεν είχατε σκεφτεί. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να σημειώσουμε, ότι ο σχεδιασμός των ιδανικών διακοπών μπορεί να είναι και μια δυναμική διαδικασία, η οποία διαμορφώνεται μέσα από την συνεχή προσπάθεια πραγματοποίησης. Είναι επίσης γνωστό ότι «αν θέλεις να κάνεις το Θεό να γελάσει πες του για τα σχέδιά σου» ή η δική μου εκδοχή: «μην το σχεδιάζεις για να γίνει». Αλλά όλα αυτά δεν πρέπει να μας αποθαρρύνουν. Εμείς πρέπει να προσπαθούμε να πραγματοποιήσουμε τις ιδανικές μας διακοπές. Γιατί απλά, τι άλλο θα μπορούσαν να είναι οι διακοπές μας αν όχι ιδανικές;